Mate value is an important concept in mate choice research although its operationalization and understanding are limited. Here, we reviewed and evaluated previously established conceptual and methodological approaches measuring mate value and presented original research using individual differences in how people view themselves as a face-valid proxy for mate value in long- and short-term contexts. In data from 41 nations (N = 3895, M age = 24.71, 63% women, 47% single), we tested sex, age, and relationship status effects on self-perceived mate desirability, along with individual differences in the Dark Triad traits, life history strategies, peer-based comparison of desirability, and self-reported mating success. Both sexes indicated more short-term than long-term mate desirability; however, men reported more long-term mate desirability than women, whereas women reported more short-term mate desirability than men. Further, individuals who were in a committed relationship felt more desirable than those who were not. Concerning the cross-sectional stability of mate desirability across the lifespan, in men, short- and long-term desirability rose to the age of 40 and 50, respectively, and decreased afterward. In women, short-term desirability rose to the age of 38 and decreased afterward, whereas long-term desirability remained stable over time. Our results suggest that measuring long- and short-term self-perceived mate desirability reveals predictable correlates.
MULTIFILE
While the notion of autarky is often contested in terms of feasibility and desirability, art and design projects that deal with autarky seem to moreover suggest positive socio-cultural and ecological effects of autarkic living. A social network model of autarky is introduced to unify these seemingly opposing views.
DOCUMENT
De rol van een participatieve ruimte in de ontwikkeling van burgerschap In toenemende mate is in beleid en onderzoek aandacht voor de ontwikkeling van burgerschap, gestimuleerd door de transitie naar een participatiesamenleving. In dit artikel richten we ons specifiek op burgers in de maatschappelijke opvang en geestelijke gezondheidszorg, wiens burgerschap vaak onderontwikkeld is. Pols (2016) pleit voor het inrichten van fysieke ruimten tussen thuis en werk in waar mensen in een kwetsbare positie kunnen werken aan de ontwikkeling van burgerschap, een participatieve ruimte. In dit artikel reflecteren we op de invloed die een participatieve ruimte kan hebben op de ontwikkeling van individueel en democratisch burgerschap, naast het vaker beschreven relationeel burgerschap. Specifiek beschrijven we karakteristieken van een participatieve ruimte die invloed hebben op ontwikkeling van burgerschap. Naast theoretische inzichten gebruiken we empirische data uit een meerjarig participatief onderzoek naar Je Eigen Stek (JES), een zelfbeheerde maatschappelijke opvang voorziening.JES als participatieve ruimte draagt bij aan de ontwikkeling van individueel, relationeel en democratisch burgerschap, al is dat niet voor alle deelnemers in gelijke mate het geval. Participatieve ruimte als concept helpt dat inzichtelijk te maken. De verschillende vormen van burgerschap kunnen elkaar versterken en beperken. Onze analyse brengt een aantal elementen naar voren hoe een participatieve ruimte invloed heeft op ontwikkeling van de verschillende vormen van burgerschap. We vonden ook specifieke aanwijzingen voor het belang van fysieke aspecten van participatieve ruimte in relatie tot de ontwikkeling van burgerschap.Burgers in de maatschappelijke opvang kunnen burgerschap ontwikkelen, mits adequaat gefaciliteerd in een participatieve ruimte. Daarvoor is het belangrijk zowel in onderzoek als praktijk te kijken naar de kwaliteit van een participatieve ruimte.
DOCUMENT
The Netherlands must build one million homes and retrofit eight million buildings by 2030, while halving CO₂ emissions and achieving a circular economy by 2050. This demands a shift from high-carbon materials like concrete—responsible for 8% of global CO₂ emissions—and imported timber, which inflates supply-chain emissions. Mycelium offers a regenerative, biodegradable alternative with carbon-sequestration potential and minimal energy input. Though typically used for insulation, it shows structural promise—achieving compressive strengths of 5.7 MPa and thermal conductivities of 0.03–0.05 W/(m·K). Hemp and other lignocellulosic agricultural byproducts are commonly used as substrates for mycelium composites due to their fibrous structure and availability. However, hemp (for e.g.) requires 300–500 mm of water per cycle and centralized processing, limiting its circularity in urban or resource-scarce areas. Aligned with the CLICKNL Design Power Agenda, this project explores material-driven design innovation through a load-bearing mycelium-based architectural product system, advancing circular, locally embedded construction. To reduce environmental impact, we will develop composites using regional bio-waste—viz. alienated vegetation, food waste, agriculture and port byproducts—eliminating the need for water-intensive hemp cultivation. Edible fungi like Pleurotus ostreatus (oyster mushroom) will enable dual-function systems that yield food and building material. Design is key for moving beyond a singular block to a full product system: a cluster of modular units emphasizing geometry, interconnectivity, and compatibility with other building layers. Aesthetic variation (dimension, color, texture) supports adaptable, expressive architecture. We will further assess lifecycle performance, end-of-(service)-life scenarios, and on-site fabrication potential. A 1:1 prototype at The Green Village will serve as a demonstrator, accelerating stakeholder engagement and upscaling. By contributing to the KIA mission on Social Desirability, we aim to shift paradigms—reimagining how we build, live, grow, and connect through circular architecture.
