This paper presents the latest version of the Machinations framework. This framework uses diagrams to represent the flow of tangible and abstract resources through a game. This flow represents the mechanics that make up a game’s interbal economy and has a large impact on the emergent gameplay of most simulation games, strategy games and board games. This paper shows how Machinations diagrams can be used simulate and balance games before they are built.
Het gezamenlijk oplossen van wiskundige problemen creëert de gelegenheid voor leerlingen om te leren redeneren. Doordat leerlingen aan elkaar uitleg geven, worden ze bewust van bestaande kennis en mogelijke misconcepties en kunnen ze daardoor eigen kennis aanpassen en aanvullen. Leerlingen kunnen elkaar ook helpen om uitspraken en aangedragen resultaten te verbeteren met wiskundige betekenis en richting wiskundig redeneren (Dekker, Elshout-Mohr, & Wood, 2006). Bij het oplossen van schooltaken omvat wiskundig redeneren cognitieve activiteiten zoals het herroepen van kennis, verbindingen maken tussen begrippen, wiskundige representaties gebruiken, generaliseren van concrete situaties en conclusies trekken op basis van wiskundige eigenschappen (Lithner, 2008; Schoenfeld, 1992). Veel onderzoek naar gezamenlijk redeneren betreft de manier waarop leerlingen op elkaars ideeën voortbouwen maar er is weinig bekend over hoe leerlingen deze ideeën valideren (Francisco, 2013). Het doel van dit onderzoek is meer inzicht krijgen in dit proces. Validatieprocessen bij wiskunde zijn voornamelijk onderzocht in de context van wiskundige bewijzen (Selden & Selden, 2003) en betreffen een zekere vorm van evaluatie zoals het beoordelen van wat goed is of fout, gevoelens van onzekerheid, twijfel en ondervraging van gezag. In deze studie breiden we deze definitie uit naar redenering in een collaboratieve setting en exploreren we hoe dit proces verloopt binnen een groep leerlingen zonder toezicht van de docent
Although stressors are frequently linked to several negative health outcomes, experiencing stressors may be necessary for enhancing performance. At present, the literature is lacking a unified, comprehensive framework that accounts for both positive and negative outcomes following stressors. Therefore, we introduce the framework of hormesis, which has been applied in biological research for decades. According to hormesis, small-to-medium doses of a stressor can stimulate an organism's response, while large doses cause detrimental effects. In this article, we argue that these dose-response dynamics can be found in various domains of performance psychology (i.e., eustress and distress, psychological momentum, emotions, motivation, confidence, cognitive performance, training, skill acquisition, adversity, and trauma). Furthermore, hormesis also accounts for the inter- and intra-individual variability commonly found in responses to stressors. Finally, from an applied perspective, leveraging hormesis may stimulate new psychological interventions that mimic the well-known effects of (toxic) vaccinations at the level of behavior.
