Travelling independently in an urban environment is challenging for people with a visual impairment (PVI). Current Wayfinding-apps lack detailed environmental information and are often not fully accessible. With the aim to design a wayfinding solution that facilitates independent travel and incorporates PVI needs and wishes, we deployed a cocreation design approach with PVI and professionals as co-creators. Our combination of different co-creation techniques and iterative prototyping expands the related research on wayfinding solutions and allowed us to zoom-in on specific features. Our approach started with a userrequirements analysis through selfexperience sessions, observations and focus groups. This was followed by iterative prototyping with user evaluations in controlled indoor and outdoor environments. Over a period of two years we created an accessible wayfinding solution in co-creation with 31 PVI and 19 professionals. This resulted in an optimized accessible interface, a personalized route, personalized wayfinding instructions and detailed orientation and environmental information. Lessons learned for co- design with PVI included setting up an accessible workshop environment, applying diverse evaluation methods and involving reoccurring participants.
Mensen laten in het dagelijks leven steeds meer digitale sporen achter in computers, tablets en smartphones die waardevol kunnen zijn voor de opsporing en voor de bewijsvoering in strafzaken. Naast sporen die we bewust achterlaten, zoals berichten, foto’s en video’s, laten onze handelingen ook allerlei sporen na waarvan we ons veelal niet bewust zijn. Tezamen bieden al deze sporen een kijkje in het dagelijks activiteitenpatroon van een gebruiker. Het digitaal forensisch onderzoek dat zich hierop richt, wordt aangeduid als pattern-of-life forensics. Dit onderzoek is een waardevolle aanvulling voor het toetsen en opstellen van scenario’s, maar tegelijkertijd is het ook een complex onderzoeksgebied vanwege de snelle ontwikkelingen in hardware en software.In dit artikel geven we een aantal voorbeelden van pattern-of-life forensics aan de hand van rechterlijke uitspraken, experimenten die zijn uitgevoerd met smartphones en onderzoek dat is gepubliceerd in de literatuur. In het bijzonder hebben we ons daarbij gericht op het aantonen of een handeling met voorbedachte raad is verricht, op het aantonen van eigenaarschap van een smartphone en op de betrouwbaarheid van digitale sporen als die worden betwist. Juist het dagelijkse patroon van activiteiten dat door middel van pattern-of-life forensics wordt vastgesteld, kan bij uitstek vergeleken worden met observaties uit andere bronnen zoals beveiligingscamera’s, andere inbeslaggenomen bewijsstukken en/of getuigenverklaringen.
MULTIFILE
IKan het stimuleren van bewegen ook eenzaamheid verminderen onder alleenstaande ouderen met één of meerdere beperkingen? In het project ‘Meer bewegen met behulp van technologie en elkaar’ is gezocht naar antwoord op deze vraag.
LINK
Met ingang van 2023 krijgen alle kinderen in het primair onderwijs minimaal twee uur per week bewegingsonderwijs door een vakleerkracht. Voor de vakleerkrachten bewegingsonderwijs betekent dit een aanzienlijke uitbreiding van het aantal lesuren. Echter zijn de werkomstandigheden niet altijd optimaal, zeker niet wat akoestiek betreft. Sportaccommodaties voldoen vaak niet aan de normen voor een goede akoestiek, waardoor de leraren aan hoge geluidsniveaus worden blootgesteld. In de praktijk komen er regelmatig klachten betreffende geluidsoverlast in sportaccommodaties. Blootstelling aan hoge geluidsniveaus kan op lange termijn voor onherstelbare gehoorproblemen zorgen. Daarnaast zijn er ook secundaire effecten en hebben veel vakleerkrachten stemproblemen, vermoeidheid en concentratieverlies als gevolg van de rumoerige werksituatie. Met dit onderzoek willen we een bijdrage leveren aan het realiseren van een gezonde werkomgeving voor vakleerkrachten bewegingsonderwijs in het primair onderwijs. Preventie van beroepsslechthorendheid begint met kennis over- en bewustzijn van de risico’s die (teveel) blootstelling aan geluid met zich mee kan brengen. In dit onderzoek gaan we daarom inventariseren wat de kwaliteit van het gehoor is, wat de geluidsniveaus zijn waaraan vakleerkrachten worden blootgesteld, wat de relatie is tussen de akoestische parameters van de sportaccommodatie en de geluidsniveaus tijdens de les, hoe de geluidsniveaus inzichtelijk gemaakt kunnen worden en wat de impact van geluid is op het welbevinden, de communicatie en de didactiek van vakleerkrachten. Daarbij wordt er ook een applicatie ontwikkeld die de geluidsniveaus inzichtelijk maakt. Tenslotte brengen we de opgedane kennis en inzichten samen in voorlichtingsmateriaal voor studenten en vakleerkrachten met als doel om een gezonde werkomgeving voor de vakleerkrachten bewegingsonderwijs te realiseren.
Door de hartslag, het slaapritme of stress te meten, proberen we gedrag van mensen te voorspellen. Het meten doen we via zogenoemde 'wearables'. Deze kleine digitale apparaten, zoals een fitbit of smartwatch, doen de hele dag door metingen.Doel Ons streven is om individuen met sterk probleemgedrag zelf inzicht te geven in het moment dat hun gedrag echt een probleem dreigt te worden. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport geeft aan dat ze streven naar zelfmeting bij 75% van de chronische patiënten binnen 5 jaar. Resultaten Dit onderzoek loopt nog. Na afronding vind je hier een samenvatting van de resultaten. Looptijd 01 januari 2018 - 01 februari 2021 Aanpak In samenwerking met andere projecten verzamelen we data over niet gewenst gedrag en andere sociale relaties. Er is een ICT-platform opgezet om de inzet van 'wearables te vergroten. Verschillende partijen gebruiken het platform. Ook voor vervolgonderzoek wordt het ingezet.
