Zoekresultaten

Goed voorbereide jongsenioren in Zoetermeer

Het eenduidige antwoord op de onderzoeksvraag ‘Hoe bereiden jongsenioren zich voor op hun mogelijke kwetsbaarheid in gezondheid en welzijn op de lange termijn’ is dat jongsenioren zich nauwelijks voorbereiden op hun kwetsbaarheid in de toekomst en het beste benaderd kunnen worden vanuit hun situatie in het heden rond de dimensies van Positieve Gezondheid 5 . Deze zijn gebaseerd op de methode goed-gevoel-stoel 6 en weergegeven in de vier stoelpoten van een kwalitatief goed seniorenleven te weten 1) Levensloopbestendig wonen, 2) Mobiliteit/ vitaliteit, 3) zingeving en 4) gezondheid. Financiën kunnen bij alle stoelpoten een sub-thema zijn, evenals technologische innovaties om de stoelpoten stevig te houden. De doelgroep jongsenioren tussen 60 en 70 jaar kan verbreed worden naar vitale senioren, de zogenoemde 3e generatie ouderen. De betrokken jongsenioren willen, naast het bezig zijn met de eigen situatie, ook betrokken worden bij vrijwillige ondersteuning van kwetsbare generatiegenoten. De drie cycli in het onderzoeksproces en de daarbinnen gehanteerde methodieken binnen het Design Thinking proces hebben inzicht gegeven in de vragen, behoeften en wensen van de jongsenioren. De uitkomsten van het onderzoek hebben geresulteerd in de drie werkgroepen (proeftuinen) met de 1) Levensloopbestendig wonen, 2) Mobiliteit/ vitaliteit en 3) Zingeving. Vanwege de coronacrisis zijn in april 2020 de drie proeftuinen, met in totaal 20 jongsenioren, online van start gegaan. Wat betreft het ontwikkel-/ innovatieproces komt naar voren dat het werken met op elkaar aansluitende onderzoekcycli binnen het Design Thinking proces een goede weg is om te komen tot uitkomsten gedragen door de doelgroep. De initiatiefgroep van betrokken jongsenioren (eindgebruikers) functioneert als drijvende kracht om samen met de partners van het Living Lab, proeftuinen op te zetten en hierbinnen tot concrete sociaal-technologische producten te komen. Het Living Lab (voorheen klankbordgroep) met vertegenwoordigers van alle betrokken partijen initieert opdrachten en is verantwoordelijk voor afstemming, samenwerking, facilitering en beleidsmatige ondersteuning van zowel het overkoepelend onderzoek van het Living Lab als het toewerken naar concrete producten in de proeftuinen. Uit de reflectie met alle betrokkenen komt naar voren dat er binnen het Design Thinking proces (DT) minstens 4-6 weken beschikbaar moeten zijn om vragen, behoeften en wensen van bewoners te verzamelen. Betrokken studenten hebben pas dan voldoende tijd om zich te verbinden met respondenten om hun vragen ‘op te halen’ en te doorgronden. Naar het onderwijs wordt daarom aanbevolen dat er binnen projecten of minors twee onderwijsperiodes (20 weken) beschikbaar zijn voor de fasen Empathize, Define, Ideate en Prototype. In de afstudeerfase kunnen studenten zich verbinden met het Living Lab door het uitwerken van een deelvraag van het hoofdonderzoek binnen de DT-methodiek. Voor de continuïteit van het onderzoekproces dient de hoofdonderzoeker zelf betrokken te zijn bij de uitvoering. Daardoor is hij of zij beter in staat het vervolgonderzoek te initiëren, met betrokken partijen de kwaliteit van het ontwikkel-/innovatieproces te bewaken, studentonderzoekers te coachen in het te doorlopen proces, continuïteit te realiseren m.b.t. het doorgeven van de onderzoekcycli en met docentbegeleiders de methodiek van datavergaring, verslaglegging en terugkoppeling te bespreken en te regelen dat studenten die hierin nog niet vaardig zijn toegespitste training en instructie krijgen. Om co-creatie te bevorderen en verbinding met eindgebruikers te borgen, wordt het nodig geacht dat het Living Lab zowel online als fysiek toegankelijk is voor alle betrokkenen met een centrale rol van bewoners daarin. Een fysieke locatie in de wijk, dichtbij de leefwereld van de bewoner maakt het mogelijk om actieonderzoek op maat en samen met de jongsenioren uit te voeren, te faciliteren en veiligheid, privacy en participatie te optimaliseren. Aanbevolen wordt om het mobiele experimenteerhuis van de gemeente Zoetermeer, dat nu nog bij de Dutch Innovation Factory (DIF) staat, hiervoor als pilot te gebruiken.

