Cultureel ondernemerschap is een begrip dat in korte tijd diep in de Nederlandse culturele sector is doorgedrongen. Het lijkt het toverwoord dat het verdwijnen van kunstsubsidies en de verdamping van fondsen voor kunstaankopen en kunstopdrachten moet legitimeren en doen vergeten. Het is de Nederlandse kunstwereld te verstaan gegeven dat het afgelopen is met de bevoorrechte positie van de kunst in tijden
van crisis.
Maar niet alleen in tijden van crisis. De kunstenaar moet, althans voor een aanzienlijk deel, voortaan zijn eigen broek zien op te houden. Daarvoor moet hij zijn actieradius als zelfstandig ondernemer flink verruimen. Het cultureel ondernemerschap is veelal een culturele variant op het zzp’erschap en zal waarschijnlijk net zoveel beschaafde armoede afdekken.