The purpose of this study was to investigate the effects of training with the Wii-balance board on balance and balance-related skills of children with poor motor performance. Twenty-nine children (23 boys, 6 girls; aged 7–12 years) participated in this study and were randomly assigned to an experimental and control group. All children scored below the 16th percentile on a standardized test of motor ability and balance skills (Movement Assessment Battery for children (M-ABC-2)). Before and after a six-week Wii-intervention (M = 8 h, 22 min, SD = 53 min), the balance skills of the experimental group and control group were measured with the M-ABC-2 and the Bruininks–Oseretsky test of motor proficiency (BOT-2). Both groups improved on all tests. The M-ABC-2 and the BOT-2 total balance-scores of the experimental group improved significantly from pre to post intervention, whereas those of the control group showed no significant progress. This resulted in significant interaction-effects, favoring the experimental children. No transfer-effects of the intervention on balance-related skills were demonstrated. Our findings showed that the Wii-balance board is an effective intervention for children with poor balance control. Further development and investigation of the intervention could be directed toward the implementation of the newly acquired balance-skills in daily life.
MULTIFILE
De incidentie van niet aangeboren hersenletsel (NAH) bij personen in de leeftijd tot 25 jaar in Nederland is aanzienlijk, met ca. 18.000 nieuwe gevallen per jaar. Kinderen en jongeren met NAH hebben naast fysieke, cognitieve en emotionele beperkingen, een significant lager niveau van sociale participatie dan hun gezonde leeftijdgenoten. Het gebruik van de Nintendo Wii, een spelcomputer die bewegingen op natuurlijke en intuïtieve wijze uitlokt, lijkt mogelijkheden te bieden om contacten met anderen en actieve vrijetijdsbesteding bij jongeren met NAH te stimuleren. In deze studie wordt onderzocht wat het effect is van het gebruik van de Nintendo Wii bij kinderen en jongeren met NAH op fysiek, cognitief en sociaal functioneren. Om dit te onderzoeken is een multicenter, observationele pilotstudie verricht, bij 50 kinderen en jongeren met NAH in de leeftijd van 6-29 jaar die onder controle of behandeling zijn van een revalidatiearts. De interventie, van in totaal 12 weken, startte met 2 trainingssessies van 60 minuten, waarbij de toe te passen games werden gekozen passend bij zelf gekozen behandeldoelen (te verbeteren functies of activiteiten) en uitvoerbaar gezien de individuele beperkingen van de deelnemer. Vervolgens werd er minimaal 2 keer in de week gegamed. Er was wekelijks contact met een therapeut per telefoon of e-mail. De effectmetingen (vragenlijsten en een neuropsychologische test) werden verricht aan het begin en einde van de interventie en betroffen het fysiek, cognitief en sociaal functioneren. De statistische analyse bestond uit vergelijkingen van de uitkomstmaten tussen 0 en 12 weken met behulp van gepaarde t-toetsen, Wilcoxon-Signed-Rank tests en chi-kwadraat toetsen. Deze eerste pilotstudie naar de effecten van het gamen met de Nintendo Wii bij jongeren met NAH laat significante verbetering zien op het fysiek en cognitief functioneren, en niet op het sociaal functioneren. Deze resultaten zijn aanleiding om de effectiviteit van de Nintendo Wii in deze patiëntengroep in een grotere, gecontroleerde studie verder te onder ABSTRACT Aim: To explore the effects of usage of the Nintendo Wii on physical, cognitive and social functioning in patients with acquired brain injury (ABI). Methods: This multicenter, observational proof-of-concept study included children, adolescents and young adults with ABI aged 6-29 years. A standardized, yet individually tailored 12-week intervention with the Nintendo Wii was delivered by trained instructors. The treatment goals were set on an individual basis and included targets regarding physical, mental and/or social functioning. Outcome assessments were done at baseline and after 12 weeks, and included: the average number of minutes per week of recreational physical activity; the CAPE (Children's Assessment of Participation and Enjoyment); the ANT (Amsterdam Neuropsychological Tasks); the achievement of individual treatment goals (Goal Attainment Scaling); and quality of life (PedsQL; Pediatric Quality of Life Inventory). Statistical analyses included paired t-tests or Wilcoxon-Signed-Rank tests. Results: 50 patients were included, (31 boys and 19 girls; mean age 17.1 years (SD 4.4)), of whom 45 (90%) completed the study. Significant changes of the amount of physical activity, speed of information processing, attention, response inhibition and visual-motor coordination (p<0.05) were seen after 12 weeks, whereas there were no differences in CAPE or PedsQL scores. Two-thirds of the patients reported an improvement of the main treatment goal. Conclusion: This study supports the potential benefits of gaming in children and youth with ABI.
