In this paper we discuss the design process that took place while creating social software for Amsterdam University of Professional Education (AUPE) and the interactive knowledge platform, called ‘Theme-sites’. Themesites are used collaboratively by nine universities bound by a consortium, Digital University (DU). The DU is experimenting using communities of practice (CoPs) as a way to to stimulate the use of ICT in Higher Education. We describe the redesign, for which we used principles of design research (Col-lins et al., 2004). However in both described cases user experiences revealed that users have difficulties in getting actively involved in the knowledge portal. We propose how we might redesign the knowledge platform to support learning processes better, using theories like Wenger’s (1998) related to learning ar-chitectures. This paper aims at expanding design knowledge about knowledge portals and CoPs and dis-cusses the yet overseen critical design elements, like the brokering competences that facilitators need.
Community care is becoming increasingly important. In the Netherlands, the percentage of people over the age of 65 is expected to increase to 22% by 2025, leading to more elderly patients, often with long-term and complex health problems (multimorbidity). Because many of these patients continue to live at home until a very old age, nurses are increasingly working outside of institutions. The 17 Dutch Bachelor nursing programmes responded to this development with a new national education profile 'Bachelor Nursing 2020 (BN2020)’ with more elements of community care. However, despite the increase in extramural care, the Dutch labour market has a shortage of community nurses with higher professional education qualifications, partly because most nursing students focus on the general hospital setting as the environment for their future career. Whether this is based on a perception of community care that deters making this choice has never been systematically investigated. It is also unclear whether a more community-oriented curriculum will better equip students for working in community care. In response to these issues, the nursing programme at the Amsterdam University of Applied Sciences (AUAS) redesigned its curriculum to include more elements of community care. Three perspectives were chosen for the redesign: (1) the influence of lecturers as role models, (2) positive placement experiences, and (3) five new ‘community-based’ themes in education. These new themes are as follows: patient self-management, shared decision-making, collaboration with the patients’ social system, healthcare technology, and allocation of care. The redesign also includes a ‘paved way’ into community care in the form of a coherent and attractive programme for interested students.This thesis describes whether and how the curriculum-redesign within higher professional education in nursing can be effective in terms of (1) stimulating a positive perception of community care and (2) realising a form of community care in line with the new themes in BN2020. In other words, that students will base choices in their actions/nursing interventions on these new themes in the education profile.
Despite increased healthcare extramuralisation, related to increased elderly patients living at home, most nursing students still see the hospital as career favourite. This is problematic, because of the widespread labour-market shortages in community care in many Western countries. At the Amsterdam University of Applied Sciences, the bachelor nursing programme was redesigned to stimulate students’ interest in community-care. The effect of this ‘community-oriented’ curriculum on students’ perceptions and placement preferences was then investigated. To measure both, the Scale on Community Care Perceptions (SCOPE) was used. The intervention group (170 students graduating in 2018), followed the new curriculum and was compared to a historic control group (477 students) that followed the older, more ‘hospital-oriented’ curriculum (three cohorts graduating 2015-2017). Both groups were compared on placement preferences, and multiple regression was used to investigate the effect of the curriculum-redesign on their perceptions of community care.The redesign consisted of an integrative approach based on the influence of lecturers, placement experiences, and the introduction of new educational elements in the curriculum. Goal was to broaden students’ views, showing that nursing is more than hospital care. While the curriculum was scrutinised on how patient cases were presented, more than 60 of the 110 cases were located in the hospital, compared to four in community care. Thus, this aspect of the ‘hidden curriculum’ was adjusted. Five new themes related to community nursing were integrated in the ‘generalist’ programme in years 1 and 2, namely: (1) fostering patient self-management, (2) shared decision-making, (3) collaboration with the patients’ social system, (4) healthcare technology, and (5) care allocation. A community care week was organised in year 2, in which all students visited a community nursing team. In the last two years of study, a ‘paved way’ to community care was created in the form of an interesting minor programme ‘Complex Community care’ in year 3, a well-organised 30-week placement in year 4, and a concluding case study from their own practice [Figure 1].[Figure 1]Figure 1. Curriculum-redesign to stimulate interest in community care.A comparison between the historic control and intervention group on perceptions of communitycare and placement preferences, measured with SCOPE, showed no significant positive results in both outcomes. The model in the regression analysis, predicting students' perceptions from the type of curriculum (historic/intervention), showed no statistically significant result, F(1,635) = .021, p = .884, and a low explained variance R2 = .001. A preference for a placement in community care decreased from 9.2% in the historic control group to 8.2% in the intervention group. However, the regression analysis revealed that two variables, in contrast with the curriculum, had a significant influence, to wit ‘belonging to a church/religious group’ and ‘working/has been working in community care’.Though described in the literature as the only effective way, this study showed that curriculum-redesign was not effective, despite its holistic approach. A combination of factors might explain this result. Other pathways in the curriculum may have strongly competed. Disappointing experiences during placements, leading to ‘bad-mouthing between peers, may also be a reason. Finally, highly publicised workforce problems leading to shortages of higher-educated role models may have played a role.As in this study, the effect of the curriculum as a whole is measured, more research is needed on the effect of separate more powerful curriculum interventions, for example the theme-week in year 2. A well thought-out large-scale strategy that mostly appeals to young people aiming to promote positive perceptions of community care could be a valuable supplement.
