Stéphane Alonso is redacteur buitenlandse en Europese zaken op de Haagse redactie van NRC. Daarvoor was hij correspondent in Brussel en Warschau. In deze aflevering van Global Gossip praten Mendeltje van Keulen en Ruud Schapenk met hem over het Nederlandse EU-beleid, het beeld van Europa en Nederland in de media en de naar binnen gekeerde houding van Nederland op het internationale toneel. Wat zijn de gevolgen van de politieke corona relletjes in Europa? Kan Nederland in het Britse vacuüm springen? Stéphane vertelt het ons!
MULTIFILE
Het thema van het VNG-jaarcongres 2018 in Maastricht is ‘Over grenzen’. Nederlandse politici en bestuurders moeten grenzen durven te verleggen. Niet zelden is dit een landsgrens, die in de regio heel wat dichter bij is dan in Den Haag. Meer dan de helft van de provincies grenst aan het buitenland en landsgrensoverschrijdende samenwerking is dus aan de orde van de dag. Nationale of EU-regels en subsidies kunnen helpen beleidsdoelstellingen te verwezenlijken die op regionaal of lokaal niveau belangrijk worden gevonden. Maar grensoverschrijdend beleid stuit in de praktijk ook op andere, ‘Europese’ grenzen. Zo ontdekt een ondernemer te laat dat Duitsland EU-richtlijnen anders interpreteert dan Nederland. Dan weer stelt nieuwe Brusselse wetgeving aanbestedingseisen, of hebben Europese besluiten een negatieve impact op grensregio’s of op de visserij. Bij onbegrijpelijke, onuitvoerbare of botsende regels wordt er een spanning ervaren tussen Europees gemeenschappelijk beleid en Nederlandse decentralisatie. Dit essay focust op de grip op die Europese Unie (EU) als bestuurlijke uitdaging. doi: 10.5553/Bw/016571942018072002005 LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/mendeltje/
DOCUMENT
De EMU is volgens Jaap de Zwaan, de nieuwe Haagse lector Europese Integratie, eigenlijk alleen maar een MU, want gemeenschappelijk economisch beleid is er nooit gekomen. Als het aan hem ligt, wordt de EU gewoon een aparte staatsvorm. [tekst van een kort interview met Jaap de Zwaan in online nieuwsmagazine ScienceGuide]
MULTIFILE
Regional development has often been described in economic terms, using economic indicators such as growth in GDP or demographic indicators such as net migration or employment. Some researchers argued that regional development should be understood broader, by including for example social indicators and living environment indicators . Recently, researchers have shown that policies directed towards regional development have broadened as well , but are also still evaluated within specific narratives or frameworks that often constitute the goals of the policy, for example the Keynesian framework favours increasing demand and favours the evaluation of policies aimed at exactly this. This self-constituting practice of an amalgam of related policies has also been referred to by Hall as a policy paradigm. Because policies are often evaluated within these policy paradigms it becomes difficult to decontextualise them, disentangle them and compare policies with each other.In this paper we propose to use a different, more quantitative and comparative method. By applying the above mentioned work from Andy Pike on numerous data sources from EUROSTAT and OECD, researchers from the PREMIUM_EU project developed a new framework that is measuring Regional Development (dubbed “R”) using economic, social and living environment indicators.MethodBy regarding this “R” (and individual indicators) as an outcome of public policies on the local, regional, national and international level and by analysing regional development policies on different levels from 2010 and onwards we believe it is possible to understand the impact of these policies in a more evidenced based sense, regardless of the above mentioned different types of narratives or frameworks.We started our research with an analysis from the OECD on the different types of regional development policies and the relations between different levels of government within countries. Based on this and literature research, we developed a framework with relevant topics for regional development policies and different levels of government.Based on the work of Moritz Schütz presented during the ERSA 2024 conference, we developed and employed a webcrawler to automatically download and summarise policies from municipalities, regional and national authorities and analyse the results of this exercise.Findings/resultsThe webcrawling and -mining exercise in combination with the new set of indicators will offer a much broader and more comprehensive view of the use and necessity of regional development policies. The findings will be discussed in dedicated policy labs with policymakers and researchers from the respective regions.Discussion/conclusionsBoth the new set of indicators and the analysis of the policies are not only innovative, but will also be viewed as speculative. Although we believe that a direct causal relationship between policies and the regional development will be hard to uncover, we do believe that this research will move the field of policy analysis forward, because it is more focused on evidence-based indicators and is based on larger sets of policies.
