We hebben hoge verwachtingen van leraren als het gaat om de kwaliteit van hun lessen, maar er is nauwelijks tijd om goede lessen voor te bereiden. Door de waan van de dag ervaren leraren weinig ruimte om even afstand te nemen en in zekere rust kritisch na te denken over de dingen die ze doen. Daarmee is een patstelling gecreëerd die frustrerend is voor leraren, maar ook voor politiek en beleid. Kernvraag van de podcastreeks is of het verlagen van het aantal lesuren van leraren ten gunste van (gezamenlijke) ontwikkeltijd kan bijdrage aan betere lessen.
In deze tweede aflevering staan we stil bij de vraag of minder lesuren niet ten koste gaat van de leeropbrengsten van leerlingen. Gaat vermindering van lesuren niet ten koste van hun leerresultaten en daarmee hun toekomstkansen? Rond deze vraag gaan we in gesprek met Jan van Tartwijk, hoogleraar Educatie en Pedagogiek aan de Universiteit Utrecht en Debbie Dussel, leerkracht in het basisonderwijs.
Centrale vragen met de gesprekspartners zijn:
Wat is er bekend (bijv. uit internationale vergelijkingen) over de relatie tussen lesuren en leeropbrengsten en over de relatie tussen contacttijd met de leraar en leeractiviteiten van leerlingen? Welke andere factoren spelen daar een rol bij?
Hoe en onder welke condities kan kennis uit onderzoek leraren helpen om hun lesontwerpen en leskwaliteit te versterken?
Welke voorwaarden zijn van belang om bij minder lesuren van leraren en leerlingen en meer ontwikkeltijd voor leraren leeropbrengsten op peil te houden?