van de website van het tijdschrift: "In deze aflevering van de methodologieserie wordt het meten van therapietrouw behandeld. Therapietrouw heeft grote invloed op de klinische uitkomsten van een behandeling. Het is essentieel dat die goed gemeten wordt in de klinische praktijk, in geneesmiddelenonderzoek en in onderzoek dat erop is gericht therapietrouw te verbeteren. In dit artikel wordt bepleit om zorgvuldige benamingen en definities te gebruiken voor de verschillende vormen van therapietrouw. Het belang van het meten van therapietrouw in de klinische praktijk en in onderzoek wordt benadrukt en de meest gebruikte methoden van het meten van therapietrouw worden besproken."
LINK
Uit diverse onderzoeken is naar voren gekomen dat de oudere patiënt extra kwetsbaar is voor medicatiegerelateerde problemen en sneller last van bijwerkingen heeft dan jongeren.Naar de manier waarop ouderen omgaan met hun medicatie is echter nog weinig onderzoek gedaan. Het doel van deze studie was inzicht te krijgen in de manier waarop oudere patiënten hun geneesmiddelengebruik en de begeleiding en voorlichting daarbij organiseren. Tevens is onderzocht in hoeverre deze patiënten therapietrouw waren en of er een relatie was tussen de woonvorm en de wijze waarop patiënten hun medicatiegebruik organiseerden.
DOCUMENT
Veel patienten vallen na afloop van een fysiotherapeutische behandeling terug in oude bewegingsgewoonten. Het stappenmodel van voorlichting (openstaan, begrijpen, willen, kunnen, doen en blijven doen) wordt aangereikt om als handvat om voorlichting effectiever te laten verlopen met als doel zelfmanagement zich uitend in het volhouden van verworven gedrag.
DOCUMENT
Veel patienten vallen na afloop van een fysiotherapeutische behandeling terug in oude bewegingsgewoonten. Het stappenmodel van voorlichting (openstaan, begrijpen, willen, kunnen, doen en blijven doen) wordt aangereikt om als handvat om voorlichting effectiever te laten verlopen met als doel zelfmanagement zich uitend in het volhouden van verworven gedrag.
DOCUMENT
Voorlichting door paramedici is vaak gericht op gedragsverandering, op therapietrouw en zelfmanagement, kortom op compliance. Doen en blijven doen beschrijft dat proces. De therapeut heeft daarbij een rol als coach en motivator. De uiteindelijke gedragsveranderaar is echter niet de therapeut, maar de patiknt. Veel praktijkvoorbeelden illustreren hoe begeleiding van gedragsverandering en het werken aan therapietrouw en zelfmanagement in de paramedische praktijk verloopt. Doen en blijven doen wordt gepresenteerd aan de hand van het stappenmodel van gedragsverandering. In deze herziene uitgave zijn vele gespreksfragmenten opgenomen. Ze illustreren hoe paramedici de stappenreeks hanteren en hun voorlichting aanpassen aan de individuele patiknt. Persoonsgebonden factoren worden in deze uitgave verder uitgewerkt. Tal van praktijksituaties maken deze kennis voor studenten en professionals herkenbaar en toegankelijk. De patiknt als bio-psychosociale eenheid krijgt daardoor voor de student en paramedische beroepsbeoefenaar een gezicht. De stappenreeks en de persoonsgebonden factoren vormen samen een handvat voor voorlichting op maat: voorlichting die op de persoon en zijn doelen is afgestemd. Dat komt de compliance ten goede. Doen en blijven doen richt zich op studenten en beroepsbeoefenaren van paramedische bewegingsberoepen zoals fysiotherapeuten, ergotherapeuten logopedisten, podotherapeuten en oefentherapeuten Cesar en Mensendieck.
