In our research we focus on the architectural characteristics of a location, seen as a precondition to appeal to the imaginative power of learners that plays a part in satisfying their (presupposed) spiritual hunger and longings for a better world. The concepts space, nonplace, and place, in their relation to the concepts place attachment and sense of place are central in our research. In written and videotaped texts, pupils tell about their attachment to places and sense of place. The preliminary analysis of the texts of the pupils shows that friends and teacher(s) occupy a central place in these pupils’ place attachment and sense of place.
DOCUMENT
Internationale studenten zijn van belang voor hogeronderwijsinstellingen, internationale klaslokalen en de Nederlandse economie. Maar internationale studenten worden vaak geconfronteerd met diverse praktische moeilijkheden en het wennen aan een nieuwe omgeving. Ook blijkt uit de jaarlijkse Studentenwelzijnsmonitor van Inholland dat internationale studenten gemiddeld een lager gevoel van sense of belonging hebben dan Nederlandse studenten. Voor studenten is sense of belonging belangrijk omdat het positief verband houdt met studiesucces, studievoortgang en negatief verband houdt met studieuitval. Sense of belonging gaat over het diepgaande emotionele gevoel van verbondenheid, thuis voelen en jezelf kunnen zijn. Dit zijn universele basisbehoeften van de mens die bij vervulling een positief effect hebben op iemands mentale en fysieke welzijn. Uit intern onderzoek blijkt dat de sense of belonging onder de internationale studenten laag is en correleert met het welzijn en de betrokkenheid van de studenten. International Office van Inholland heeft behoefte aan meer informatie over waarom de sense of belonging van de internationale studenten laag is en wat zij eraan kunnen doen om dit te verbeteren. In deze studie is gekeken naar de behoeften, ervaringen en opbrengsten die hebben bijgedragen aan de sense of belonging van internationale studenten en wat Inholland hierin kan betekenen. Er zijn 21 kwalitatieve interviews gehouden met internationale studenten van verschillende opleidingen en Inholland-locaties. Er is gebruik gemaakt van een semigestructureerde interviewguide.
DOCUMENT
Providing users with a sense of place – related to a specific geographic location in which one is situated, or linked to a faraway place, or even giving place-like qualities to virtual spaces such as massively multiplayer online role-playing games – has been deemed central for several forms of digital interactions. In the past decade, studies from human-computer interaction and computer-supported cooperative work have specifically addressed this theme, but the scarcity of works of place specificity focusing expressly on interactive TV suggests a gap in the current research, whereas the latest developments in mobile TV would seem highly coherent with such topic. To contribute to closing this gap, some initial directions are suggested here by pointing at compatible treatments of the notion of place in related fields, for example, the design of pervasive urban games. Game designers and game scholars might provide operational concepts that help understanding the role and the potentialities of places for interactive TV. Two general types of artifacts are selected here: works that are anchored to the experience of faraway places and works that leverage the physical location in which the user is. Their analysis yields three design strategies (experience anchoring, place permeability, and distributed storytelling), offered here as “objects to think with” and to spur further research and design. By pointing at them and at other similar strategies, similarities between digital games, ITV products, and other similar artifacts emerge and allow us to speculatively trace possible future convergences.