DOCUMENT
The aim of this study was to examine differences in the performance of children with probable Developmental Coordination Disorder (p-DCD) and balance problems (BP) and typical developing children (TD) on a Wii Fit task and to measure the effect on balance skills after a Wii Fit intervention. Twenty-eight children with BP and 20 TD-children participated in the study. Motor performance was assessed with the Movement Assessment Battery for Children (MABC2), three subtests of the Bruininks Oseretsky Test (BOT2): Bilateral Coordination, Balance and Running Speed & Agility, and a Wii Fit ski slalom test. The TD children and half of the children in the BP group were tested before and after a 6 weeks non-intervention period. All children with BP received 6 weeks of Wii Fit intervention (with games other than the ski game) and were tested before and afterwards. Children with BP were less proficient than TD children in playing the Wii Fit ski slalom game. Training with the Wii Fit improved their motor performance. The improvement was significantly larger after intervention than after a period of non-intervention. Therefore the change cannot solely be attributed to spontaneous development or test-retest effect. Nearly all children enjoyed participation during the 6 weeks of intervention. Our study shows that Wii Fit intervention is effective and is potentially a method to support treatment of (dynamic) balance control problems in children.
LINK
In recent years video game consoles, such as the Nintendo Wii™ and the Microsoft Kinect™, have been introduced into residential facilities. This paper presents a review of current studies documenting the benefits and detriments the Wii could have on adults aged 60 years and over in residential facilities, concentrating on the common uses of the Wii in care facilities: maintaining physical fitness, promoting mental well-being, encouraging social interaction and both physical and mental rehabilitation. Furthermore, this paper discusses the potential use of the Microsoft Kinect in care for older persons. The Wii can have a positive impact on the physical and mental health of older adults living in care facilities, but additional work should still be conducted, including assessing the use of games outside of Wii Sports and Wii Fit and possible non-gaming application of the Wii in care for older adults. Results for the Wii display potential for use of the Kinect in care facilities but further exploration is required to assess the potential physical impact and interaction viability.
DOCUMENT
Abstract. Background: Physical exercise benefits functioning, health, and well-being. However, people living with dementia in particular hardly engage in exercise. Exergaming (exercise and gaming) is an innovative, fun, and relatively safe way of exercising in a virtual reality or gaming environment. It may help people living with dementia overcome barriers they can experience regarding regular exercise activities. Objective: This systematic literature review aims to provide an overview of the cost-effectiveness of exergaming and its effects on physical, cognitive, emotional, and social functioning, as well as the quality of life in people living with dementia. Methods: PubMed, Embase, Cinahl, PsycINFO, the Cochrane Library, and the Web of Science Core Collection were searched. Selection of studies was carried out by at least two independent researchers. Results: Three studies were found to be eligible and were included in this review. Two of these showed some statistically significant effects of exergaming on physical, cognitive, and emotional functioning in people living with dementia, although based on a very small sample. No articles were found about the cost-effectiveness of exergaming. Conclusion: Only a few controlled studies have been conducted into the effectiveness of exergaming, and these show very little significant benefits. More well-designed studies are necessary to examine the effects of exergaming
DOCUMENT
Background: There are indications that older adults who suffer from poor balance have an increased risk for adverse health outcomes, such as falls and disability. Monitoring the development of balance over time enables early detection of balance decline, which can identify older adults who could benefit from interventions aimed at prevention of these adverse outcomes. An innovative and easy-to-use device that can be used by older adults for home-based monitoring of balance is a modified bathroom scale. Objective: The objective of this paper is to study the relationship between balance scores obtained with a modified bathroom scale and falls and disability in a sample of older adults. Methods: For this 6-month follow-up study, participants were recruited via physiotherapists working in a nursing home, geriatricians, exercise classes, and at an event about health for older adults. Inclusion criteria were being aged 65 years or older, being able to stand on a bathroom scale independently, and able to provide informed consent. A total of 41 nursing home patients and 139 community-dwelling older adults stepped onto the modified bathroom scale three consecutive times at baseline to measure their balance. Their mean balance scores on a scale from 0 to 16 were calculated—higher scores indicated better balance. Questionnaires were used to study falls and disability at baseline and after 6 months of follow-up. The cross-sectional relationship between balance and falls and disability at baseline was studied using t tests and Spearman rank correlations. Univariate and multivariate logistic regression analyses were conducted to study the relationship between balance measured at baseline and falls and disability development after 6 months of follow-up.