DOCUMENT
Kijkend naar de ontwikkelingen in de medische en farmaceutische zorg, concludeer ik dat het belang van innovaties niet altijd in overeenstemming is met de snelheid waarmee die innovaties hun plek krijgen in het standaardhandelingsarsenaal van zorgverleners. Veranderingen in de zorg gaan vaak langzaam en doorbraken worden slecht herkend. De vraag is hoe dit komt. Er blijken vele factoren van invloed op het mogelijke succes van een innovatie. Van groot belang is het inzicht dat innoveren meer is dan iets bedenken en dan maar aannemen dat het wel zal worden opgepikt door de (potentiële) doelgroep. Het aan de man brengen (‘dissemineren’) van de innovatie is mede bepalend voor een succesvolle implementatie. In de farmaceutische zorg is voor deze overbruggingsfunctie een belangrijke rol weggelegd voor de farmakundige. Mijn lectoraat, dat is gekoppeld aan de opleiding Farmakunde, zal zich bezighouden met het onderzoek naar het proces om farmaceutische innovaties te dissemineren. In deze openbare les licht ik de context en consequenties van dit onderzoeksthema nader toe. Ik begin met een uitleg van de farmakundige en diens toegevoegde waarde in het werkveld (hoofdstuk 1), en vervolg met een korte beschrijving van recente veranderingen binnen de zorg (hoofdstuk 2). In het begeleiden van die veranderingen ligt een belangrijke meerwaarde van de farmakundige, en de missie van dit lectoraat. Daarna (hoofdstuk 3) beschouwen we het innoveren in de (farmaceutische) gezondheidszorg in meer detail. Hoofdstuk 4 geeft diverse handvatten voor het kiezen van de juiste interventies om de afstand tussen de innovator en de toekomstige gebruiker te overbruggen en zodoende de toegang voor de gebruiker tot de innovatie te verbeteren. De keuze van de onderzoekslijnen van mijn lectoraat, zoals in hoofdstuk 5 beschreven, is daarvan afgeleid
DOCUMENT
Adherence to combination antiretroviral therapy (ART) is a key predictor of the success of human immunodeficiency virus (HIV) treatment, and is potentially amenable to intervention. Insight into predictors or correlates of non-adherence to ART may help guide targets for the development of adherence-enhancing interventions. Our objective was to review evidence on predictors/correlates of adherence to ART, and to aggregate findings into quantitative estimates of their impact on adherence.
DOCUMENT
In dit afscheidscollege kijk ik terug op de afgelopen vier jaren en schets ik een beeld van de mogelijkheden voor de toekomst. De ondertitel van het afscheidscollege luidt: Van het lectoraat ‘Disseminatie van Farmaceutische Innovaties’ naar het lectoraat ‘Innovatie van Zorgprocessen in de Farmacie’. Het betoog begint met een overzicht van de ontwikkelingen in de (farmaceutische) zorg sinds de start van ons lectoraat (Hoofdstuk 2, Van waar komen we?). Daarna vat ik samen wat we zelf hebben gepresteerd (Hoofdstuk 3, Wat hebben we bereikt?). In hoofdstuk 4 werp ik een blik op de toekomst (Waar gaan we heen?). En ik kan het niet laten ook nog een paar gedachten te formuleren over hoe we die toekomst vorm kunnen geven (Hoofdstuk 5: Hoe gaan we erheen?). Een samenvatting staat in hoofdstuk 6 en ik eindig met een kort dankwoord in hoofdstuk 7.
DOCUMENT
Voorlichting maakt deel uit van het fysiotherapeutisch handelen. De stappenreeks van voorlichting wordt geplaatst in het fysiotherapeutisch handelen. De stappenreeks van voorlichting bestaat uit de stappen:"openstaan, "begrijpën", "willen", "kunnen", "doen" en "blijven doen".
DOCUMENT
Verandering van gedrag is makkelijker gezegd dan gedaan. De stappenreeks van voorlichting (openstaan, begrijpen, willen, kunnen, doen en blijven doen" worden geplaatst in het methodisch handelen als een effectieve interventie aan het therapeutisch arsenaal van oefentherapeuten Mensendieck
DOCUMENT