LINK
Bij de ontwikkeling van kinderen speelt de omgeving waarin zij opgroeien en de wijze waarop zij zich verbonden voelen met hun buurt een belangrijke rol (Owens, 2004; 2016). Om als basisschool goed bij te kunnen dragen aan de ontwikkeling van kinderen is het van belang dat scholen de omgeving en de buurt waarin hun leerlingen opgroeien kennen en kunnen benutten voor hun onderwijs. In het bijzonder gaat het daarbij om de betekenis die deze omgeving voor hun leerlingen heeft. Voor basisscholen in wijken met een grote diversiteit aan inwoners kan de betekenis van eenzelfde omgeving voor verschillende leerlingen ook zeer verschillend zijn. Naar de wijze waarop kinderen zich verbonden voelen met de fysieke en sociale ruimte is nog weinig onderzoek gedaan (Tani, 2016). Naast inzicht in de bestaande verbinding van kinderen met hun omgeving is het voor het onderwijs belangrijk om inzicht te verkrijgen in de wijze waarop kinderen in staat kunnen worden gesteld om zich te binden aan een plek en om deze plek te benutten bij hun ontwikkeling. De capability approach (Nussbaum, 2014) en een perspectief op de veerkracht van kinderen (Enthoven, 2007) bieden een kader om naar dit vraagstuk te kijken. Het onderzoek richt zich op wat het primair onderwijs kan doen om de aan de omgeving gerelateerde vermogens van kinderen te ontwikkelen. Onderwijs waarin de leefomgeving van kinderen wordt betrokken of waarin de leefomgeving op enige wijze een rol speelt kan hiertoe een middel zijn. Dit vanuit de notie dat door het ontwikkelen van een ‘sense of place’ (Dolan, 2016) de kennis, persoonlijke verbondenheid en verantwoordelijkheid voor de lokale omgeving versterkt kunnen worden. Het onderzoek zal na een verkennende fase een ontwerpgericht karakter krijgen, waarbij op onderzoeksmatige wijze materiaal wordt ontwikkeld dat bruikbaar is op basisscholen en lerarenopleidingen basisonderwijs.
Society continues to place an exaggerated emphasis on women's skins, judging the value of lives lived within, by the colour and condition of these surfaces. This artistic research will explore how the skin of a painting might unpack this site of judgement, highlight its objectification, and offer women alternative visualizations of their own sense of embodiment. This speculative renovation of traditional concepts of portrayal will explore how painting, as an aesthetic body whose material skin is both its surface and its inner content (its representations) can help us imagine our portrayal in a different way, focusing, not on what we look like to others, but on how we sense, touch, and experience. How might we visualise skin from its ghostly inner side? This feminist enquiry will unfold alongside archival research on The Ten Largest (1906-07), a painting series by Swedish Modernist Hilma af Klint. Initial findings suggest the artist was mapping traditional clothing designs into a spectral, painterly idea of a body in time. Fundamental methods research, and access to newly available Af Klint archives, will expand upon these roots in maps and women’s craft practices and explore them as political acts, linked to Swedish Life Reform, and knowingly sidestepping a non-inclusive art history. Blending archival study with a contemporary practice informed by eco-feminism is an approach to artistic research that re-vivifies an historical paradigm that seems remote today, but which may offer a new understanding of the past that allows us to also re-think our present. This mutuality, and Af Klint’s rhizomatic approach to image-making, will therefore also inform the pedagogical development of a Methods Research programme, as part of this post-doc. This will extend across MA and PhD study, and be further enriched by pedagogy research at Cal-Arts, Los Angeles, and Konstfack, Stockholm.
Psychosocial problems related to social isolation are a growing issue for wellbeing and health and have become a significant societal problem. This is especially relevant for children and adults with chronic illnesses and disabilities, and those spending extended periods in hospitals or permanently living in assisted living facilities. A lack of social relationships, social connectivity, and the inability to travel freely leads to feelings of isolation and loneliness. Loneliness interventions often use mediated environments to improve the feeling of connectedness. It has been proven that the utilization of haptic technologies enhances realism and the sense of presence in both virtual environments and telepresence in physical places by allowing the user to experience interaction through the sense of touch. However, the technology application is mostly limited to the experiences of serious games in professional environments and for-entertainment-gaming. This project aims to explore how haptic technologies can support the storytelling of semi-scripted experiences in VR to improve participants’ sense of presence and, therefore, the feeling of connectedness. By designing and prototyping the experience, the project aims to obtain insights and offer a better understanding of designing haptic-technology-supported storytelling and its potential to improve connectedness and become a useful tool in isolation interventions. The project will be conducted through the process of participants’ co-creation.
