De dissertatie "Probing Futures, Acting Today" van Caroline Maessen onderzoekt hoe organisaties alternatieve toekomsten kunnen verbeelden om dagelijkse toekomstvormende praktijken te veranderen teneinde complexe maatschappelijke uitdagingen aan te pakken. Organisaties hebben de neiging door lineair denken hun verbeeldingsvermogen te beperken tot conventionele toekomsten, wat effectieve reacties op problemen zoals klimaatverandering en sociale ongelijkheid belemmert. Het gevolg is dat na de zoveelste heisessie voor visieontwikkeling, er nog steeds niets fundamenteel verandert. Hoe de toekomst zich ontvouwt, tegen de achtergrond van maatschappelijke complexe problemen, gaat vaak voorbij onze collectieve verbeeldingskracht. Organisaties hebben moeite om zich te verbinden met onconventionele toekomsten en acties in het heden daarop af te stemmen. Voor betekenisvolle verandering moeten organisaties navigeren tussen de aantrekkingskracht van inspirerende onconventionele toekomsten en de behoefte aan stabiliteit en controle. Maessen heeft in twee (semi) publieke organisaties onderzocht waarom dit zo lastig is en hoe organisaties daarin ondersteund kunnen worden.
DOCUMENT
In dit nummer staat het handelen centraal. De vraag naar het hoe. Hoe verduurzamen we de energievoorziening van wijken? Hoe verminderen we de verkeersdruk van bouwlogistiek? Hoe vermijden we valkuilen bij living labs? Hoe verlichten we de druk van toerisme op de leefomgeving? Hoe komen we tot inzicht in mogelijke toekomsten om de juiste beleidsbeslissingen te nemen?
MULTIFILE
Maatschappelijke vraagstukken worden steeds nijpender. Van dementie tot klimaatverandering en corona; we hebben er als mensen, burgers, bewoners en stadsgebruikers – al dan niet door eigen ervaring – een gevoel bij. Het echt begrijpen en aanpakken van deze vraagstukken is echter lastig, want er is niet één eigenaar. Alles hangt samen, is verweven en ook nog eens veranderlijk. Overzicht krijgen en samen beslissingen nemen over noodzakelijke stappen blijkt lastig. Complexe vraagstukken raken zo verweesd. Design en meer specifiek co-design – creatief samenwerken met anderen – wordt steeds meer gezien als mogelijke aanpak voor dit soort vraagstukken en samenwerkingen omdat het kan omgaan met complexiteit en met onzekerheid, optimistisch is en onderzoekend van aard. Met een co-designaanpak kunnen we een gedeeld verlangen vinden en daarmee komen we in verbinding met elkaar. Door vervolgens samen te zoeken naar mechanismen die tot de gewenste waarden kunnen leiden, krijgen we inzichten hoe een problematische situatie te kantelen. Dat stelt ons in staat om alternatieve toekomsten te verbeelden. Die helpen ons op weg naar een betere, groenere en socialere wereld en maatschappelijke verandering.
DOCUMENT
De klimaatcrisis is niet alleen een planetaire crisis maar ook ‘een crisis van de verbeelding’, schreef Amitav Ghosh in 2016 in zijn boek The Great Derangement. We kunnen ons maar moeilijk voorstellen dat het klimaat dat we nu kennen op termijn drastisch kan veranderen. Maar het voorstellingsvermogen is wel een belangrijke voorwaarde voor gedragsverandering en het accepteren van (beleids)maatregelen voor duurzaamheid, is uit onderzoek gebleken.
DOCUMENT
Kleine Theoretische Vensters Onderwijs is altijd in verandering. Dat vraagt wat van de mensen die in het onderwijs werken. Hoe verhoud je je tot verandering? Wat wil en kun je ermee? Hoe werk je aan verandering? In ons onderzoek naar toekomstbestendig leraarschap gaan we ervan uit dat het in elk geval adaptief vermogen van mensen vraagt. Wat bedoelen we daarmee? In een reeks kleine theoretische vensters geven we delen van het antwoord op die vraag.
MULTIFILE
Toekomstperspectief leerlingen centraal stellen, hoe doe je dat en wat levert dat op? Het is al een hele kunst om als opleiding te verkennen voor welke toekomsten (denk aan over 5 á 10 jaar) leerlingen en studenten in het beroepsonderwijs opgeleid zouden moeten worden. Vier opleidingen in groen beroepsonderwijs laten zien dat een diffuse, onzekere toekomst vraagt om aandacht voor vaardigheden zoals flexibiliteit en aanpassingsvermogen. En een toekomst waarin beroepen ingewikkelder en veeleisender worden vraagt om verdieping en specificering van vaardigheden, bijvoorbeeld qua kennis. Aanpalend leert het uitgevoerde onderzoek ook veel over hoe je als scholen en onderzoekers kunt samenwerken in praktijkgericht onderzoek.
LINK
As the Arctic undergoes unprecedented environmental and climate transformations, an urgent call for inclusive governance and intergenerational leadership echoes across the circumpolar region. In January 2024, 29 Emerging Leaders from the Circumpolar Arctic and Subarctic gathered in Northern Norway ahead of the 2024 Arctic Frontiers Conference. This diverse group, with global identities and multi-disciplinary backgrounds spanning science, policy, business, geopolitics, and law, brought together experiences that inspired this paper. We highlight the unique perspectives offered by younger generations and leaders to advocate for changes across a spectrum of critical Arctic issues. Our voices must be present in the decision-making which shapes our future, yet we observe some politicians, diplomats, legal, and business officials engaging in protracted discourse overlooking the urgent realities faced by those most directly impacted.We address the concept of “youthwashing” and offer a critique, as well as actionable recommendations, for fostering inclusive decision-making. We explore the role of youth leadership in Arctic governance across various disciplines and how diverse perspectives are required to better shape Arctic futures. Our concerns encompass the sustainable management of the Arctic’s natural resources, respect and protection of Indigenous rights and Traditional Knowledge, and developing solutions rooted in sustainability, survivance, and justice. As Emerging Leaders, we aspire to create liveable futures for generations to come, challenging the present trajectory set by current senior leadership. In turn, we ensure that while the Arctic is undergoing significant change, it develops in a framework respectful of all generations, ultimately rooted in justice for all Arctic peoples.
LINK
Theorieën die betrekking hebben op de kwaliteit van producten, processen, systemen en organisaties (systeemtechnische aspecten) geven geen of onvoldoende antwoord op vragen en problemen die betrekking hebben op de rol van de ‘factor mens’ in kwaliteitsmanagement. Omdat daar wel behoefte aan is, zijn de afgelopen jaren nieuwe theorieën ontwikkeld die wel oplossingsstrategieën bieden. Dit zijn kwaliteitsparadigma’s (beheersing en betrokkenheid), kwaliteitsscholen (empirische, normatieve en reflectieve school) en de drie kwaliteitsdimensies (professionele, organisatorische en relationele kwaliteit). In alle drie concepten zijn systeemtechnische (object/proces/norm) en sociaaldynamische (mens) aspecten gecombineerd. Betrokkenheid, reflectieve school en relationele kwaliteit zullen bepalend zijn voor het toekomstige kwaliteitsmanagement waarin de human factor een steeds belangrijker plaats gaat innemen.
DOCUMENT
Lezing van Marco Snoek als Keynote op de VELON studiedag van 13 november 2015.
DOCUMENT
