To promote student writing development, integrated approaches such as genre-based writing instruction (GBWI) are advocated in tertiary education. However, most subject lecturers are not used to centralise writing in their subjects as they focus on content teaching. Capitalising on teacher learning within GBWI is therefore necessary. Design-based research can offer a fruitful learning environment for such innovative type of content and language integrated instruction. In a multiple case study (n=2) in Dutch higher professional education, we aimed to explore what subject lecturers can learn in a design-based research project in terms of scaffolding students’ writing. Qualitative data on teacher learning were collected through logs and interviews before, during and after three GBWI interventions. These data were transcribed verbatim and analyzed using transcription software. Results showed the subject lecturers reported multifaceted learning outcomes, particularly concerning changed knowledge and beliefs. Some of these were directly related to GBWI (e.g., metalanguage, deconstruction, text features) whereas others were related to scaffolding language in subject learning more generally, and to the lecturers’ teaching roles. Both lecturers also reported learning outcomes in terms of changed practices, but to a lesser extent. This may be related to the challenging character of enacting GBWI in the subjects. On a more general level, this study has yielded valuable insights into what factors are at stake when subject lecturers learn to enact GBWI. Further, it has shown the potential of a design-based research learning environment which we view as part of a causal field instigating subject lecturers’ professional development.
Veel eerstejaarsstudenten in het hoger onderwijs hebben moeite met schrijfvaardigheid in het Nederlands. Ze vinden het lastig om gestructureerde, lezergerichte teksten te schrijven in de meer abstracte en vakspecifieke taal van het hoger onderwijs. Deze moeilijkheden zijn problematisch omdat schrijven cruciaal is voor onderwijs en toetsing in de tertiaire context en ook in maatschappelijke zin een belangrijke rol vervult. In de laatste decennia hebben de schrijfproblemen van eerstejaarsstudenten veel aandacht gekregen. De aanpak die veel hogeronderwijsinstellingen hanteren is het aanbieden van vormgerichte, algemene schrijfcursussen in of naast het curriculum. Deze aanpak is ontoereikend gebleken. De ontwikkeling van schrijfvaardigheid vereist immers een vakspecifiek proces waarbij alle studenten en docenten betrokken zijn. Geïntegreerde aanpakken, waarbij het leren van vakinhoud en schrijfvaardigheid gecombineerd wordt, worden daarom verkozen boven de eerdergenoemde geïsoleerde aanpak.Genredidactiek als een vorm van geïntegreerd schrijfonderwijs lijkt in dat opzicht veelbelovend om de schrijfvaardigheid van studenten te bevorderen. De kern van genredidactiek is het expliciteren van hoe taal wordt gebruikt om specifieke communicatieve doelen te bereiken in verschillende contexten. Gegeven een gebrek aan onderzoek op dit terrein, gaat het huidige onderzoeksproject na hoe genredidactiek in het hoger onderwijs vormgegeven en ingezet kan worden. De hoofdvraag was:Hoe kan vakspecifieke genredidactiek in het hbo worden vormgegeven en ingezet met het oog op het bevorderen van de schrijfvaardigheid van eerstejaarsstudenten in vakspecifieke genres?Om deze vraag te beantwoorden, werden er drie deelvragen geformuleerd die de drie fases van ontwerpgericht onderwijsonderzoek reflecteren: a) voorbereiding en ontwerp, b) uitvoering, en c) evaluatie:a) Hoe kan vakspecifieke genredidactiek worden voorbereid en ontworpen?b) Hoe kan vakspecifieke genredidactiek worden ingezet?c) Welk effect heeft vakspecifieke genredidactiek op de schrijfvaardigheid van eerstejaarsstudenten in vakspecifieke genres?Context, theoretisch kader en onderzoeksaanpakHet onderzoek is gesitueerd tegen de achtergrond van taalbeleid Nederlands in het hoger onderwijs. De ontwikkeling en implementatie van breed taalbeleid wordt eerst geschetst in algemene zin en vervolgens in de onderzoekscontext van de Hospitality Business School (HBS) van Saxion in hoofdstuk 1. Vervolgens geeft hoofdstuk 2 inzicht in het theoretisch kader omtrent genredidactiek in dit onderzoek. Eerst wordt ingegaan op de eisen aan schrijfvaardigheid in het hoger onderwijs alsook op de huidige schrijfonderwijspraktijk. Vervolgens wordt gefocust op geïntegreerde aanpakken van schrijfonderwijs, die gestoeld zijn op content-based language instruction. De geïntegreerde aanpak van genredidactiek die centraal staat in dit onderzoek wordt gedetailleerd beschreven. Hierbij wordt eerst ingegaan op de historie. Ook worden de onderliggende functionele taaltheorie, socioculturele leertheorie en het bijbehorende concept van scaffolding beschreven. Scaffolding is een specifiek soort tijdelijke, responsieve hulp van een expert aan een leerder, die gericht is op het ontwikkelen van zelfstandigheid. Verder wordt de onderwijsleercyclus geïntroduceerd als een instructiekader binnen genredidactiek. Deze cyclus bestaat uit vier fases waarin een bepaald teksttype (genre) geïntroduceerd, gemodelleerd, samen geoefend en uiteindelijk individueel geschreven wordt door studenten. Hoofdstuk 2 sluit af met een overzicht van de voor- en nadelen van genredidactiek.De gekozen onderzoeksaanpak van ontwerpgericht onderwijsonderzoek wordt in hoofdstuk 3 besproken. Deze onderzoeksaanpak is aangewezen als een nieuwe onderwijsmethode tegelijkertijd wordt ontworpen
MULTIFILE
Using language adequately within specific content areas can be challenging for students. In this study a curricular design was developed through a series of trials, with the aim to arrive at general principles for a pedagogy that helps students to write about an engineering (electronics) design. The curricular design was theoretically anchored in ‘genre pedagogy’ and in the pedagogy of engineering and technology. The interventions were carried out by one experienced teacher in one course, during three consecutive cycles of trialing and improving the curricular design. Qualitative data were analyzed using theory-based codes as well as codes that emerged from the data. The resulting design principles for teaching to write about (engineering) design are categorized as: setting a functional writing task, scaffolding the writing process, and a relevant, complete and feasible focus on language. For each of these, specifications are described.
