Verhandeling van Marie-Josée Corsten over het gebruik van bronnen in de (kunst)wetenschap: de oorsprong van alle informatie. Waar haal je informatie, hoe betrouwbaar is die en hoe correct wordt er mee omgesprongen? De titel van het artikel lijkt op een citaat van paus Johannes Paulus II, die in dezelfde termen over God spreekt: Hij die de bron en de oorsprong van de waarheid is: Eius qui fons est veritatis atque origo. Waaruit nog maar eens blijkt dat de Waarheid een terrein is waar wetenschap en religie beide aanspraak op maken. Hoe zit het eigenlijk met de kunst als derde grote kennisdomein? Vraag een kunstenaar naar zijn bronnen en het begrip bron krijgt een andere nuance. De bron is ‘waar iets vandaan komt’, en dat iets kan van alles zijn. Het gaat blijkbaar niet om de vorm, maar om de inhoud; niet om waar het uitkomt, maar wat er uitkomt. Maar waar een wetenschapper zijn bronnen moet evalueren op betrouwbaarheid en neutraliteit om gefundeerd stelling te kunnen nemen – de bewering is zo betrouwbaar als de bron -, is bij een kunstenaar het product, het kunstwerk de legitimatie van zijn brongebruik. Voor de universele geldigheid en herkenbaarheid van een kunstwerk is geen neutraliteit, maar een volstrekt persoonlijke, authentieke benadering en verwerking noodzakelijk.
As labour is becoming more and more knowledge controlled, it also getting closer to the individual person. We sometimes seem to forget this. To an increasing extent it is becoming a part of oneself and therefore of the personal identity. The increasing humanization of labour asks for an HRM-policy and an organizational context in which the individual is able to identify with the organization, colleagues, customers/clients and product. Heterononimous or abstract organizations, organizations in which the employees and civilians have been reduced to numbers and in which there is no real consideration for the individual differences, have to make way for organizational structures in which the individual feels (self) responsible again. The future lies with personal, tribally inspired organizations in which managers will be leaders and where employees and managers can show social commitment. Images like that of: the egocentric boss who by making swift career moves avoids responsibility for employee/co-worker and customer/client; of colleagues taking the day off without consultation or who are putting their phone through to someone else without saying so beforehand, meeting rooms which are not being cleaned up after use and the image of a Xerox machine not being refilled up with paper by anyone, are all too frequently dismissed as not being part of productivity.