DOCUMENT
In the last two decades, co-creation and social innovation have become important concepts in academic research and public policy. The two concepts are conceptually linked, but this relationship has hardly been problematized in academic literature. In addition, social innovation and especially co-creation are not defined in EU policies, but merely included because they support policy aims. The lack of problematization and definition not only hampers progress in the academic field, but is also constringing co-creation into an exercise of merely including stakeholders therefore neglecting the full potential of co-creation. The key question addressed in this article is therefore: how can we evaluate the application of co-creation in EU-funded social innovation projects? A literature review revealed that co-creation and social innovation have become connected only very recently in academic literature. In this publication, we analyse the meta narratives of this emerging body of literature and conclude that we can distinguish three distinct segments with their own characteristics. We used these insights to develop an adaptive evaluation framework. This framework can be used to assess the application of co-creation within social innovation in, for example, EU-funded projects. This could push the emerging academic field forward and open up new research themes and designs. We also suggest that the framework could specifically support policymakers in their efforts to evaluate processes of co-creation instead of focusing on the dominant impact evaluations.
DOCUMENT
De nieuwe EU regels voor het gebruik van AI toegelicht voor MKB.
DOCUMENT
The last decade we saw an increasing academic, policy, and professional interest in the use of co-creation to tackle societal challenges. Most research focused on qualitative analysis of case studies. This led to an understanding that co-creation is essential for social innovation. We started this paper by analyzing co-creation strategies ex ante to understand how EU-funded consortia intend to tackle societal challenges. By quantitatively analyzing 300 EU projects and qualitatively analyzing the Horizon2020 “co-creation for growth and inclusion” call, our research revealed four different types of consortia. We characterized these types by the coordinators and dubbed them, respectively, as research led, government led, enterprise led, and other led. These consortia were quite different in terms of diversity and preferred partners. We also distinguished three distinct co-creation strategies that are focused on inclusion of stakeholders, the outcome, or tool development. We discovered that these strategies are not linked to types of consortia or projects, but only to the call text. We therefore conclude that the policy design of Horizon2020 led to a program that aims to stimulate innovation, but has become too rigid to be able to do so.
DOCUMENT
Op donderdag 22 mei 2014 worden in Nederland de verkiezingen voor het Europees Parlement gehouden. De burger wordt in staat gesteld zijn/haar vertegenwoordiger in dit parlement rechtstreeks te kiezen. Er wordt tegenwoordig veel over Europa gediscussieerd. Dat is op zich een goede zaak. De discussie moet echter wel op een evenwichtige wijze plaatsvinden. Dat is niet altijd het geval. In het publieke debat wordt bijvoorbeeld het bestaan van de economische cisis vaak aan Europa verweten. Ook laten Europa-criticasters veel van zich horen. Daarentegen wordt weinig gehoord van de voorstanders van Europese samenwerking. In die zin is de betekenis van de verkiezingen aanzienlijk. Het is een testcase voor de geloofwaardigheid van het samenwerkingsproces in het algemeen en, belangrijker nog, voor de steun die Europa onder de bevolking geniet in het bijzonder. Mede vanwege de traditioneel lage opkomst voor de Europese verkiezingen (in Nederland in 2009 43,1%) is het goed een genuanceerd debat te stimuleren. Het is om die reden dat het lectoraat European Integration het plan heeft opgevat om naar aanleiding van de verkiezingen van 22 mei een publicatie het licht te doen zien waarin diverse aspecten rond de verkiezingen aan de orde komen, zoals: • Het al dan niet bestaan van een democratisch deficit in Europa; • De behoefte aan een Europese publieke ruimte; • De complexiteit van het besluitvormingsproces van de Europese Unie, in samenhang met de vraag hoe je dat uitlegt aan de burger • Aandacht voor de fundamentele waarden waarop het Europese integratieproces is gebaseerd; • De verantwoordelijkheid van de media bij de berichtgeving; • De betekenis van het Europees Burgerschap. Met deze publicatie hoopt het lectoraat bij te dragen aan een adequate voorlichting over het belang van de Europese verkiezingen. Het lectoraat is ook voornemens, parallel aan het gereedkomen van de publicatie een seminar op De Haagse Hogeschool te organiseren op donderdagmiddag 1 mei. Een openbaar debat met kandidaten voor de verkiezingen volgt op woensdagavond 14 mei in de Aula. Houd de website van het lectoraat www.dehaagsehogeschool.nl/lectoraat-eurint in de gaten! Komt allen en, belangrijker nog, breng uw stem uit op 22 mei!
DOCUMENT
Social innovation and co-creation have been discussed in academic literature for the last twenty years. However, the interrelatedness and application of these concepts in European Union policy deserves more attention. In our study, we focus on this relationship and application, by analysing the value of co-creation for social innovation. By analysing a large EU dataset, we showed that social innovation and co-creation were used more and more widely and that their use took off after 2010 and 2015 respectively. By applying a contextual analysis, we also revealed that both concepts became connected in EU policy on research and innovation. Our analysis also shows that co-creation became an indicator for successful social innovation in the Horizon Europe Framework programme. These results show the importance of co-creation in policies, but because the concept has not been defined properly, this carries the risk of simplifying co-creation into a box-ticking exercise.
DOCUMENT
