De Nederlandse literatuur uit de zestiende eeuw is rijk aan humor - er zijn veel humoristische teksten overgeleverd. In dit boek worden deze teksten gepresenteerd, met steeds daarbij een moderne vertaling.
DOCUMENT
Lezen is belangrijk voor een soepele schoolcarrière, het is iets dat onderzoekers keer op keer benadrukken. Maar wat maakt lezen eigenlijk leuk? En wanneer is het helemaal niet leuk? Spanning en humor blijken de belangrijkste ingrediënten voor een goed kinderboek. Althans, volgens 26 Groningse groep 5 kinderen die zijn geïnterviewd over lezen.
LINK
Considering recent calls for change towards a more liveable tourism academia, critical participatory action research is combined with duoethnography to develop The Academic Line—a humorous comic project about academic life. Traditional theories of humour are used to leverage the effectiveness of comics as communicative devices and explored how and to what extent the project promoted solidarity, reflexivity, well-being, and change. This study reveals the concrete commitment to fostering change within and potentially improving academia, and to experiment with a form of communication, which is still underexplored in the scholarly sphere but fruitfully applied in other contexts to raise awareness of and prompt discussion about crucially important issues.
DOCUMENT
During the medieval and early modern periods, the mock sermon was one of the most widely staged festive rituals. There are records of its performance in most European countries and cultures. But despite its clear popularity in England, few of these texts are extant in English. Fewer still have been translated in their entirety. To remedy this situation, we provide here a translation of the sixteenth century Dutch poem Spotsermoen over Sint Niemand. This piece embodies most of the key features of the mock sermon; the text's rhetorical strategies, its content, and the details it reveals about its performance are all typical of the genre. Thus, the poem is offered as a specimen of the mock sermon's overall conventions and forms.
DOCUMENT
Voor het nummer over ethiek spraken de auteurs met Jeffrey Wijnberg - psycholoog, publicist en schrijver van een groot aantal populairwetenschappelijke boeken. Wijnberg werkt als gezondheidspsycholoog en psychotherapeut en is met name bekend geworden door zijn bijzondere stijl van begeleiden: de provocatieve stijl. ‘Uitdagen met liefde en humor’, schrijft hij daar zelf over op zijn website. Het uitdagen bij provocatief behandelen gaat soms ver. Dat is de reden waarom de auteurs met hem van gedachten wilden wisselen over de vraag: iemand helpen door te provoceren, kun je dat wel maken?
LINK
Voor sociale professionals is humor vaak een belangrijke uitlaatklep die helpt om gevoelens van machteloosheid en frustratie een plek te geven. Beleidshumor is een directe reactie op het gevoerde beleid die zowel ondermijnend als bestendigend werkt.
LINK
Het doel van reclasseringswerk is voorkomen en verminderen van crimineel gedrag en vanuit veiligheid en zorg bijdragen aan duurzame re-integratie en resocialisatie van delinquenten. Reclasseringswerkers worden in het werken daaraan geconfronteerd met emoties van cliënten en die van zichzelf. Er is nog weinig onderzoek gedaan naar hoe reclasseringswerkers omgaan met emoties in hun werk en hoe ze deze uiten in cliëntencontact. De aandacht gaat tot nu toe vooral uit naar het uiten van emoties als empathie of humor die belangrijk zijn in effectieve werkwijzen in het reclasseringswerk zoals prosociaal modelleren of motivational interviewing. Maar wat doe je als je die emoties niet direct voelt en hoe ga je om met emoties als boosheid, walging, ergernis? Dat vraagt om emotional labour, zoals Hochschild dat noemt: werken om een emotie te uiten die bijdraagt aan het doel dat je als reclasseringswerker voor ogen hebt. En dat betekent soms iets maskeren of juist veinzen. In dit artikel doen we verslag van een kleinschalig verkennend onderzoek onder reclasseringswerkers van Inforsa Amsterdam (verslavingsreclassering) naar emoties die zij ervaren in hun werk, de wijze waarop zij emoties uiten in de interactie met hun cliënten en wat er volgens hen nodig is om ondanks de emotionele ballast van hun werk, hun veerkracht te behouden. We gaan allereerst in op emoties en schetsen vervolgens hoe emoties een rol kunnen spelen in de reclasseringspraktijk en wat voor emotional labour dat vraagt van de reclasseringswerkers in de interactie met hun cliënten. We sluiten af met enkele conclusies en implicaties voor de praktijk.
DOCUMENT
