Dit artikel geeft inzicht in het fenomeen 'verzuring' van spieren door inspanning.
DOCUMENT
BACKGROUND: Survival of kidney transplant recipients (KTR) is low compared with the general population. Low muscle mass and muscle strength may contribute to lower survival, but practical measures of muscle status suitable for routine care have not been evaluated for their association with long-term survival and their relation with each other in a large cohort of KTR.METHODS: Data of outpatient KTR ≥ 1 year post-transplantation, included in the TransplantLines Biobank and Cohort Study (ClinicalTrials.gov Identifier: NCT03272841), were used. Muscle mass was determined as appendicular skeletal muscle mass indexed for height 2 (ASMI) through bio-electrical impedance analysis (BIA), and by 24-h urinary creatinine excretion rate indexed for height 2 (CERI). Muscle strength was determined by hand grip strength indexed for height 2 (HGSI). Secondary analyses were performed using parameters not indexed for height 2. Cox proportional hazards models were used to investigate the associations between muscle mass and muscle strength and all-cause mortality, both in univariable and multivariable models with adjustment for potential confounders, including age, sex, body mass index (BMI), estimated glomerular filtration rate (eGFR) and proteinuria. RESULTS: We included 741 KTR (62% male, age 55 ± 13 years, BMI 27.3 ± 4.6 kg/m 2), of which 62 (8%) died during a median [interquartile range] follow-up of 3.0 [2.3-5.7] years. Compared with patients who survived, patients who died had similar ASMI (7.0 ± 1.0 vs. 7.0 ± 1.0 kg/m 2; P = 0.57), lower CERI (4.2 ± 1.1 vs. 3.5 ± 0.9 mmol/24 h/m 2; P < 0.001) and lower HGSI (12.6 ± 3.3 vs. 10.4 ± 2.8 kg/m 2; P < 0.001). We observed no association between ASMI and all-cause mortality (HR 0.93 per SD increase; 95% confidence interval [CI] [0.72, 1.19]; P = 0.54), whereas CERI and HGSI were significantly associated with mortality, independent of potential confounders (HR 0.57 per SD increase; 95% CI [0.44, 0.81]; P = 0.002 and HR 0.47 per SD increase; 95% CI [0.33, 0.68]; P < 0.001, respectively), and associations of CERI and HGSI with mortality remained independent of each other (HR 0.68 per SD increase; 95% CI [0.47, 0.98]; P = 0.04 and HR 0.53 per SD increase; 95% CI [0.36, 0.76]; P = 0.001, respectively). Similar associations were found for unindexed parameters. CONCLUSIONS: Higher muscle mass assessed by creatinine excretion rate and higher muscle strength assessed by hand grip strength are complementary in their association with lower risk of all-cause mortality in KTR. Muscle mass assessed by BIA is not associated with mortality. Routine assessment using both 24-h urine samples and hand grip strength is recommended, to potentially target interdisciplinary interventions for KTR at risk for poor survival to improve muscle status.
DOCUMENT
Dit project richt zich op de integratie van Point of Care Technology (POCT), specifiek mobiele spierechografie, binnen prehabilitatie om de fysieke en mentale fitheid van patiënten voor een operatie te optimaliseren en complicaties te verminderen. Het project wordt uitgevoerd in samenwerking met Nij Smellinghe, UMCG, Hanze en Radboudumc. Het doel is om gepersonaliseerde behandelingen voor patiënten te ontwerpen, uit te voeren en te monitoren, waarbij spierechografie wordt ingezet om de spierstatus van patiënten nauwkeurig te beoordelen. Het project is opgedeeld in vier werkpakketten: 1. Ontwerpfase: Ontwikkeling en validatie van een echografieprotocol dat interprofessioneel kan worden toegepast. Dit protocol wordt getest op betrouwbaarheid en validiteit, en de toepasbaarheid door diëtisten en fysiotherapeuten wordt geëvalueerd. 2. Testfase: Onderzoek naar de toegevoegde waarde van spierechografie binnen het bestaande prehabilitatie protocol. Een cohortonderzoek wordt uitgevoerd bij patiënten die een heup- of knieoperatie ondergaan, om te bepalen of de nieuwe methode effectiever is in het voorspellen en voorkomen van complicaties. 3. Klinische relevantie: Evaluatie van de impact van spierechografie op klinisch redeneren en het bijsturen van prehabilitatie-interventies. Dit wordt onderzocht via cohort- en kwalitatief onderzoek, waarbij de ervaringen van zowel zorgverleners als patiënten worden meegenomen. 4. Implementatievoorbereiding: Identificatie van kritische determinanten voor succesvolle implementatie van spierechografie in de dagelijkse praktijk. Dit werkpakket resulteert in een scholingsprogramma voor zorgprofessionals en een implementatieplan voor brede adoptie. Het project beoogt de ontwikkeling van een interprofessionele leergemeenschap waarin praktijk, onderwijs en onderzoek samenwerken aan innovatie in prehabilitatie, met als einddoel het verbeteren en toekomstbestendig maken van de zorg rondom operaties.
