Augmented Play Spaces (APS) are (semi-) public environments where playful interaction isfacilitated by enriching the existing environment with interactive technology. APS canpotentially facilitate social interaction and physical activity in (semi-)public environments. Incontrolled settings APS show promising effects. However, people’s willingness to engagewith APSin situ, depends on many factors that do not occur in aforementioned controlledsettings (where participation is obvious). To be able to achieve and demonstrate thepositive effects of APS when implemented in (semi-)public environments, it is important togain more insight in how to motivate people to engage with them and better understandwhen and how those decisions can be influenced by certain (design) factors. TheParticipant Journey Map (PJM) was developed following multiple iterations. First,based on related work, and insights gained from previously developed andimplemented APS, a concept of the PJM was developed. Next, to validate and refinethe PJM, interviews with 6 experts with extensive experience with developing andimplementing APS were conducted. Thefirst part of these interviews focused oninfluential (design) factors for engaging people into APS. In the second part, expertswere asked to provide feedback on thefirst concept of the PJM. Based on the insightsfrom the expert interviews, the PJM was adjusted and refined. The Participant JourneyMap consists of four layers: Phases, States, Transitions and Influential Factors. There aretwo overarchingphases:‘Onboarding’and‘Participation’and 6statesa (potential)participant goes through when engaging with an APS:‘Transit,’‘Awareness,’‘Interest,’‘Intention,’‘Participation,’‘Finishing.’Transitionsindicate movements between states.Influential factorsare the factors that influence these transitions. The PJM supportsdirections for further research and the design and implementation of APS. Itcontributes to previous work by providing a detailed overview of a participant journeyand the factors that influence motivation to engage with APS. Notable additions are thedetailed overview of influential factors, the introduction of the states‘Awareness,’‘Intention’and‘Finishing’and the non-linear approach. This will support taking intoaccount these often overlooked, key moments in future APS research and designprojects. Additionally, suggestions for future research into the design of APS are given.
DOCUMENT
Lector Sanne de Vries startte tien jaar geleden als lector bij het lectoraat Gezonde Leefstijl in Stimulerende Omgeving (GLSO). In het afgelopen decennium veranderde de focus van het lectoraat én groeide de kenniskring uit tot een maatschappelijk betrokken groep onderzoekers met impact in het werkveld. Een terugblik op tien jaar onderzoek met de lector die zelf minimaal drie keer per week sport en houdt van gezond én lekker eten.
DOCUMENT
Inleiding Van praktijkondersteuners wordt verwacht dat zij samen met chronische zieke patiënten doelen en actieplannen formuleren. Dit vraagt een verandering van hun rol: van medisch expert naar coach. Wij onderzochten de ervaringen van praktijkondersteuners en patiënten met COACH, een nieuwe aanpak voor gezamenlijke besluitvorming, en hun mening over de implementatiemogelijkheden van deze aanpak. Methode Vijftien praktijkondersteuners in Noord-Limburg kregen een training in de nieuwe aanpak; 23 patiënten deden mee aan het onderzoek. De kwantitatieve en kwalitatieve procesevaluatie omvatte individuele interviews (n = 15), een focusgroep (n = 9) en vragenlijstonderzoek bij de praktijkondersteuners, interviews met patiënten (n = 10) en dertien audio-opnamen van een consult. Resultaten De praktijkondersteuners vonden COACH waardevol om tot persoonsgerichte doelen te komen, maar moeilijk te integreren in de bestaande werkroutines. Ze ervoeren een rolconflict ten aanzien van het medisch protocol en voelden zich daarin weinig ondersteund door de huisartsen. De helft van de geïnterviewde patiënten merkte geen verschil in de werkwijze van de praktijkondersteuner; de anderen meldden dat de praktijkondersteuner meer vragen had gesteld en dat zij meer inzicht in hun situatie hadden gekregen. Conclusie Om praktijkondersteuners daadwerkelijk te kunnen inschakelen bij gezamenlijke besluitvorming, zullen praktijkondersteuners en huisartsen samen moeten nadenken over een gezamenlijke rolopvatting.
DOCUMENT