Gemeente Maastricht (Gemeente), Zuyd Hogeschool (Zuyd) en de Universiteit Maastricht (UM) willen zich gezamenlijk meer inzetten voor ruimtelijke en maatschappelijke opgaven in de stad. De City Deal Kennis Maken biedt de mogelijkheid deze samenwerking tussen de instellingen, met bewoners en gemeente, interdisciplinair en meer gestructureerd vorm te geven. De samenwerking tussen UM, Zuyd en de Gemeente rondom het aanpakken van ruimtelijke en sociaal maatschappelijke vraagstukken is nog te weinig vanzelfsprekend, al worden daar sinds de eerste CDKM regeling (2019) wel stappen in gezet. Vandaar dat de Impulsregeling gebruikt wordt als de bestendiging en verdere ontwikkeling van deze samenwerking. In de CDKM>M ligt de focus op de wijk. De partners gaan, door inzet van studenten, docenten en onderzoekers werken aan de toekomstbestendigheid en vitaliteit van de Maastrichtse buurten. Speciale focus ligt daarbij op de thema’s klimaatadaptatie, circulaire economie en inclusiviteit. Hiertoe is een multidisciplinaire (of interfacultaire) aanpak randvoorwaardelijk; samenwerking tussen studenten uit het sociale, technische, facilitaire/economische, technische, gezondheid/zorg en kunsten domein is vereist. De UM en Zuyd willen via de CDKM de ontwikkeling van hun studenten verder versterken door actieonderzoek in het onderwijs te integreren. Hierdoor wordt hetgeen studenten leren actueel en innovatief, en verankert het onderwijs meer, in de praktijk. Voor de studenten is en wordt de wijk een rijke leeromgeving. Partners willen een win-win situatie creëren, waarin alle partijen (e.g. studenten, inwoners, docenten, onderzoeker, professionals, bedrijven, etc.) profiteren van elkaar en van het werk dat ze samendoen t.b.v. toekomstbestendige en vitale buurten. De aanvraag maakt gebruik van een aantal stevige, reeds aanwezige bouwstenen: - het lectoraat Smart Urban Redesign van Zuyd; - het brede onderwijsaanbod van de academies van Zuyd - “Match” van het Student Service Centre van de UM, een gezamenlijk project ook vanuit Studentenstad; - de succesvolle samenwerking inzake de economische structuurversterking van de regio; o.a. via de Kennis-As Limburg en de Brightlands Campussen.
