Interview with German Media Theorist Vera Tollmann on View from Above By Geert Lovink This interview was previously published on October 11, 2023 on Geert Lovink’s blog, Net Critique, at: https://networkcultures.org/geert/2023/10/11/interview-with-german-media-theorist-vera-tollmann-on-view-from-above/
MULTIFILE
Dit paper onderzoekt de oorsprong van Geert Wilders' media-appeal. Geen Nederlandse politicus heeft in de voorbije vijf jaar zoveel journalistieke aandacht gegenereerd als de leider van de Partij voor de Vrijheid (PVV). Althans, dat is een wijdverbreid idee onder politici, academici en journalisten zelf. Hier staat de vraag centraal wat Wilders aantrekkelijk maakt als onderwerp en bron van nieuws voor Nederlandse journalisten. Daartoe wordt eerst een overzicht gegeven van theorieën die verklaren hoe (rechts-) populistische politici media-aandacht verkrijgen. In het algemeen geldt daarbij dat zij - om succesvol te zijn - evenwicht trachten te vinden tussen een outsiderpositie die hen nieuwswaardig maakt, en een establishment-positie die hen geloofwaardigheid verschaft bij zowel publiek, medepolitici als media. In een secundaire analyse worden vervolgens 62 studies onderzocht die in de voorbije jaren zijn gedaan naar Wilders en naar zijn verhouding met de media. Hieruit blijkt dat Wilders in sterke mate voldoet aan het profiel van de rechts-populistische politicus uit de literatuur, maar dat hij tegelijkertijd een autoriteit, effectiviteit en legitimiteit bezit die hem mainstream maken. Beide - ogenschijnlijk tegenstrijdige - beelden van de PVV-leider verklaren zijn aantrekkingskracht voor journalisten: dat van outsider én dat van insider. Hij komt daarmee vergaand tegemoet aan medialogica en wat deze van politici vraagt. Bovendien verschaffen de felle reacties van tegenstanders hem extra publiciteit: reacties die hij vaak zelf oproept door zijn emotionele, provocatieve en confronterende boodschap.
DOCUMENT
The following exchange, over email, between Dutch media theorist and Internet critic Geert Lovink and Aaron Moulton occurred on the occasion of the exhibition The Influencing Machine at Galeria Nicodim in Bucharest, which closed on April 20, 2019. The show, curated by Aaron Moulton, was an anthropological investigation into the macroview of the Soros Center for Contemporary Art (SCCA), an unprecedented network of art centers that existed across twenty Eastern European capitals throughout the 1990s. A survey of historical and contemporary artwork that explored ideas of influence, revolution, colonialism, and cultural exorcism, the Bucharest exhibition included a large archive covering the SCCA network that allowed first-time research into the institutionalized strategies of curatorial practice in the early years of the SCCA network, trajectories of influence that lead to specific kinds of cultural production.
MULTIFILE
This is the age of network extinction. Small is trivial. Notorious vagueness and non-commitment on the side of slackerish members killed the once cute, postmodern construct of networks. Platforms did the rest. Decentralization may be the flavour of the day, but no one is talking about networks anymore as a solution for the social media mess. Where have all the networks gone?(This essay was written in August 2019 for the INC/Transmediale co-publication The Eternal Network: The Ends and Becomings of Network Culture that came out on January 28, 2020 at the opening of the Berlin Transmediale festival. You can read and download the publication here. The essay was slightly shortened; below you will find the original text).
MULTIFILE
.
DOCUMENT
Kelchtermans uitspraken zetten aan het denken. Hij pleit ervoor om het woord 'onderzoek' spaarzaam te gebruiken. Wanneer is iets onderzoek en wanneer reflectie of systematisch uitproberen? Hij bekritiseert de huidige tendens waarin de enig relevante vraag voor onderzoek die naar 'wat werkt' lijkt te worden. Hij benadrukt de rol van 'critical friends'en geeft tegelijk het risico aan: een te grote nadruk op hetzij de vriend of hetzij de criticus.
DOCUMENT
