This paper discusses sketching as a spatial and embodied ethnographic research method. Rather than a means to represent fieldwork experiences in quasi-photographic images, this method prompts researchers to slow down and open their senses. In doing so, sketching can initiate an imaginative and interpretive ethnographic process. In order to explore this process we draw on [first author’s] sketches of fieldwork encounters, made in the context of his participant observation in a Dutch Asylum Seekers’ Residence Centre. The sketches were made to imagine and interpret this border-space as it may be experienced by asylum seekers. Unlike other ethnographic research methods, sketching allowed [first author] to imagine his own perspective as well as the perspectives of asylum seekers involved in these encounters. In doing so, the sketches shed light on non-verbal, embodied interactions between asylum seekers and [first author], situated in the spatial and social setting of the Centre. Based on three fieldwork encounters, the paper demonstrates [first author’s] process of: (1) gaining access to the unfolding situations in front of his eyes; (2) registering his own perspectives of these situations; (3) imagining different perspectives of asylum seekers involved in these situations; (4) searching for different, and sometimes conflictual ways of framing these situations. Based on perceptual skills as well as contextual knowledge, the slow process of sketching helped us to gain critical and relational insights into the spaces opened up by these encounters.
DOCUMENT
What you don’t know can’t hurt you: this seems to be the current approach for responding to disinformation by public regulators across the world. Nobody is able to say with any degree of certainty what is actually going on. This is in no small part because, at present, public regulators don’t have the slightest idea how disinformation actually works in practice. We believe that there are very good reasons for the current state of affairs, which stem from a lack of verifiable data available to public institutions. If an election board or a media regulator wants to know what types of digital content are being shared in their jurisdiction, they have no effective mechanisms for finding this data or ensuring its veracity. While there are many other reasons why governments would want access to this kind of data, the phenomenon of disinformation provides a particularly salient example of the consequences of a lack of access to this data for ensuring free and fair elections and informed democratic participation. This chapter will provide an overview of the main aspects of the problems associated with basing public regulatory decisions on unverified data, before sketching out some ideas of what a solution might look like. In order to do this, the chapter develops the concept of auditing intermediaries. After discussing which problems the concept of auditing intermediaries is designed to solve, it then discusses some of the main challenges associated with access to data, potential misuse of intermediaries, and the general lack of standards for the provision of data by large online platforms. In conclusion, the chapter suggests that there is an urgent need for an auditing mechanism to ensure the accuracy of transparency data provided by large online platform providers about the content on their services. Transparency data that have been audited would be considered verified data in this context. Without such a transparency verification mechanism, existing public debate is based merely on a whim, and digital dominance is likely to only become more pronounced.
MULTIFILE
This investigation explores relations between 1) a theory of human cognition, called Embodied Cognition, 2) the design of interactive systems and 3) the practice of ‘creative group meetings’ (of which the so-called ‘brainstorm’ is perhaps the best-known example). The investigation is one of Research-through-Design (Overbeeke et al., 2006). This means that, together with students and external stakeholders, I designed two interactive prototypes. Both systems contain a ‘mix’ of both physical and digital forms. Both are designed to be tools in creative meeting sessions, or brainstorms. The tools are meant to form a natural, element in the physical meeting space. The function of these devices is to support the formation of shared insight: that is, the tools should support the process by which participants together, during the activity, get a better grip on the design challenge that they are faced with. Over a series of iterations I reflected on the design process and outcome, and investigated how users interacted with the prototypes.
DOCUMENT
In december 2014 heeft het Lectoraat Netwerk Cultuur in samenwerking met het consortium het onderzoeksproject ‘Toolkit Digitaal Publiceren’ afgerond. Resultaten voortvloeiend uit dit onderzoek zijn onder andere: • Hybrid Publishing Workflow (HPW) ; • Diverse tools, zoals de epub generator, epub player, hybrid editor en epubster (alle ontwikkelde tools zijn gedocumenteerd op de GitHub repository); • Publicaties; From Print to Ebooks – a Hybrid Publishing Toollkit for the Arts , Digital Publishing Toolkit – the Blogposts ; • Digital versies van Think Like a Lawyer; een hoofdstuk van Sketching; MyHighlights; • Expert meetings en workshops over “going hybrid”; • Internationaal actief netwerk; • 3 internationale conferenties, inclusief videoregistraties en een foto reportage. Binnen het SIA RAAK MKB project hebben we met name gekeken naar hoe wij een bijdrage kunnen leveren aan het faciliteren van de uitgever in de kunst- en cultuursector in Nederland. Tijdens en na het afronden van het onderzoeksproject is er internationaal interesse getoond in dit onderwerp. Met behulp van deze Top-up subsidie wil het lectoraat Netwerkcultuur met een gedeelte van het consortium haar grenzen verleggen, door niet alleen haar huidige onderzoek te valoriseren, maar ook nieuwe onderzoeksvragen te adresseren. Het lectoraat wil zijn internationale netwerk bestendigen onder andere door middel van het aanvragen van een Europese subsidie, nieuwe onderzoeksvragen te formuleren en beantwoorden, nieuwe samenwerkingsverbanden aan gaan met hogescholen/universiteiten en partijen uit het werkveld. Het schrijven van een internationale Europese subsidie aanvraag kost vaak veel tijd. Met name het afstemmen van inhoudelijke ambities, het formuleren van activiteitenplan, met daarbij de gewenste milestones. Met behulp van Top-up gelden kan het lectoraat een aantal werksessies organiseren waarin een aantal afgevaardigden van het consortium worden uitgenodigd om te werken aan de aanvraag. Zo’n werksessie zou bijvoorbeeld kunnen bestaan uit drie dagen aaneengesloten werken aan de aanvraag. Om de snelheid van het werken tijdens zo’n bijeenkomst zo hoog mogelijk te houden is het van grootste belang dat de juiste mensen aanwezig zijn. Op deze manier kunnen we samen de juiste keuzes maken en waar nodig bijsturen in wat er uiteindelijk moet worden opgeleverd. Inhoudelijk zal de aanvraag een vervolg zijn op het eerder gedane onderzoek binnen het project Digitaal Publiceren Toolkit, en georiënteerd zijn op visueel en experimenteel publiceren. De huidige methodologie werkt goed voor tekstboeken en onderzoeks/theorie uitgaven, maar is nog niet goed toepasbaar op echte visuele publicaties. Deels is er een kennisachterstand ten opzichte van ontwikkelingen die zich nu in niet-Westerse landen spelen (bijvoorbeeld de ongelofelijke boom van 'webtoons' in Zuid Korea), en deels hebben wij ons hier nog niet op kunnen richten met de juiste mensen.