Het kabinet heeft 25 missies geformuleerd om maatschappelijke uitdagingen aan te pakken. Deze missies richten zich op gezondere levensjaren, voldoende schoon water en veilig voedsel, minder uitstoot van broeikasgassen, betaalbare duurzame energie en een veilig Nederland om in te wonen en te werken. Ambitieuze doelen moeten ondernemers en onderzoekers uitdagen tot baanbrekende oplossingen en bijdragen aan de concurrentiekracht van Nederland. Voor een klimaatbestendig, waterrobuust, duurzaam, gezond en veilig Nederland zijn zowel grote als kleine oplossingen nodig. De missies openen deuren voor nieuwe startups, mkb’ers, consortia van maatschappelijke organisaties en samenwerkingsverbanden met burgers. Het realiseren van deze missies vraagt ook om samenwerking over grenzen van topsectoren en landen heen. De Hogescholen voor Groen Onderwijs: Aeres, HAS, Inholland en Hogeschool Van Hall Larenstein werken samen in het Center of Expertise Groen om met voldoende focus en massa bijdragen te leveren aan maatschappelijke opgaven waarvoor de groene sectoren staan. Deze opgaven zijn vertaald naar meerjarige missies in de Kennis en Innovatie Agenda (KIA) voor het groene domein. Binnen de Missie Landbouw, Water en Voedsel wordt gewerkt aan noodzakelijke transities, die tevens een grote verwevenheid kennen met andere maatschappelijke sectoren. Samen met partners uit het groene domein alsook uit de publieke- en private sectoren, realiseert het CoE Groen een krachtige onderzoeksgroep die op maatschappelijk relevante thema’s nieuwe kennis ontwikkelt die daadwerkelijk van betekenis is. De onderzoeksgroep richt zich de eerstkomende jaren op 7 thema’s: (1) Veerkracht (resilience) van natuurlijke bronnen (2) Herontwerp (redesign) agrifood productiesystemen (3) Vitaliteit in stad en leefomgeving (4) Gezond voedsel met meerwaarde (5) Digitalisering en High tech (6) Nieuwe businessmodellen (7) Governance. Voor de SPRONG naar een krachtige onderzoeksgroep wordt ingezet op het vergroten van zichtbaarheid, het opleiden en verbinden van onderzoekslijnen, (regionale) netwerkontwikkeling, het verbeteren van kwaliteit van onderzoek en het realiseren van maatschappelijke impact.
Wereldwijd groeit de consumptie van grondstoffen, zowel om te voorzien in onze energiebehoefte als in onze materiaalbehoefte. De gebouwde omgeving speelt hier een significante rol in, goed voor 40% van de energieconsumptie en 50% van de materiaalconsumptie. Deze vraag aan grondstoffen leidt tot schaarste, uitputting, en negatieve milieueffecten, zoals klimaatverandering. Om de consumptie van grondstoffen en gerelateerde negatieve effecten te verminderen heeft Nederland de doelstelling geformuleerd om tot 2050 de gebouwde omgeving geheel CO₂ neutraal te maken en de economie 100% circulair te maken. In een CO2 neutrale en circulair gebouwde omgeving is de gehele energiebehoefte gebaseerd op hernieuwbare energie, en worden alle materialen oneindig hergebruikt of zijn ze onderdeel van een biologisch proces. Dit impliceert dat bouwprocessen anders doorlopen moeten worden, er andere bouwproducten en -componenten beschikbaar moeten komen en er andere competenties gevraagd worden van onze aankomende bouwprofessionals. In de stadsregio Parkstad Limburg speelt een derde opgave; door krimp en vergrijzing moeten er 10.000 woningen en 100.000 m2 utiliteit/retail uit de markt onttrokken worden. De samenkomst van deze drie opgaves resulteert dan ook in de uitdaging hoe we de bestaande gebouwvoorraad CO2 en circulair kunnen verduurzamen met ten eerste regionaal vrijkomende materialen en ten tweede door het inzetten van zo lokaal mogelijke biobased materialen. In de faculteit BETA Sciences and Technology werken we in 2 lectoraten en 5 programmalijnen aan deze opgaves door alle schaalniveaus van de bouwproces. De doelstelling van het postdoconderzoek van Michiel Ritzen richt zich op het opzetten van een programmalijn circular building technology om hieraan mede bij te dragen. De programmalijn geeft invulling aan de kennisontwikkeling en disseminatie op een ontbrekend onderdeel in een real life lab omgeving, met het ontwikkelen en valideren van innovaties die nodig zijn om vrijkomende bouwmaterialen hoogwaardig her te gebruiken en/of te recyclen in CO2 neutrale en circulaire gebouwrenovaties.
