Zoekresultaten

Effectiviteit van de behandeling bij velofaryngale stoornissen

Een stoornis van het velofaryngale mechanisme leidt tot een gestoorde spraakproductie. Velofaryngale stoornissen kunnen veroorzaakt worden door een anatomisch, neurogeen of functioneel defect. Om de spraak en spraakverstaanbaarheid bij deze patiënten te optimaliseren worden verschillende behandelingsmogelijkheden toegepast, met name chirurgische en/of prothetische en/of logopedische interventies. In de internationale literatuur werden tot nog toe echter weinig studies gepubliceerd omtrent de effectiviteit van de logopedische behandelingsstrategieën. In dit artikel zullen de verschillende therapiestrategieën voor spraakproblemen bij patiënten met velofaryngale stoornissen worden voorgesteld. Vervolgens zal specifiek de effectiviteit van spraakverbeterende chirurgie en naso-endoscopische biofeedback worden aangetoond aan de hand van twee casussen vanuit de klinische praktijk.

Sereniteit met een dip

Boekbespreking van Serendipiteit. De ongezochte vondst. Het boek opent met een verzameling van citaten die direct of indirect met het onderwerp samenhangen. Daarna volgt een kort voorwoord van Hans Clevers, de toenmalige president van de KNAW, die een lans breekt voor serendipiteit in de biologie. Verder bevat het boek een vertaling van het Perzisch sprookje over de prinsen van Sarandib (Sri Lanka), plus de brief van Horace Walpole waarin hij op grond van dit oude gedicht het begrip “serendipiteit” munt. Dan pas wordt de lezer getrakteerd op een inleiding over serendipiteit. Deze wordt gevolgd door een e-mail correspondentie over hetzelfde thema tussen de beide auteurs en een inventarisatie van aansprekende voorbeelden van het fenomeen

Vreemde eend : de eerste vrouwen in de accountancy

Afstudeerproject multiprofessionele communicatie

Het project 'Samen op weg naar een betere communicatie' vond plaats in het kader van de afstudeerfase van zowel de opleiding Verpleegkunde van Fontys Hogeschool Verpleegkunde, als de opleiding fysiotherapie van Fontys Paramedische Hogeschool, beide gevestigd te Eindhoven. Twee studenten verpleegkunde en twee studenten fysiotherapie hebben zich gericht op de doelstelling van het project 'Een multidisciplinair communicatieplan met als centraal onderwerp de vorderingen ens tand van zaken rondom de patient communiceren tussen fysiotherapie en andere disciplines, met het accent op de verpleging. Dit voor de afdelingen neurologie, algemene chirurgie, othopedie en longziekten van een ziekenhuis te Eindhoven.' Het project heeft voor elke afzonderlijke afdeling een aan de eisen en wensen van de betreffende afdeling aangepast rapportageformulier fysiotherapie opgeleverd, met een daarbijbehorende handleiding. De implementatie van de nieuwe rapportageformulieren is na afronding van het project in handen gekomen van het hoofd van de afdeling Kwaliteit en Milieuzorg van het betreffende ziekenhuis.

Thema 3 Didactische vormgeving. Fontys Hogeschool. Afstudeerproject multiprofessionele communicatie

Het project 'Samen op weg naar een betere communicatie' vond plaats in het kader van de afstudeerfase van zowel de opleiding Verpleegkunde van Fontys Hogeschool Verpleegkunde, als de opleiding fysiotherapie van Fontys Paramedische Hogeschool, beide gevestigd te Eindhoven. Twee studenten verpleegkunde en twee studenten fysiotherapie hebben zich gericht op de doelstelling van het project 'Een multidisciplinair communicatieplan met als centraal onderwerp de vorderingen ens tand van zaken rondom de patient communiceren tussen fysiotherapie en andere disciplines, met het accent op de verpleging. Dit voor de afdelingen neurologie, algemene chirurgie, othopedie en longziekten van een ziekenhuis te Eindhoven.' Het project heeft voor elke afzonderlijke afdeling een aan de eisen en wensen van de betreffende afdeling aangepast rapportageformulier fysiotherapie opgeleverd, met een daarbijbehorende handleiding. De implementatie van de nieuwe rapportageformulieren is na afronding van het project in handen gekomen van het hoofd van de afdeling Kwaliteit en Milieuzorg van het betreffende ziekenhuis.

Diplopie door monovisie

Doelstelling: In kaart brengen van de risicofactoren voor het ontwikkelen van binoculaire diplopie na conventionele monovisie door middel van contactlenzen of refractiechirurgie bij presbyopen. Methode: Voor deze literatuurstudie is in maart 2017 gezocht in databanken Pubmed, ScienceDirect en Google Scholar. Artikelen zijn geïncludeerd als binoculaire diplopie door monovisie wordt beschreven. Alle patiënten die worden weergegeven in deze artikelen zijn ouder dan 40 jaar en hebben monovisie door middel van contactlenzen of refractiechirurgie. De resultaten beschrijven de oorzaken van de binoculaire diplopie, de voorgeschiedenis van de patiënt met betrekking tot strabismus en de hoogte van additie. Onderscheid wordt gemaakt tussen contactlensdragers en patiënten die refractiechirurgie hebben ondergaan. Resultaten: In deze literatuurstudie zijn zes artikelen verwerkt. Uit deze artikelen zijn 35 patiënten met binoculaire diplopie meegenomen in dit onderzoek, vijftien patiënten met contactlens geïnduceerde monovisie en twintig patiënten met refractiechirurgie geïnduceerde monovisie. De oorzaken van binoculaire diplopie (decompensatie van een heteroforie, een intermitterend strabismus die constant wordt, een verworven heterotropie, decompensatie van een N IV parese en fixation switch diplopie) geven geen grote verschillen in aantal patiënten. Een additie hoger dan twee dioptrie komt meer voor in deze patiëntengroep met binoculaire diplopie dan een lagere additie. Een positieve voorgeschiedenis met betrekking tot strabismus komt meer voor dan een negatieve voorgeschiedenis. Relevante verschillen tussen contactlensdragers en patiënten die refractiechirurgie hebben ondergaan zijn niet gevonden. Conclusie: Vanwege het gebrek aan consistente data is meer onderzoek nodig voor significante resultaten.