(Inter)facing the Hybrid City

Digitale media en slimme technologieën veranderen fundamenteel hoe we de stad ervaren en hoe publieke ruimte functioneert. Hoewel AI, data en Computer Vision beloven steden efficiënter en leefbaarder te maken, worden burgers vooral aangesproken als consumenten van smart city-diensten. Hierdoor komen publieke waarden zoals inclusiviteit, autonomie en transparantie onder druk te staan, terwijl de technologie vaak onzichtbaar ingrijpt in ons dagelijks leven.

In dit onderzoek wil ik het begrip interface centraal stellen als kritische lens om de relatie tussen stedelingen en slimme technologieën te verkennen. Ik beschouw de interface als een plek van frictie, uitwisseling en de uitwerking van machtsstructuren. Ik gebruik interfacing als methodologische invalshoek om strategisch en creatief ontwerp te onderzoeken. Daarmee sluit mijn werk aan bij de benadering van critical city making: een praktijk die stedelijke technologie bevraagt en alternatieve vormen van betrokkenheid en stedelijkheid verkent.

Met mijn artistieke ontwerppraktijk zal ik een serie interventies ontwikkelen die stedelingen bewust maken van hun 'slimme' omgeving, en hen betrekken bij het kritisch bevragen van smart city-technologie. Daarnaast wil ik handelingsperspectieven aanreiken om bij te dragen aan het debat. Het onderzoek beoogt verder inzichten en aanbevelingen te formuleren voor nieuwe sleutelmethodologieën (KEM’s) die ontwerpers en onderzoekers kunnen ondersteunen in de omgang met stedelijke technologie.