Due to their diverse funding sources, theatres are under increasing pressure to demonstrate impact on society. The Raad voor Cultuur (2023) for example advised the secretary of state to include societal impact as an additional evaluation measure next to artistic value. Many theaters, such as the Chassé Theater and Parkstad Limburg Theaters, have reformulated their missions to focus on impact of performances on visitors. This is a profound transformation from merely selling tickets and filling seats, and requires new measurement instruments to monitor, manage, and improve impact. Currently available instruments are insufficient, and effective monitoring is crucial to larger future projects that theaters are currently planning to systematically broaden impacts of performances on their communities. The specific goal of this project is to empower theaters to monitor and improve impact by developing a brief experience impact questionnaire, taking existing data from student projects conducted at the Chassé Theater about performing arts experiences on one hand, and experience impact theory innovations on the other, as starting points. We will develop potential items to measure and benchmark against established measures of valued societal outcomes, such as subjective well-being and quality of life. These will be measured in questionnaires developed with project partners Chassé Theater and Parkstad Limburg Theaters and administered before and after performances across a wide range of genres. The resulting data will enable comparison of new questionnaire items with benchmarked measures of valued societal outcomes. The final product of the project will be a brief impact questionnaire, which within several brief self-report instruments and just a few minutes can effectively be used to quantify the impact of a performing arts experience. A workshop and practice-oriented article will make this questionnaire implementable, thereby mobilizing the key enabling methodology of monitoring and impact measurement in the performing arts sector.
Due to their diverse funding sources, theatres are under increasing pressure to demonstrate impact on society. The Raad voor Cultuur (2023) for example advised the secretary of state to include societal impact as an additional evaluation measure next to artistic value. Many theaters, such as the Chassé Theater and Parkstad Limburg Theaters, have reformulated their missions to focus on impact of performances on visitors. This is a profound transformation from merely selling tickets and filling seats, and requires new measurement instruments to monitor, manage, and improve impact. Currently available instruments are insufficient, and effective monitoring is crucial to larger future projects that theaters are currently planning to systematically broaden impacts of performances on their communities.The specific goal of this project is to empower theaters to monitor and improve impact by developing a brief experience impact questionnaire, taking existing data from student projects conducted at the Chassé Theater about performing arts experiences on one hand, and experience impact theory innovations on the other, as starting points. We will develop potential items to measure and benchmark against established measures of valued societal outcomes, such as subjective well-being and quality of life. These will be measured in questionnaires developed with project partners Chassé Theater and Parkstad Limburg Theaters and administered before and after performances across a wide range of genres. The resulting data will enable comparison of new questionnaire items with benchmarked measures of valued societal outcomes. The final product of the project will be a brief impact questionnaire, which within several brief self-report instruments and just a few minutes can effectively be used to quantify the impact of a performing arts experience. A workshop and practice-oriented article will make this questionnaire implementable, thereby mobilizing the key enabling methodology of monitoring and impact measurement in the performing arts sector.Societal issueThe specific goal of this project is to empower theaters to monitor and improve impact by developing a brief experience impact questionnaire, taking existing data about performing arts experiences on one hand, and experience impact theory innovations on the other, as starting points. Benefit to societyWe will develop potential items to measure and benchmark against established measures of valued societal outcomes, such as subjective well-being and quality of life. Collaborative partnersChassé Theater N.V., Parkstad Limburg Theaters N.V.
Het druppelen van ogen is een lastige handeling. Dit project richt zich op mensen met de ziekte van Parkinson. Op welke manier kan het zelfmanagement bevorderd worden met ooghulpmiddelen en aanvullende adviezen om ernstige (invaliderende) droge ogen te voorkomen. Bewustzijn verhogen over zorg voor ogen bij zorgprofessional voor mensen met de ziekte van Parkinson.