DOCUMENT
De wereld is in een rap tempo aan het vergrijzen. Tegelijkertijd volgt de ene technologische innovatie snel op de andere. Nederland vergrijst snel: op dit moment zijn er ruim 3 miljoen 65-plussers in Nederland. De verwachting is dat dit aantal zal oplopen naar ruim 4 miljoen in 2030. Van de 65-plussers is circa 1 miljoen alleenstaand op een bevolking van 17 miljoen. In deze deskstudie staat centraal wat de bereidheid van ouderen is om technologie in te zetten ten behoeve van sociale binding/activiteit en voor mobiliteit. Hierbij staan alleenstaande , zelfstandig wonende 65-plussers centraal
MULTIFILE
Onder de naam Peil.onderwijs voert de Inspectie van het Onderwijs de regie over periodieke peilingsonderzoeken in het primair onderwijs. Peil.onderwijs is de opvolger van PPON, uitgevoerd door Cito. In deze peilingen wordt gerapporteerd over de inrichting van het onderwijs en de kennis, attitude en vaardigheden die leerlingen hebben op de gepeilde inhoudsgebieden. In de nieuwe opzet van de peilingen is een belangrijke doelstelling meer inzicht te verkrijgen in de relatie tussen kenmerken van het onderwijs, zoals aanbod, instructie en differentiatie en de competenties. In het voorjaar van 2024 is een nieuwe peiling gepland naar de kenmerken van bewegingsonderwijs en de bewegingscompetenties van leerlingen aan het einde van het basisonderwijs. Ter voorbereiding op deze peiling wordt een literatuurstudie uitgevoerd naar wat uit onderzoek bekend is over de relatie tussen de kenmerken van bewegingsonderwijs en de bewegingscompetenties. De centrale vraagstelling van dit literatuuronderzoek luidt als volgt: “Welke kenmerken van bewegingsonderwijs in het basisonderwijs dragen bij aan het behalen van de beoogde bewegingscompetenties?" Het doel van de literatuurstudie is inzicht geven in de factoren die bijdragen aan de bewegingscompetenties van leerlingen in de bovenbouw van het basisonderwijs. Het inzicht van de beïnvloedende factoren dient een kader te vormen voor de ontwikkeling van onderzoeksinstrumenten waarmee het bewegingsonderwijs in het geplande peilingsonderzoek in kaart gebracht kan worden. Als eerste stap is echter nodig om te kijken naar de inhoud van de bewegingscompetenties. Op dit moment bestaan de bewegingscompetenties uit grondvormen van bewegen (o.a. gooien en vangen) en reguleringsvaardigheden (o.a. hulpverlenen). Onder invloed van de verwachte verandering in het kader van curriculum.nu zullen de bewegingscompetenties waarschijnlijk verbreed worden. In deze studie gaan we uit van onderstaande bewegingscompetenties: •Leren bewegen •Gezond bewegen •Bewegen regelen •Bewegen betekenis geven •Samen bewegen •Beweegcontexten verbinden In de literatuurstudie wordt een schets gegeven van de doelen van het bewegingsonderwijs (bewegingscompetenties) en de kenmerken die hierop van invloed zijn. Op basis van een (internationale) literatuurstudie wordt per bewegingscompetentie aangegeven wat de werkzame elementen zijn. Op basis van deze informatie worden meer generieke werkzame elementen gedestilleerd. Hieruit volgen dan de aanbevelingen voor het bewegingsonderwijs en het peilingsonderzoek.
