Zoekresultaten

Pilotproject Arbeidsmarktmonitor Eemsdelta 2013

De arbeidsmarkt in de Eemsdelta regio staat onder druk: enerzijds telt de regio een relatief groot aantal werkzoekenden, anderzijds dreigen er personeelstekorten in de technische beroepen. Onduidelijk is waar en wanneer die tekorten zich in termen van specifieke opleidingsrichtingen, -niveaus en beroepen zullen aandienen. Regionale actoren hebben behoefte aan die gedetailleerde informatie ten behoeve van arbeidsmarkt- en opleidingsbeleid ter bestrijding en preventie van arbeidsmarktknelpunten. Het Kenniscentrum Arbeid van de Hanzehogeschool Groningen (KCA) heeft een onderzoeksmethodiek ontwikkeld waarmee op structurele wijze meer gedetailleerd inzicht in de toekomstige personeelsbehoefte verkregen kan worden. In 2012 is de methodiek tijdens een pilotproject in de praktijk beproefd. Dit rapport beschrijft de aanpak van de pilot en de daaruit voortgekomen gegevens en resultaten en geeft conclusies en overwegingen richting toekomst voor mogelijke uitrol en opschaling van dit arbeidsmarktonderzoek.

Wel of geen cijfers geven?

Formatief beoordelen is bezig aan een stevige opmars in het onderwijs, ook in de lichamelijke opvoeding. Het is een manier van didactisch handelen, waarbij heel wat meer komt kijken dan (alleen) het verminderen van het aantal toetsmomenten, of het geven van meer feedback. En het is zeker iets anders dan het simpelweg afschaffen van cijfers.

Opsporen, vervolgen en tegenhouden van cybercriminaliteit

Pakt PAC je?

De gezondheidswaarde van sport is de afgelopen jaren een prominentere rol gaan spelen in het huidige lokale sport- en beweegbeleid. Met name het bevorderen van een gezonde en actieve leefstijl speelt een relevante rol. Vanwege het groeiend aantal senioren met één of meer chronische aandoeningen in de gemeente Sittard-Geleen, is de beweeginterventie Physical Activity Centre (PAC) opgezet. Senioren met chronische klachten worden binnen PAC persoonlijk en op maat begeleid door studenten van Fontys Sporthogeschool. Hierbij zijn de kwaliteit van deze beweeginterventie en de begeleiding door bewegingsdeskundigen noodzakelijke voorwaarden. Echter dient men bij beweeginterventies ook rekening te houden met zowel de deelnemer (persoon) als de sociale steun en de setting. Daarom wordt er, binnen de methodiek PAC, een sociaal-ecologisch model gehanteerd dat de interactie van deze drie componenten weergeeft. Om deze reden is er binnen dit onderzoek gekozen voor een bundeling van studies op het vlak van persoon (fysieke vooruitgang en motivatie) en sociale steun (gedragsdeterminanten) gekoppeld aan de setting (methodiek PAC). Deze bundeling heeft als doel om inzicht te verwerven in duurzaam en verantwoord bewegen. Studie 1 toonde aan dat PAC naast een positieve invloed op de lichaamssamenstelling, ook een positief effect heeft op zowel spierkracht als cardiovasculair uithoudingvermogen van de deelnemers. Daarnaast bleek uit studie 2 dat deelname resulteert in een verschuiving naar intrinsieke motivatie. Vervolgens gaven deelnemers van studie 3 aan dat de gedragsdeterminanten: (1) positieve cognitieve attitude, (2) sociale steun van een persoonlijke begeleider alsmede (3) modelling en sociale steun van gelijken leidden tot een hoge mate van intrinsieke motivatie om aan PAC te blijven deelnemen. Uiteindelijk blijkt dat de drie componenenten van de keten, namelijk persoon, sociale steun en setting, bijdragen aan het positieve effect op de gezondheid van de deelnemers en aan duurzaam verantwoord bewegen. In de toekomst wordt aangeraden om de interactie tussen deze componenten nog nader te onderzoeken.

Uit de bevoorrechte bubbel - Bildung in de praktijk van de wijk

Samenvatting: Door HRM-bachelor hbo-studenten te betrekken bij een onderzoeksproject in het Amsterdamse Nieuw-West probeerden we een bijdrage te leveren aan ‘Bildung’ van de studenten: kritisch zelfbewustzijn en empathie ontwikkeling in het onderwijs. De vraag die centraal staat in dit artikel is:Welke bijdrage aan ‘Bildung’ van de deelnemende HRM studenten heeft een maatschappelijk relevant project als ‘meedoen in Nieuw-West’ gegeven? Om tot een antwoord te komen op onze vraag hebben we drie jaar na dato diepte-interviews afgenomen bij tien studenten die deelnamen aan het onderzoekproject. Op basis van ons explorerend onderzoek concluderen we dat dit project een bijdrage heeft geleverd. Echter, het vormt in het huidige onderwijsaanbod zo’n vreemde eend in de bijt dat studenten pas kunnen werken aankritische reflectie nadat in vervolgstudies inhouden zijn aangeboden die reflectie mogelijk maken. In een opleiding moet vaker van de gebaande paden worden afgeweken, niet alleen in praktische zin, maar ook in de theoretische onderbouwing. Zo’n curriculum kan een bijdrage leveren aan een begin van ‘Bildung’. --Summary: By involving HRM bachelor students (higher professional education) in a research project in Amsterdam, we tried to contribute to ‘Bildung’ of the students: critical self-awareness, and empathy development in education. The question that is central in this article is: What contribution to ‘Bildung’ did the research project ‘participating in a district of Amsterdam’ offered to the participating HRM students? We have interviewed in depth ten students who participated in the research project. Based on our exploratory research, we conclude that this project has made a contribution to ‘Bildung’. However, in the current educational curriculum there is no emphasis on the role of a component such as critical self-reflection. To offer the possibility to develop ‘Bildung’ it is necessary to pay attention to the practical sense and the theoretical foundation in the curriculum. Such a curriculum can contribute to the start of ‘Bildung’.

Opsporen, vervolgen en tegenhouden van cybercriminaliteit

Nederland heeft een snelle, stabiele en betrouwbare digitale infrastructuur, waar zowel nationaal als internationaal veelvuldig gebruik van wordt gemaakt. Als gevolg hiervan voltrekken zich ook illegale activiteiten op Nederlandse servers, of worden deze (on)bewust gefaciliteerd door in Nederland gevestigde hosters. Bij cybercriminaliteit is het opsporen van verdachten ingewilkkeld. Daders kunnen anoniem opereren en zijn goed in staat hun eigen identiteit af te schermen. Daardoor lukt het lang niet in alle zaken om daders te identificeren en te vervolgen. De aanpak van cybercriminaliteit is daarom niet alleen gericht op opsporing en vervolging, maar ook op het verstoren en tegenhouden van deze vormen van criminaliteit.