Het begrip high impact crime is niet echt meegegroeid met de veranderingen in de samenleving. Hoogste tijd dus om opnieuw na te denken over wat de high impact crimes van deze tijd eigenlijk zijn. Online slutshaming hoort daar zeker bij. Die erkenning is belangrijk zodat de jonge vrouwen die het treft weten dat ze niet alleen staan.
LINK
Het ongewenst online verspreiden van naaktfoto’s en -filmpjes heeft grote gevolgen, vooral voor vrouwen met een migratieachtergrond. Docenten en ouders moeten jongeren helpen bij het vaststellen van regels en grenzen voor onlinecommunicatie.
LINK
Professionals moeten tijdens het gehele mediationproces omgaan met het thema ‘verantwoordelijkheid nemen’ door de verdachte. Zij komen echter een aantal knelpunten tegen. Wat is bijvoorbeeld nodig qua verantwoordelijkheid nemen om door te verwijzen naar de volgende fase in het mediationtraject? Hoe kunnen mediators verantwoordelijkheid nemen stimuleren en op welke manier kunnen zij dit omschrijven in de slotovereenkomst? De hoofdvraag van dit onderzoek is daarom: ‘Welke criteria kunnen stakeholders (rechters, officieren van justitie, mediationfunctionarissen en mediators) hanteren bij het vaststellen en stimuleren van ‘verantwoordelijkheid nemen door een verdachte’ tijdens het mediation in strafzaken traject en welk handelingsrepertoire is hiervoor nodig? Door middel van interviews met rechters, OvJ’s, mediationfunctionarissen, mediators, strafrechtadvocaten, slachtoffers en verdachten alsook via focusgroepen met mediators en mediationfunctionarissen is deze vraag onderzocht.
DOCUMENT
While criminality is digitizing, a theory-based understanding of the impact of cybercrime on victims is lacking. Therefore, this study addresses the psychological and financial impact of cybercrime on victims, applying the shattered assumptions theory (SAT) to predict that impact. A secondary analysis was performed on a representative data set of Dutch citizens (N = 33,702), exploring the psychological and financial impact for different groups of cybercrime victims. The results showed a higher negative impact on emotional well-being for victims of person-centered cybercrime, victims for whom the offender was an acquaintance, and victims whose financial loss was not compensated and a lower negative impact on emotional well-being for victims with a higher income. The study led to novel scientific insights and showed the applicability of the SAT for developing hypotheses about cybercrime victimization impact. In this study, most hypotheses had to be rejected, leading to the conclusion that more work has to be done to test the applicability of the SAT in the field of cybercrime. Furthermore, policy implications were identified considering the prioritization of and approach to specific cybercrimes, treatment of victims, and financial loss compensation.
MULTIFILE
Although the prevalence of cybercrime has increased rapidly, most victims do not report these offenses to the police. This is the first study that compares associations between victim characteristics and crime reporting behavior for traditional crimes versus cybercrimes. Data from four waves of a Dutch cross-sectional population survey are used (N = 97,186 victims). Results show that cybercrimes are among the least reported types of crime. Moreover, the determinants of crime reporting differ between traditional crimes and cybercrimes, between different types of cybercrime (that is, identity theft, consumer fraud, hacking), and between reporting cybercrimes to the police and to other organizations. Implications for future research and practice are discussed. doi: https://doi.org/10.1177/1477370818773610 This article is honored with the European Society of Criminology (ESC) Award for the “Best Article of the Year 2019”. Dit artikel is bekroond met de European Society of Criminology (ESC) Award for the “Best Article of the Year 2019”.
MULTIFILE
In een MiS is verantwoordelijkheid nemen door een verdachte een voorwaarde om 1) de mediation te starten en 2) voor een succesvol verloop daarvan. Door het onderzoek dat wij uitvoeren willen we verduidelijken wat het nemen van deze verantwoordelijkheid inhoudt. Tijdens een MiS blijkt het voor de verdachte niet altijd gemakkelijk om de verantwoordelijkheid te nemen, zeker niet als het gaat om een zware verantwoordelijkheid, zoals in strafzaken nogal eens speelt. Zelfbeschermingsmechanismen als ontkenning, bagatellisering, verschuiving van verantwoordelijkheid en dissociatie treden vrijwel automatisch in werking. De mediators hebben tijdens dit proces een ondersteunende rol waar het gaat om het nemen van verantwoordelijkheid door een verdachte. Dat betekent begrip voor de verdachte, die niet alleen ‘dader’ is maar ook mens. Maar ook moeten mediators soms confronteren als allerlei zelfbeschermingsmechanismen de verdachte in weg zitten om verantwoordelijkheid te nemen. Het onderzoek wil ook bijdragen aan (uitbreiding van) het arsenaal aan effectieve interventies inzake het nemen van verantwoordelijkheid door de verdachte.
