Casemanagement is een methode waarbij voor en met de hulpvrager of met vertegenwoordigers uit diens sociale netwerk een op de individuele hulpvrager toegesneden pakket van verschillende soorten zorg, hulp en diensten samengesteld wordt. De casemanagementmethodiek kan worden ingezet voor jongeren, volwassenen, ouderen en mensen met een handicap. De auteur gaat eerst in op de theorie van casemanagement. Vervolgens besteedt hij aandacht aan het belang van sociale netwerken voor de client. Ook gaat hij uitgebreid in op vaardgheden die een casemanager volgens het gewenste profiel moet beheersen: methodisch werken met de client, gespreks- en vergadertechnieken en schriftelijke vaardigheden.
Video Interactie Begeleiding (VIB) is een begeleidingsvorm die zijn wortels vindt in de Video Home Training (VHT). Met de video worden hulpverleningssituaties opgenomen en daarna geanalyseerd teneinde de hulpverlening te optimaliseren. Hierbij maakt de VIB gebruik van de zogenaamde interactieprincipes. Hoewel de VIB dus haar oorsprong heeft in gezinssituaties, richt de VIB zich vooral op de interactie tussen de hulpverlener en de client. In dit leerpakket staat centraal hoe je de VIB gebruikt in de jeugdhulpverlening, de ouderenzorg en de hulp aan verstandelijke gehandicapten.
Dit onderzoek richt zich op de sociale integratie van alleenstaande moeders die, na een periode van intensieve hulpverlening in een vrouwenopvanghuis, alleen staan voor de taken waarvoor zij verantwoordelijkheid dragen. De maatschappelijke positie van alleenstaande moeders en hun participatie op de arbeidsmarkt wordt nader belicht. Er wordt aandacht besteed aan risico’s ten aanzien van sociale uitsluiting en er worden actoren van uitsluiting (overheid, instellingen voor hulp- en dienstverlening en de samenleving) benoemd. Verder geeft dit onderzoek aan de hand van een casestudy van alleenstaande moeders, informatie over hun ervaringen met betrekking tot het opnieuw zelfstandig en onafhankelijk functioneren in een vaak nieuwe sociale omgeving na een periode van intensieve hulpverlening. Verder wordt er specifiek ingegaan op het belang van sociale netwerken. De drie actoren van sociale inclusie: overheid, instellingen voor hulp- en dienstverlening en de samenleving spelen een belangrijke rol bij de sociale inclusie van eenoudergezinnen. Dit onderzoek richt zich vooral op vrouwenhulpverlening als een van die actoren. Tot slot volgen conclusies en aanbevelingen.
