From the introduction: "There are two variants of fronto-temporal dementia: a behavioral variant (behavioral FTD, bvFTD, Neary et al. (1998)), which causes changes in behavior and personality but leaves syntax, phonology and semantics relatively intact, and a variant that causes impairments in the language processing system (Primary Progessive Aphasia, PPA (Gorno-Tempini et al., 2004). PPA can be subdivided into subtypes fluent (fluent but empty speech, comprehension of word meaning is affected / `semantic dementia') and non-fluent (agrammatism, hesitant or labored speech, word finding problems). Some identify logopenic aphasia as a FTD-variant: fluent aphasia with anomia but intact object recognition and underlying word meaning."
MULTIFILE
Purpose: This article summarizes the shared principles and evidence underpinning methods employed in the three sentence-level (syntactic) grammatical intervention approaches developed by the authors. We discuss associated clinical resources and map a way forward for clinically useful research in this area. Method: We provide an overview of the principles and perspectives that are common across our three syntactic intervention approaches: MetaTaal (Zwitserlood, 2015; Zwitserlood, Wijnen, et al., 2015), the SHAPE CODING™ system (Ebbels, 2007; Ebbels et al., 2014, 2007), and Complex Sentence Intervention (Balthazar & Scott, 2017, 2018). A description of each approach provides examples and summarizes current evidence supporting effectiveness for children with developmental language disorder ranging in age from 5 to 16 years. We suggest promising directions for future research that will advance our understanding of effective practices and support more widespread adoption of syntactic interventions with school-age children. Conclusion: In each approach to syntactic intervention, careful and detailed analysis of grammatical knowledge is used to support target selection. Intervention targets are explicitly described and presented systematically using multimodal representations within engaging and functional activities. Treatment stimuli are varied within a target pattern in order to maximize learning. Similar intervention intervals and intensities have been studied and proven clinically feasible and have produced measurable effects. We identify a need for more research evidence to maximize the effectiveness of our grammatical interventions, encompassing languages other than English, as well as practical clinical tools to guide target selection, measurement of outcomes, and decisions about how to tailor interventions to individual needs.
LINK
Posterpresentatie op conferentie Introductie: De afgelopen twee decennia is er geen communis opinio over de vraag of er sprake is van regionale factoren bij de constituentvolgorde in de Nederlandse Gebarentaal (NGT) (Coerts, 1994; Crasborn & De Wit, 2005; Vermeerbergen, Nijen Twilhaar & Van Herreweghe, 2013). Dit onderzoek levert een bijdrage aan de discussie over constituent-volgorde in het algemeen, doordat werd onderzocht of constituentvolgorde in NGT verschillend is voor eerste- en tweedetaalverwervers van de NGT. Methode: Er namen tien participanten (studenten NGT aan de Hogeschool Utrecht) deel: vijf dove moedertaalgebruikers en vijf horende studenten (leeftijd 19-30 jaar). Productie werd uitgelokt van drie verschillende typen enkelvoudige zinnen aan de hand van plaatjes (Volterra et al., 1984): 6 zinnen met omkeerbare constituenten, 6 zinnen met niet-omkeerbare constituenten en 6 locatieve zinnen. Alle 180 geproduceerde zinnen werden getranscribeerd en syntactisch (Subject, Object, Verbum) geanalyseerd. Resultaten: De moedertaalgebruikers gaven duidelijk de voorkeur aan de volgorde SVO of SVOV bij omkeerbare zinnen en SOV voor niet-omkeerbare zinnen. Voor de locatieve zinnen werd veel variatie gevonden, met een lichte voorkeur voor OSV. De T2-verwervers vertoonden veel variatie in de productie van omkeerbare zinnen zonder duidelijk patroon. Voor de niet-omkeerbare zinnen werd een lichte voorkeur voor SOV gevonden en wederom variatie. De loca-tieve zinnen werden voornamelijk uitgedrukt in de volgorde OSV. Conclusie: Deze studie toont aan dat de constituentvolgorde van moedertaalgebruikers en T2-verwervers verschillen. Opvallend is dat de T2-verwervers de neiging hebben de regel voor locatieve zinnen ‘Het grootste element voorop in de zin’ te overgeneraliseren naar het type niet-omkeerbare zin.
MULTIFILE
