Although near-peer role modeling (NPRM) has been suggested as an effective pedagogical intervention for boosting confidence, motivation, and self-efficacy, few studies have examined its connection with learner needs and well-being utilizing an established psychological framework. The present study investigates the pedagogical role of NPRM within English classes in Japanese higher education from the perspective of basic psychological need (BPN) satisfaction and frustration. In this two-phase explanatory mixed methods study, two quantitative scales were utilized to assess the significance of the connections between NPRM and six subcategories of BPN satisfaction or frustration. Subsequently, a qualitative investigation with a more limited sample size was conducted to elucidate and expand upon these associations. The quantitative findings revealed NPRM to be a significant predictor of students’ autonomy and relatedness satisfaction and exhibited a negative correlation with students' autonomy and relatedness frustration. However, no discernible association was observed between NPRM and competence satisfaction or frustration. The qualitative data revealed that the students’ mixed feelings of competence may have stemmed from low confidence and L2 self-concept with some students comparing themselves unfavorably to near-peer role models. The study highlights the need for NPRM interventions to be accompanied by instruction related to learner beliefs or growth mindsets.
This contribution addresses two studies of the processes and outcomes of English as a foreign language (EFL) in Dutch primary education. Firstly, this article describes a preliminary study of the learning outcomes at the end of primary education, comparing pupils’ language proficiency after either two years or six to eight years of low-intensity EFL programs. Secondly, it describes the outcomes of a subsequent classroom observation study in a high-intensity bilingual primary education pilot in grade 1, focusing on teacher language use and teacher-pupil interaction. Results are related to learning outcome in terms of pupils’ receptive vocabulary knowledge. Conclusions focus on foreign language teaching in primary education in general, and bilingual primary education in particular.
Little is known about the effect of diverging pedagogies on the development of interactional oral skills in a foreign language. In a controlled study, we evaluated three newly developed instructional programmes that were situated in the same training context, but that differed in instructional focus and type of task. These were compared to the effects of business-as-usual instruction. Multilevel analysis revealed that all experimental groups outperformed the ‘business-as-usual’ control group on oral interaction skills (N = 199), with similar results for the programmes. Positive effects were found on interaction skills for trained contexts of use only. No transfer was found to tasks in other contexts of use. We conclude that receiving contextualised oral interaction instruction is beneficial to the development of pre-vocational learners’ interaction skills.
De alliantie tussen professionals en cliënten in de jeugdzorg is een krachtige algemeen werkzame factor in de hulp aan kinderen en ouders met opvoedproblemen. De alliantie tussen professionals en cliënten bestaat uit de persoonlijke klik, overeenstemming over de doelen waaraan gewerkt wordt en de wijze waarop er samengewerkt wordt aan die doelen. Een positieve alliantie in een vroeg stadium van het hulpverleningstraject is een betrouwbare voorspeller van een positieve uitkomst. Het vroegtijdig zicht krijgen op de kwaliteit van de alliantie geeft de mogelijkheid om breuken en deuken in beeld te brengen en vroegtijdig bespreekbaar te maken en te herstellen. Het ritueel om de alliantie bespreekbaar te maken wordt in de praktijk nog weinig gestalte gegeven. Het vergt van professionals een scherp observatievermogen, goede reflectievaardigheden en de nodige creativiteit om het ritueel in het primair proces te passen. Met de te ontwikkelen experimentele leerlijn waar deze aanvraag op ingaat willen werkveldpartners inzetten op het aanleren van deze vaardigheden.
Leerkrachten in Friese basisscholen zoeken naar goede strategieën om meertaligheid te erkennen en effectief in te zetten. Waar het onderwijs tot nu toe twee- en drietalig was (Fries, Nederlands en Engels), hebben leerkrachten nu in toenemende mate te maken met anderstalige migrantenleerlingen. Leerkrachten willen met deze strategieën antwoorden vinden op twee problemen. Ten eerste ervaren ze problemen in de omgang met migrantentalen: ze geven aan dat ze migrantentalen niet willen negeren, maar waarderen en gebruiken vinden ze moeilijk. Ten tweede willen leerkrachten de kwaliteit van het twee- of drietalige basisonderwijs waarin sprake is van taalscheiding, verbeteren. Er wordt per dag of in het Fries, of in het Nederlands of in het Engels onderwezen en geleerd. Men verwacht dat het verbinden van talen hogere resultaten opbrengt. Dit wordt ondersteund door wetenschappelijk onderzoek. Vierentwintig leerkrachten op twaalf basisscholen willen een innovatieve aanpak voor meertalig onderwijs ontwikkelen, die zowel een kader biedt voor de waardering en het gebruik van migrantentalen, als voor een samenhangend gebruik van het Nederlands, het Fries en het Engels in de scholen. Dat geheel vormt de basis van het project Meer kansen Met Meertaligheid (3M). Wetenschappelijk onderzoek levert gevalideerde benaderingen op die moeten worden uitgebreid, gecombineerd en toegesneden op de eigen schoolsituatie om voor de leerkrachten van nut te kunnen zijn. Het 3M-project richt zich op het samen ontwikkelen (d.m.v. ontwikkelingsonderzoek), uitproberen en evalueren van een nieuwe aanpak en nieuwe didactische tools voor meertalig onderwijs (d.m.v. interventieonderzoek). Alle ontwikkelde tools worden in een digitale 3M-Toolbox ondergebracht, die beschikbaar gesteld zal worden aan alle scholen. In de derde plaats vindt een flankerend effect-onderzoek naar (taal)attitudes plaats. In dit project beoogt het consortium een innovatieve kwaliteitsimpuls aan het meertalig basisonderwijs te geven, niet alleen in Fryslân, maar in heel Nederland.
Students in Higher Music Education (HME) are not facilitated to develop both their artistic and academic musical competences. Conservatoires (professional education, or ‘HBO’) traditionally foster the development of musical craftsmanship, while university musicology departments (academic education, or ‘WO’) promote broader perspectives on music’s place in society. All the while, music professionals are increasingly required to combine musical and scholarly knowledge. Indeed, musicianship is more than performance, and musicology more than reflection—a robust musical practice requires people who are versed in both domains. It’s time our education mirrors this blended profession. This proposal entails collaborative projects between a conservatory and a university in two cities where musical performance and musicology equally thrive: Amsterdam (Conservatory and University of Amsterdam) and Utrecht (HKU Utrechts Conservatorium and Utrecht University). Each project will pilot a joint program of study, combining existing modules with newly developed ones. The feasibility of joint degrees will be explored: a combined bachelor’s degree in Amsterdam; and a combined master’s degree in Utrecht. The full innovation process will be translated to a transferable infrastructural model. For 125 students it will fuse praxis-based musical knowledge and skills, practice-led research and academic training. Beyond this, the partners will also use the Comenius funds as a springboard for collaboration between the two cities to enrich their respective BA and MA programs. In the end, the programme will diversify the educational possibilities for students of music in the Netherlands, and thereby increase their professional opportunities in today’s job market.