Virtual reality tourism experiences : addiction and isolation

This qualitative research note reports two neglected themes in research on virtual reality tourism experiences, i.e. its potentially addictive nature and temporary sense of isolation. Existing work on virtual reality tourism experiences has applied existing knowledge and theories and has solely tested how VR applications can positively mediate or moderate the tourist experience. This study adopted an inductive approach, analyzing contents of reviews and blogs, and consequently uncovered a temporary sense of isolation and the addictive nature of virtual reality as hidden themes within virtual reality tourism experiences. We stress the importance of further work on addiction and a sense of isolation in terms of their nature, role, and effects

Meaningful leisure and tourism experiences as catalysts for wellbeing.

A new materialist governance paradigm for tourism destinations

Until the recent outbreak of the COVID-19 pandemic, the growth of tourism had confronted many destinations with policy decisions that had impacted regional ecosystems and the quality of life of their resident population. To counter the threats driven by dominant tourism growth models, a number of tourism scholars have called for revisiting the philosophical foundation upon which tourism activities are developed. Informed by debates in philosophy and the wider social sciences, including tourism scholarship, this conceptual paper, therefore, suggests an alternative governance paradigm for tourism destinations, which is articulated in four propositions that reflect a new materialist perspective. These propositions are a monist post-anthropocentric ontology, a participatory epistemology, resilient forms of tourism and participation as methodologies, and social eudaimonia as societal value. The core argument presented in this paper is that the Anthropocene requires tourism destinations to espouse alternative governance approaches drawing from ideas emerging from new materialist scholarship.

Eudaimonic and hedonic well-being pattern changes: Intensity and activity

How well-being changes over the course of a vacation is unclear. Particular understudied areas include the eudaimonic dimension of well-being, the comparison between eudaimonia and hedonia, and the role of activity type. Using an integrated model, two studies which combined survey and experiment were conducted to examine the change patterns of eudaimonia and hedonia, the difference of change patterns between eudaimonia and hedonia, and the moderating role of activity type. Hedonia and eudaimonia both significantly changed via a ‘first rise then fall’ change tendency over the course of a vacation. Compared to hedonia, eudaimonia has lower change intensity over the course of a vacation; eudaimonia achieved in a challenging (vs. relaxing) activity is more. Theoretical and managerial implications are discussed.

How tourism activity shapes travel experience sharing: tourist well-being and social context.

Why people conduct different sharing about their travel is unclear. Understudied areas include the roles of tourism activity type, tourist well-being, and social context. Under the framework of construal level theory, three studies which combined secondary data and experiments revealed that: 1) challenging (relaxing) tourism activities lead to more desirability (feasibility) sharing; 2) eudaimonia (hedonia) occupy the dominant position and mediate the relationship between challenging (relaxing) tourism activity and desirability (feasibility) sharing; and 3) social context induces the transformation of the relationship between eudaimonia and hedonia, and has a significant moderating impact on the mechanism of travel experience sharing type. Theoretical and managerial implications of travel experience sharing type and mutual transformation between eudaimonia and hedonia are discussed.