Search results

De relatie tussen de politieke voorkeur van Nederlanders en duurzaam leven

Op 22 april is het Earth Day, een dag waarop sinds 1970 wereldwijd aandacht wordt gevraagd voor milieubescherming en duurzaamheid. Een belangrijk thema, want de aarde staat onder druk door klimaatverandering en andere milieuproblemen. In Nederland zijn er verschillende initiatieven vanuit de overheid, het bedrijfsleven en ook burgers om te verduurzamen. Maar hoe belangrijk vinden kiezers het eigenlijk dat Nederland duurzamer en klimaatneutraal wordt? En wie is daar volgens hen voor verantwoordelijk en waar lopen ze tegenaan bij het (verder) verduurzamen van hun eigen leven? In deze blogpost bespreken we de resultaten van een recent en landelijk representatief onderzoek onder ruim 2.500 consumenten naar de opvattingen van Nederlandse kiezers over duurzaamheid. De resultaten van dit onderzoek zijn samengevat in een interactief, online dashboard: https://goldman.eco/de-relatie-tussen-de-politieke-voorkeur-van-nederlanders-en-duurzaam-leven-lessen-voor-earth-day/

Bilwet fascismemap (1983-1994)

Dit boek is een brede collectie teksten over eigentijds fascisme, geschreven door het Nederlandse theoriecollectief Bilwet in de periode 1983-1994. De map bevat onder andere een lezing over wolven, zes kleurplaten met Kuifje en Hitler, een analyse van getuigenissen van SS’ers, mijmeringen in Berlijn en een ambulant-wetenschappelijk artikel over filosofenmode. De Bilwet fascismemap, indertijd gemaakt voor scholingsdoeleinden in de kraakbeweging, werd niet eerder uitgegeven. Waarom dan nu toch wel? Vijfendertig jaar oude fascismeanalyses zijn niet zomaar toepasbaar op de huidige maatschappij. Maar in de antifascistische discussies, die in links-progressieve kringen nog niet zo lang geleden gemeengoed waren, liggen belangrijke lessen voor het heden. Hoe zag dat antifascistisch discours eruit? Wat was de relatie tussen klasse- en seksestrijd? Hoe vond de kennisoverdracht tussen de generaties toen plaats en hoe verloopt die nu? De Bilwet fascismemap geeft inzicht in deze vragen en daarmee een inkijk in de geschiedenis van wat ook wel de niet-fascistische, feministische mannenbeweging genoemd kan worden.

[Recensie van: Justin O’Connor (2023-) Reset: Een nieuw begin voor kunst en cultuur]

Het socialistische tijdschrift Jacobin heeft sinds januari 2023 eindelijk een Nederlandse versie. In een van de eerste artikelen op het ‘platform voor linkse ideeënstrijd’ maakt Teun Dominicus de stand van zaken op van linkse uitgeverijen in Nederland. Zoals bekend is serieus links gedachtengoed in uitgeversland dun gezaaid, maar Dominicus vindt een paar mooie lichtpuntjes. Naast Mazirel Pers en het Vlaamse EPO staat hij uitgebreid stil bij Starfish Books, dat sinds 2017 zowel nieuwe titels als vertalingen publiceert. Uit de mond van uitgever en meestervertaler Menno Grootveld tekent hij op: ‘Met Starfish Books wil ik een bescheiden bijdrage leveren om het niveau van het publieke debat naar een hoger plan te tillen. En daarbij ben ik gewoon hartstikke links, ik wil dingen in Nederland veranderen en daar kan een medium als een uitgeverij bij helpen.’

De mythe van de linkse hobby: over het subsidiëren van podiumkunsten en politieke voorkeur

Met deze VVD hebben we geen socialisten meer nodig

De VVD heeft haar kiezers bedrogen en is van politieke kleur verschoten.

Tussen Trêveszaal en Rue de Trier: Provinciale Europapolitiek in de kijker

De Trêveszaal op het Binnenhof, waar wekelijks de ministerraad plaatsvindt, ontleent zijn naam aan het Twaalfjarig Bestand tussen de Spaanse bezetter en vertegenwoordigers van Groningen, Friesland, Overijssel, Gelderland, Utrecht, Holland, Zeeland en Drenthe. Inderdaad: de Republiek van Zeven Provinciën. Een lange, drukke straat achter de gebouwen van het Europees Parlement in Brussel is vernoemd naar hetzelfde bestand. In die Rue de Trier huist het Huis van de Nederlandse Provincies. Wat doen die daar, wat is de relatie met het Binnenhof, en wat moet u daarmee voor 15 maart?