In this paper we describe the development of a training for crisis communication professionals, the ‘Discourse Analytical Glasses’(DAG). The DAG training was developed based on the results of three discursive studies on social media discussions about crisis situations. In the training, participants gain insight into the discursive activities that were demonstrated to be particularly relevant in these discussions: rumour construction and mobilization. The training aims to increase the crisis communication professional’s sensitivity for the way language is used on social media and help them to formulate appropriate and timely reactions during crises causing social anxiety in the public domain. In dit artikel beschrijven we de ontwikkeling van een training voor professionals in crisiscommunicatie, de ‘Discoursanalytische Bril’ (DAB). De DAB werd ontwikkeld op basis van resultaten van drie studies naar discussies op sociale media over crisis situaties. In de training krijgen de deelnemers inzicht in de discursieve activiteiten die relevant zijn in deze discussies: geruchtvorming en mobilisatie. De training heeft als doel de interactionele gevoeligheid van de communicatieprofessional te verhogen, zodat deze opmerkt hoe taal wordt gebruikt op sociale media. Ook helpt de training de communicatieprofessional om tijdig passende reacties te formuleren tijdens crises die sociale onrust in het publieke domein veroorzaken.
DOCUMENT
We examine the ways in which a hidden crisis can be exposed from a communication point of view. In which way can organisations create general awareness of a crisis and try to understand the dynamic nature of interactions? With the help of discourse analysis, we have examined the interactional achievements of two crisis entrepreneurs in the domain of education in the Netherlands: a rector of a secondary school and the founders of BON, a social movement aimed at improving the quality of education. In this way, we will illustrate the discursive practices that play an active role when certain players signal a crisis.
DOCUMENT
In deze contextanalyse voor het onderzoeksproject ‘The Next Level @ Crisis via Crossmedia’ worden vier cases uitgewerkt: 1. Aardgasbevingen in Groningen 2. De vermissingszaak Ruben en Julian 3. Overval op juwelier in Deurne 4. De Eindhovense ‘kopschoppers’ De cases worden eerst apart doorgelicht op de volgende onderdelen: Kenmerken case; crisistype, contextfactoren Contextontwikkeling; kaders, frames Kwesties en sociale media; dilemma’s, geruchten Leerprocessen; leren van en leren in crises Vervolgens wordt voor elk van deze onderdelen geanalyseerd welke verschillen en overeenkomsten er zijn tussen de cases, en welke conclusies kunnen worden getrokken op basis van case-overstijgende inzichten.
DOCUMENT
Talk by members of executive hospital boards influences the organizational positioning of nurses. Talk is a relational leadership practice. Using a qualitative‐ interpretive design we organized focus group meetings wherein members of executive hospital boards (7), nurses (14), physicians (7), and managers (6), from 15 Dutch hospitals, discussed the organizational positioning of nursing during COVID crisis. We found that members of executive hospital boards consider the positioning of nursing in crisis a task of nurses themselves and not as a collective, interdependent, and/or specific board responsibility. Furthermore, members of executive hospital boards talk about the nursing profession as (1) more practical than strategic, (2) ambiguous in positioning, and (3) distinctive from the medical profession. Such talk seemingly contrasts with the notion of interdependence that highlights how actors depend on each other in interaction. Interdependence is central to collaboration in hospital crises. In this paper, therefore, we depart from the members of executive hospital boards as leader and “positioner,” and focus on talk— as a discursive leadership practice—to illuminate leadership and governance in hospitals in crisis, as social, interdependent processes.
MULTIFILE
Dit proefschrift behandelt de vraag hoe maatschappelijke actoren (‘crisismakelaars’) een sluimerende crisis aan de orde stellen, en hoe, op grond van inzicht in dit soort processen, overheidscommunicatie kan bijdragen aan het eerder identificeren en beter interpreteren van een dergelijke crisis.