DOCUMENT
Inleiding De helft van de volwassen Nederlanders heeft matig tot ernstig overgewicht. De gecombineerde leefstijlinterventie begeleidt mensen met overgewicht naar een gezonde leefstijl. Naast fysieke contactmomenten kunnen digitale coachingsmiddelen ingezet worden om cliënten op afstand te begeleiden. In de praktijk blijkt dat digitale toepassingen nog niet ten volle worden benut. Om het gebruik te stimuleren is inzicht nodig in de ervaringen en ondersteuningsbehoeften van leefstijlcoaches ten aanzien van de inzet van digitale technologie. Methode Met één vragenlijst en twee focusgroepgesprekken zijn data verzameld over het gebruik, de wensen en ondersteuningsbehoeften rond het inzetten van digitale coachingsmiddelen bij leefstijlcoaches. De vragenlijsten zijn descriptief geanalyseerd en de focusgroepgesprekken zijn thematisch geanalyseerd. Resultaten Uit de vragenlijstresultaten (N = 79) en de focusgroepgesprekken (N = 10) bleek dat leefstijlcoaches vooral ervaring hebben opgedaan met videobellen, applicaties en online informatie. Ze gaven aan dat digitale coaching de zelfredzaamheid van hun cliënten ondersteunt. Online groepsbegeleiding wordt als minder effectief ervaren dan fysieke groepssessies, omdat er weinig interactie tussen cliënten plaatsvindt. Ook ervaren leefstijlcoaches praktische barrières bij het gebruik. Ze hebben behoefte aan uitwisseling van ervaringen met collega’s, scholing en instructies over de manier waarop digitale coachingsmiddelen ingezet kunnen worden. Conclusie Leefstijlcoaches achten digitale coachingsmiddelen van toegevoegde waarde bij de individuele begeleiding van hun cliënten. Het wegnemen van praktische barrières en het faciliteren van uitwisseling en scholing kunnen een ruimere inzet van digitale coachingsmiddelen stimuleren.
DOCUMENT
Purpose: This study examined the effects of a giant (4×3 m) exercising board game intervention on ambulatory physical activity (PA) and a broader array of physical and psychological outcomes among nursing home residents. Materials and methods: A quasi-experimental longitudinal study was carried out in two comparable nursing homes. Ten participants (aged 82.5±6.3 and comprising 6 women) meeting the inclusion criteria took part in the 1-month intervention in one nursing home, whereas 11 participants (aged 89.9±3.1 with 8 women) were assigned to the control group in the other nursing home. The giant exercising board game required participants to per-form strength, flexibility, balance and endurance activities. The assistance provided by an exercising specialist decreased gradually during the intervention in an autonomy-oriented approach based on the self-determination theory. The following were assessed at baseline, after the intervention and after a follow-up period of 3 months: PA (steps/day and energy expenditure/day with ActiGraph), cognitive status (mini mental state examination), quality of life (EuroQol 5-dimensions), motivation for PA (Behavioral Regulation in Exercise Questionnaire-2), gait and balance (Tinetti and Short Physical Performance Battery), functional mobility (timed up and go), and the muscular isometric strength of the lower limb muscles. Results and conclusion: In the intervention group, PA increased from 2,921 steps/day at baseline to 3,358 steps/day after the intervention (+14.9%, P=0.04) and 4,083 steps/day (+39.8%, P=0.03) after 3 months. Energy expenditure/day also increased after the intervention (+110 kcal/day, +6.3%, P=0.01) and after 3 months (+219 kcal/day, +12.3%, P=0.02). Quality of life (P<0.05), balance and gait (P<0.05), and strength of the ankle (P<0.05) were also improved after 3 months. Such improvements were not observed in the control group. The preliminary results are promising but further investigation is required to confirm and evaluate the long-term effectiveness of PA interventions in nursing homes.
DOCUMENT
