Social work is a profession that is very much part of and contributes to an ever changing and evolving society. It is therefore essential that social work is able to respond to the diverse and dynamic demands that it may encounter in that society and in the future. The critique of social work is, however, present and growing. The profession can no longer deny or ignore the need to legitimize its value and effectiveness. In this article, a research project – entitled Procivi – aimed at developing a method of legitimizing social work is presented. The method developed in Procivi proposes a way of legitimizing social work through the development of reflective professionals. The method teaches professionals to take a research frame of mind towards their own practice and helps them develop a vocabulary to describe their work to different audiences. The paper discusses whether and how this method forms a viable way of legitimizing social work and as such could be an alternative for the growing demand for social work based on scientific evidence (evidencebased practice, EBP).
Although the contribution of social entrepreneurship to social innovation is becoming increasingly acknowledged in theory and practice, it is less apparent in relation to social work. This chapter aims to contribute to a better understanding of social entrepreneurship in relation to issues of social innovation and social work. We will do this by focusing in particular on work integration of vulnerable groups, one of the most dominant impact areas in which many social enterprises are active and which most directly relates to the traditional domain of social work. The chapter analyses specific examples from the UK and the Netherlands to discuss how social enterprises have contributed to systemic change in the social domain, and what its possible implications could be for the future of social work.
LINK
De grote maatschappelijke opgaven van deze tijd zoals de transities naar een energieneutrale productie- en consumptie, een inclusieve en eerlijke maatschappij en een duurzaam voedselsysteem dagen het ontwerpvak uit. Naast het ontwerpen van nieuwe producten of diensten worden ontwerpers steeds vaker gevraagd om projecten binnen deze transities te faciliteren door ontwerp en om samen te werken met organisaties of multi-stakeholdernetwerken aan schaalbare maatschappelijke oplossingen. Zodoende kunnen ontwerpers als ‘sociale ontwerpers’ in groeiende mate bijdragen aan het vergroten van maatschappelijke veerkracht. Hun open mindset, maar ook hun vermogen om te codesignen en oplossingen met gebruikers te testen maakt hen in de ogen van overheden en andere organisaties geschikt voor deze taak. Tijdens deze taak staan ontwerpers en afstuderende ontwerpstudenten echter voor een grote uitdaging: ze moeten samen met opdrachtgevers bepalen a.) op welke schaal ze binnen een bestaand systeem het beste kunnen interveniëren (b.v. in de wijk, op regionaal of op nationaal niveau) en b.) op welke aspecten (b.v. het veranderen van intenties van stakeholders, van regels voor samenwerking, of van de informatieflow) ze zich het beste kunnen richten om impact te maken. Het Project Impact onderzoek zal uitgangspunten voor deze keuze verkennen zodat ontwerpers hun interventies systematisch kunnen modelleren en communiceren. Project Impact zal hiervoor het denken over ‘leverage points’ (hefboompunten) voor systeemverandering samenbrengen met de expliciete en impliciete praktijkkennis van sociale ontwerpers en een framework ontwikkelen. Dit framework zal niet alleen handvatten geven aan het bepalen van invalshoeken voor sociaal ontwerp, maar ook een taal ontwikkelen om deze overwegingen te delen met opdrachtgevers (overheden, bedrijven) met het doel een betere samenwerking, en uiteindelijk meer impact. Project Impact is een verkenning van de mogelijkheden en dimensies van een dergelijk framework. Het zal ook, in codesign met de doelgroep een eerste handvat voor sociale ontwerpers ontwikkelen, testen en opleveren.