DOCUMENT
From the onset of the Corona crisis, a specific policy challenge was identified in the Netherlands: How to motivate young people to adhere to the behavioral measures, such as physical distancing? Young people have an important role to play in stopping the virus from spreading, but they may be more difficult to reach and less motivated and able to adhere to the guidelines than adults. Mid-March, Moniek Buijzen was invited to consult the behavioral unit of the Dutch national health institute (RIVM) on communication and behavioral change among youth. She immediately called together the Dutch Young Consumer Network, which consists of scholars with expertise in communication directed at children and adolescents. Over the months, our network has been approached by policymakers, campaign developers, and journalists and engaged in a wide variety of advice activities. Even though the crisis is not over yet, we would like to share the collaborative approach that we took to harness our expertise and, most importantly, the specific tool that we used to share it.
DOCUMENT
1e alinea column: Beste banken. U heeft het moeilijk. Crisis. Of u dit nu zelf heeft veroorzaakt dan wel dat u dit ook "is overkomen" maakt me niet uit. Interessanter is de vraag of u deel van het probleem dan wel deel van de oplossing wilt zijn. Ik neem aan het tweede. Hier een praktisch voorstel.
LINK
Sociale zorg neemt langzaamaan en onvermijdelijk belangrijke delen van de institutionele zorg over. Zorg die dicht bij de (leef)wereld van de hulpvrager kan worden georganiseerd, vaak met inzet van de eigen omgeving. Hierbij lijken alle vingers in eenzelfde richting te wijzen: meer nadruk op eigen kracht van burgers, minder technocratische en bureaucratische regelgeving, met een centrale rol voor cliënten en hun netwerken. Met de vergrijzing van de samenleving valt ook een flinke toename van de zorgvraag te verwachten. Hoe gaan we dat oplossen met elkaar?
DOCUMENT
Het zoeken naar gemeenschappelijke grondslagen is een hachelijke onderneming. Paradoxaal genoeg verkeert een zoektocht naar ‘wat ons bindt’ vaak in haar tegendeel; het slaan van piketpaaltjes, het markeren van grenzen, van wat ons verdeelt. Met onze aanzet tot een discussie over de grondslagen van social work richten we ons nadrukkelijk niet op de indeling van werkvelden, beroepsprofielen en opleidingsprofielen en onderwijsstructuren, maar op de vraag die daar aan voorafgaat: de vraag naar wat ons in het professionele handelen gezamenlijk uitdaagt. Antwoorden op die vraag zoeken we in de maatschappelijke transities waaraan we momenteel gezamenlijk onderworpen zijn, en waarin het lot van sociaal-agogische beroepsgroepen in sterke mate met elkaar verbonden zijn. Daarbij richten we onze blik van buiten naar binnen: welke ontwikkelingen doen zich op dit moment in de samenleving voor en wat betekenen deze ontwikkelingen voor de sociale professionals die we opleiden?
DOCUMENT
De klimaatcrisis raakt iedereen – maar mensen in een kwetsbare positie in het bijzonder. Het is een dure plicht voor sociaal werkers en anderen in het sociaal domein om ervoor te zorgen dat deze ‘kwetsbare groep’ gelijkwaardig onderdeel wordt van de oplossingen voor klimaatverandering. En dat de lasten van de klimaatcrisis eerlijker verdeeld worden. Dat is een belangrijke missie van het eco-sociaal werk. In deze bundel staan tien voorbeelden van eco-sociale praktijken. De initiatiefnemers, niet alleen sociaal werkers, zetten zich in voor mensen in een kwetsbare positie én voor een duurzame toekomst. Dat klinkt mooi – tegelijkertijd laten de voorbeelden zien hoe moeilijk en weerbarstig de realiteit van die eco-sociale praktijken kan zijn. De initiatiefnemers zijn actief op het gebied van energie, voedsel, groen-ontwikkeling, geestelijke gezondheidszorg of op het bredere terrein van duurzaamheid. We kijken steeds naar de aard ervan, hoe de omgeving en burgers bij hun praktijk worden betrokken en met welke hindernissen ze zich geconfronteerd zien. Aan het einde brengen we de inzichten samen in een synthese. Redactie: Richard de Brabander (lectoraat Ecosociaal werk Hogeschool Inholland), Jeanet de Jong (BPSW), Karijn van den Berg, Mirjam Andries en Marcel Ham (Movisie)
MULTIFILE
