Niet de intelligente technologie als kunstmatige intelligente, maar de manier waarop mensen deze technologie inzetten levert een verantwoorde toepassing op. Op dit moment wordt innovatie op het gebied van data, algoritme en computerkracht nog niet maximaal benut. Met enig sociaal onbenul, of met gebrek aan inbedding via wetgeving, kunnen ondenkbare scenario’s werkelijkheid worden. We verkennen er hier een aantal waarbij technologie op een verrassende manier wordt ingezet. Daarbij zijn voorbeelden van hyperpersonalisering van adviezen, het recht op ongezien zijn en preventieve handhaving, en voorbeelden waar digitale representaties toe kunnen leiden. Van hieruit kunnen we de discussie starten hoe we als samenleving technologie willen duiden en inzetten. Hoe kunnen we van gebruiker van slimme systemen komen tot een rol als opdrachtgever van ondersteunende technologie?
In de afgelopen jaren spelen toepassingen van kunstmatige intelligentie (artificiële intelligentie, AI) een steeds prominentere rol bij werk, er wordt zelfs gesproken dat AI menselijke arbeidstaken geheel kan overnemen. De bestaande overzichten van gebruikte AI-tools zijn vaak ingedeeld in categorieën van AI-technologie, de techniek die in het AI-systeem zit. Echter om de AI-impact op de werkvloer te kunnen duiden is ander taalgebruik nodig, dat uitgaat van de werktaak en niet van de AI-techniek. In dit artikel wordt een methodiek uitgewerkt om de rol van AI te duiden, een AI-impactscan in de taal van werktaken, samen met de professionals die deze werktaken (gaan) uitvoeren. De methodiek bestaat uit drie onderdelen: inspiratie, co-creatie om voorbeelden te vinden en impact assessment. Dit resulteert in een overzicht van AI-toepassingen in een specifieke sector of bedrijf. Deze voorbeelden worden ook ingedeeld in toepassingen die al gemeengoed zijn, toepassingen waarmee wordt geëxperimenteerd of toepassingen die in de toekomst van waarde zouden kunnen zijn. Ook het niveau van de impact (hoog, middel, laag) op de werktaak wordt bepaald. Met dit overzicht kan een organisatie aan de slag om met AI-tools een verantwoorde meerwaarde te leveren aan het bedrijfsproces. Door de impactscan met de werknemers uit te voeren, ontstaat daarbij een bewustzijn over wat AI kan bieden in hun eigen takenpakket en het bedrijfsproces. Zo worden AI-systemen realistischer en beter begrepen op de meerwaarde en de beperkingen.
In deze rapportage wordt verslag gedaan van het project “Kunstmatige intelligentie in de Publieke Ruimte”. De Haagse Hogeschool deed, in samenwerking met lokale creatieve ondernemers, onderzoek naar de mogelijkheden en toepassingen van kunstmatige intelligentie in de publieke ruimte. Aanleiding hiervoor was het voornemen van de gemeente Den Haag om zogenaamde Smart City Infrastructuur te realiseren. De gemeente Den Haag heeft, met een consortium van leveranciers van services en infrastructuur, het voornemen om te investeren in de bouw van de zogenaamde Smart City Infrastructuur (SCI). Deze infrastructuur zal bestaan uit “Smart City Hubs”, nog te ontwikkelen WIFI-stations met sensortechnologie, geïnstalleerd in lichtmasten in de publieke ruimte. In dit project is onderzocht welke toepassingen van kunstmatige intelligentie wellicht wenselijk zijn in de context van deze infrastructuur van genetwerken sensoren, wat de technische mogelijkheden zijn en wat kansrijke concepten voor creatieve ondernemers en andere burgers van Scheveningen zijn. Dit project beoogt een kennisimpuls te geven met betrekking tot de wenselijkheden en mogelijkheden van toepassingen van kunstmatige intelligentie in de, nog te realiseren, Smart City Infrastructuur. Het project resulteerde in twee concrete, geëvalueerde prototypes die de waarde en potentie van kunstmatige intelligentie in de publieke ruimte aantonen. LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/josvanleeuwen/ https://www.linkedin.com/in/arnoldjanquanjer/ https://www.linkedin.com/in/atjylha/
