Dr. Anke de Veer, onderzoeker bij het NIVEL, won de Jaarprijs Palliatieve Zorg – Impact 2017 voor het project ‘Palliatieve zorg voor mensen die dak- of thuisloos zijn’. het NIVEL voerde dit project uit in samenwerking met de Hogeschool Inholland, VUmc / GGZ-inGeest en de Parnassia Groep. Palliatieve zorg voor mensen die dak- of thuisloos zijn is niet veel anders dan ‘gewone’ palliatieve zorg. Er zijn echter wel specifieke aandachtspunten. In dit artikel beschrijven we deze aandachtspunten, die zijn ontleend aan een recent ontwikkelde handreiking Palliatieve zorg voor mensen die dak- of thuisloos zijn.
DOCUMENT
In deze podcast presenteren we de initiële resultaten van ons tweejarig onderzoek genaamd 'Social Network First?'. We bieden een alternatieve kijk op de netwerken van daklozen en thuislozen. We delen hoe een netwerkondersteuner deze netwerken benadert en laten ook een cliënt aan het woord die zijn perspectief op zijn eigen netwerk deelt. Deze podcast is gemaakt door het Lectoraat Empowerment & Professionalisering van Hogeschool Inholland, HvO-Querido en Hogeschool van Amsterdam. De presentatoren zijn Josine Steenvoorde en Niels Hermens.
LINK
Op dit moment ontbreekt het schuldhulpverleners aan een gemeenschappelijk handelingskader om gericht te sturen op de motivatie van de klant. Ook zien we begeleiders uit de zorg, zoals de professionals van HVO-Querido, met eenzelfde problematiek worstelen. Hier lag de basis voor het RAAK-project ‘Sturen op motivatie’, een gezamenlijk project van professionals van HVO-Querido met onderzoekers van de Hogeschool van Amsterdam.
DOCUMENT
Langdurig werklozen, statushouders, dak- en thuislozen, ze voelen zich vaak gemarginaliseerd en eenzaam. Eén manier om te helpen, is deelname aan sport. In de praktijk gebeurt dit nog maar weinig. Hoe daar verandering in kan worden gebracht onderzoekt CISE.
Het afgelopen decennium is het aantal daklozen in Nederland verdubbeld tot ruim 36.000 in 2020. Deze mensen leven in een extreme vorm van bestaansonzekerheid, waarbij basale levensvoorwaarden als eten, drinken, toegang tot sanitair en een slaapplek niet vanzelfsprekend zijn. De bestaande aanpak van het daklozenvraagstuk – ook wel ‘housing first’ genoemd – richt zich op het vinden van opvang of reguliere woonruimte. De plek waar daklozen terecht kunnen voor tijdelijk onderdak en voor begeleiding – de Maatschappelijke Opvang (MO) – kent momenteel echter lange wachtlijsten. In grote steden moeten veel daklozen 1 tot 2 jaar wachten op opvang. Om daklozen toch de hulp te bieden die zij nodig hebben, zoeken gemeenten, MO-organisaties en sociaal professionals naar aanvullingen op ‘housing first’ aanpak. Zo bieden MO-organisaties in Amsterdam en Haarlem, in samenwerking met de gemeente, de uit de langdurige Geestelijke Gezondheidszorg afkomstige Resource-methode aan bij daklozen die op de wachtlijst staan voor opvang. Deze methode is gericht op het samen met de dakloze vormen van een steungroep van mensen uit het formele hulpverleningsnetwerk en informele deelnemers, zoals familie, vrienden, buurtgenoten en (oud-)collega’s. Bij mensen die hulp krijgen vanuit de GGZ leidt het aanbieden van de Resource-methode tot een sterker sociaal netwerk en meer eigen regie. De vraag is nu of en hoe de methode werkt bij dak- en thuislozen, en welke kennis, vaardigheden, attituden en facilitering sociaal professionals in de MO nodig hebben om steungroepen te vormen en samen met de dakloze en de steungroep te werken aan de eigen regie van de dakloze. Dit is wat in dit onderzoeksproject, getiteld ‘Social Network First?’, wordt onderzocht.
Langdurig werklozen, statushouders, dak- en thuislozen, ze voelen zich vaak gemarginaliseerd en eenzaam. Eén manier om te helpen, is deelname aan sport. In de praktijk gebeurt dit nog maar weinig. Hoe daar verandering in kan worden gebracht onderzoekt CISE.Doel CISE gaat onderzoeken hoe sociale instanties en professionals zoals buurtsportcoaches en sociaal werkers sportieve ontmoetingen meer inclusief kunnen maken voor mensen in kwetsbare posities. Hoe kunnen zij hun doelgroep beter bereiken en hun impact op deze mensen vergroten? Resultaten De onderzoekers willen uiteindelijk praktische methodes opleveren die sociale professionals kunnen helpen sportieve ontmoetingen voor kwetsbare groepen meer inclusief te maken. Looptijd 01 december 2019 - 30 november 2023 Aanpak De onderzoekers gaan met de beroepspraktijk meekijken met de routines in het maken van contact en de omgang met bewoners die niet of nauwelijks sporten en bewegen: wat zijn succesfactoren? En wat zijn verbeterpunten? Het onderzoek wordt uitgevoerd in twee zogenoemde “living labs”, dit is een gebruikersgerichte methode om complexe oplossingen in bestaande situaties te onderzoeken. Via de living labs verbeteren we samenwerkingsprocessen en ontwikkelen we bijvoorbeeld een training voor sociale professionals. Impact Professionals zoals buurtsportcoaches en sociaal werkers, en hun organisaties spelen een cruciale rol in het begeleiden naar en het organiseren van sportactiviteiten die de gelegenheid tot ontmoetingen bieden. Tegelijkertijd hanteren ze uiteenlopende professionele werkwijzen en vindt daar maar beperkt kennisuitwisseling over plaats. CISE heeft tot doel lokale organisatiepraktijken en verschillende professionele werkwijzen nadrukkelijker op elkaar af te stemmen, oftewel te “kalibreren” Studenten werken aan het onderzoek mee en leren zo direct in en van de praktijk; ze denken kritisch mee over hoe - en waar - het beter kan en ontwerpen met de beroepspraktijk een training om de aanpak te verbeteren.
