Lebanon’s economic crisis has disrupted the country’s energy and water sectors, highlighting their interdependence. The methodologyinvolves surveying 150 municipalities across all Lebanese governorates, ensuring a comprehensive coverage of public and private waterresources. Data on water and energy were collected before and during the crisis to explore this nexus during periods of economic turmoil.The findings reveal a decline in water provision during the crisis, with the average weekly water supply plummeting from 49 h in 2019 to 22 hin 2023. Concurrently, the use of water tankers has surged from 26 to 44%, indicating a concerning shift in water acquisition methods.Despite the crisis, conventional water sources remain predominant, while unconventional sources account for less than 1% of the totalsupply. In response to the energy shortage, renewable energy sources have gained traction in residential, commercial, and industrial sectors.The scarcity and rising cost of electricity have driven the adoption of solar photovoltaics in the water sector, reaching 4.8% for extraction fromunderground reservoirs and 2.8% for distribution. Similarly, the use of solar water heaters has increased from 7.9 to 15.4% in 2023. Thesefindings underscore the interplay between energy and water security during periods of economic instability.
De Nederlandse samenleving is de laatste decennia ingrijpend veranderd. Geleidelijk ontstond wat we nu de multiculturele samenleving noemen. In die samenleving staan instituties als politiek, justitie en media onder kritiek. De journalistiek treft het verwijt onvoldoende in staat te zijn in te spelen op en rekening te houden met die sterk veranderende samenleving waarin groepen dreigen de aansluiting te verliezen en waar onbegrip voor culturele diversiteit toeneemt. Bovendien zijn er felle debatten over de vrijheid van meningsuiting. Achter die debatten gaan fundamentele vragen schuil: hoe verhouden zich de grondrechten vrijheid van meningsuiting en godsdienstvrijheid in een westerse democratische rechtsstaat? Zijn er grenzen aan de uitingsvrijheid? Zo ja, waar liggen die dan? Uit onderzoek blijkt dat etnische minderheidsgroepen zich steeds minder thuis voelen bij de nationale media. Ze voelen zich niet gerepresenteerd als gelijkwaardig burger en voelen zich negatief in beeld gebracht. Het antwoord 'meer kleur op redacties' is onvoldoende gebleken en bovendien moeilijk te verwezenlijken. Minstens zo belangrijk is het zoeken van antwoorden op vragen als: wat betekent het voor journalisten om te werken in een multiculturele samenleving, met alle spanningen van dien? Welke eisen stelt die samenleving aan de competenties waarover journalisten moeten beschikken? Behoort het tot de maatschappelijke verantwoordelijkheid van media en journalistiek om bij te dragen tot integratie en sociale cohesie?