DOCUMENT
Dit onderzoek is een eerste verkenning in Nederland naar de impact op slachtoffers van online delicten, de behoeften van slachtoffers en de verantwoordelijkheden van politie, justitie en andere instanties bij de afhandeling van dergelijke delicten. Daarbij is er bijzondere aandacht voor de vraag in hoeverre en hoe de situatie en behoeften van slachtoffers van online criminaliteit afwijken van de situatie en behoeften van slachtoffers van traditionele offline delicten. Immers, als daar meer zicht op is wordt ook duidelijk of het bestaande slachtofferbeleid – dat ontwikkeld is voor traditionele offline delicten – voorziet in de behoeften van slachtoffers van online criminaliteit. Onder de noemer ‘online criminaliteit’ vallen diverse delicten die kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën: cybercriminaliteit en gedigitaliseerde criminaliteit. Onder cybercriminaliteit vallen delicten waarbij de ICT-structuur zelf doelwit is én waarbij voor het plegen van dat delict ICT van wezenlijk belang is voor de uitvoering. Voorbeelden zijn het hacken van een database met persoonsgegevens of het platleggen van een website van een bank met een zogenaamde DDoS-aanval. Dit soort delicten wordt ook wel cyber dependent crimes genoemd. Onder gedigitaliseerde criminaliteit vallen traditionele offline delicten die ook online kunnen worden gepleegd. Voorbeelden zijn fraude via internet en de verspreiding van kinderpornografisch materiaal. Dit soort delicten wordt ook wel cyber enabled crimes genoemd. LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/rutgerleukfeldt/
DOCUMENT
Huiselijk geweld lijkt sterk toe te nemen tijdens de Covid-19 pandemie. Wat opvalt in de berichtgeving, is dat er stelselmatig wordt uitgegaan van mannelijke daders en vrouwelijke slachtoffers. Is dit wel terecht? In dit artikel beschrijven Vivienne de Vogel en Kasia Uzieblo dat ook vrouwen huiselijk geweld plegen en gaan ze in op de weerstand in de maatschappij om vrouwen als pleger én om mannen als slachtoffer te zien van huiselijk geweld. The prevalence of domestic violence seems to be increasing during the COVID-19 pandemic. In most media coverage and calls for preventive initiatives from professionals and policy, males are consistently portrayed as perpetrators of domestic violence and females and children as victims, also by leading organizations like the WHO. However, research has clearly shown that there are more types of domestic violence, like sibling and elder abuse and that women are also capable of serious violence towards their family. The current article aims to summarize the literature on gender and domestic violence, and to discuss the societal reluctance to acknowledge females as potential perpetrators, and males as potential victims.
DOCUMENT
In order to find out whether victims adequately recover from cybercrime incidents, it is important to gain insight into its effects and impact on users. However, as it stands now, there is not much literature on the impact of cybercrime. We address this gap by qualitatively examining the impact of two types of cybercrime, namely phishing and malware attacks targeting online banking customers. We used the coping approach as a framework to study how victims deal with the negative events they have experienced. In order to study the impact of cybercrime and how victims cope with it, 30 cybercrime victims were interviewed. We observed that, next to financial damage, victims described different forms of psychological and emotional effects. Victims also reported various kinds of secondary impacts, such as time loss and not being treated properly when handling the incident. In addition, the interview data provided insight into cognitive and behavioral change, which potentially offers opportunities for cybercrime prevention. Our study demonstrates that the level of impact varies among cybercrime victims, ranging from little or no impact to severe impact. In addition, while some victims were only affected for a few days, some were still feeling the effects. The effects and impact of these fraudulent schemes on victims should therefore not be underestimated. We conclude that the coping approach provides a useful framework to study the effects and impact of cybercrime victimization and how victims recover from it. The results of our study provide a steppingstone for future studies on this topic. https://www.linkedin.com/in/rutgerleukfeldt/
DOCUMENT
De online- en offlinewereld zijn, ook op seksueel gebied, niet langer gescheiden, maar onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het feit dat sexting (in toenemende mate) hoort bij onze beleving van seksualiteit is de afgelopen jaren steeds meer geaccepteerd. Sexting blijkt alleen lang niet altijd even onschuldig, soms worden je foto’s zonder toestemming doorgestuurd en ben je slachtoffer van exposen. Helaas wordt de schuld van deze shamesexting vaak bij het slachtoffer gelegd: ‘Dan had ze maar niet aan sexting moeten doen’. Juist die victimblaming maakt slachtoffers. We moeten dus op een andere manier over onlineseks gaan praten.
LINK
