Crustumerium was an Iron Age settlement north of Rome, inhabited between 850 and 500 BC. On the basis of archaeological field surveys in the 1970’s a scenario for the development of the city and its countryside was proposed, which matches traditional models of city-state formation. However, little attention was paid to the fact that the local archaeology has been substantially disturbed by nearly a century of mechanized agricultural exploitation. A new analysis of existing and new data, in which the effects of erosion are also considered, now shows that alternative interpretations, which do not assume the maximum urbanisation of the ancient settlement area, are feasible. For the rural area directly surrounding Crustumerium, new analyses of data similarly open up new avenues of interpretation. Here, recent research indicates that a major increase of rural activity (ruralisation) can be placed in the Roman period, long after the abandonment of Crustumerium. The prevailing idea based on legacy data, however, is that intensive ruralisation already took place during the reign of Crustumerium, and that the countryside fell in disuse afterwards.This new study shows that the search for pre-Roman remains in a Roman landscape is very problematic and that new angles of interpretation are needed to review the development of the city and country of Crustumerium. By doing so, the study also questions existing ideas of the urbanisation and ruralisation of ancient city-states in a broader sense.
LINK
Sustainable Open Solutions Climate Waterfront is an interdisciplinary project that aims to explore waterfronts in Europe facing extreme situations under the threat of climate change, eg. heat, too much absent rain and sea level rise with all its consequences. The central goal is to exchange adaptive strategies for sustainable solutions for infrastructure and urban planning. The multidisciplinary perspective in cooperation with all possible partners, stakeholders and citizens, leads to a better understanding of the challenges and adaptation strategies.The participating parties are six coastal cities: Lisbon, Rome, Thessaloniki, Gdansk, Stockholm and the Amsterdam region. All these cities, except ‘Amsterdam’, are represented by a university. The Amsterdam area is represented by a multidisciplinary, educated but not necessarily academically employed delegation.
Het Sint Pietersplein loopt over, de straten in Rome zijn niet langer begaanbaar, alle accommodaties in de wijde omtrek zijn volgeboekt, de hele wereld is vertegenwoordigd bij de uitvaartmis van de op 2 april 2005 gestorven paus Johannes Paulus II, die jong en oud, regeringsleiders en jan-van-de-straat weet te treffen. Een paus die de mogelijkheid van wereldeenheid zichtbaar maakt. Wat vindt deze Paus van de Europese Unie? Welke effecten heeft hij gehad op Europa? Allereerst iets over zijn persoon en zijn visie op mens en wereld.
Diverse partijen, zowel marktpartijen als kennisinstellingen, gaan in 2020 samenwerken in een pilot om te toetsen in hoeverre zij de plant kardoen (familie van de artisjok distel) in haar volle potentieel kunnen gebruiken voor diverse commerciële doeleinden, zoals bloemen, voedsel, composiet en een lamp. Er wordt in deze pilot onderzoek gedaan naar: - Gebruik van reststromen als bodemverbeteraar - Teelt van kardoen - Verwerking van kardoen
Communicatieprofessionals geven aan dat organisaties geconfronteerd worden met een almaar complexere samenleving en daarmee het overzicht verloren hebben. Zo’n overzicht, een ‘360 graden blik’, is echter onontbeerlijk. Dit vooral, aldus diezelfde communicatieprofessionals, omdat dan eerder kan worden opgemerkt wanneer de legitimiteit van een organisatie ter discussie staat en zowel tijdiger als adequater gereageerd kan worden. Op dit moment is het echter nog zo dat een reactie pas op gang komt als zaken reeds in een gevorderd stadium verkeren. Onderstromen blijven onderbelicht, als ze niet al geheel onzichtbaar zijn. Een van de verklaringen hiervoor is de grote rol van sociale media in de publieke communicatie van dit moment. Die media produceren echter zoveel data dat communicatieprofessionals daartegenover machteloos staan. De enige oplossing is automatisering van de selectie en analyse van die data. Helaas is men er tot op heden nog niet in geslaagd een brug te slaan tussen het handwerk van de communicatieprofessional en de vele mogelijkheden van een datagedreven aanpak. Deze brug dan wel de vertaling van de huidige praktijk naar een hogere technisch niveau staat centraal in dit onderzoeksproject. Daarbij gaat het in het bijzonder om een vroegtijdige herkenning van potentiële issues, in het bijzonder met betrekking tot geruchtvorming en oproepen tot mobilisatie. Met discoursanalyse, AI en UX Design willen we interfaces ontwikkelen die zicht geven op die onderstromen. Daarbij worden transcripten van handmatig gecodeerde discoursanalytische datasets ingezet voor AI, in het bijzonder voor de clustering en classificatie van nieuwe data. Interactieve datavisualisaties maken die datasets vervolgens beter doorzoekbaar terwijl geautomatiseerde patroon-classificaties de communicatieprofessional in staat stellen sociale uitingen beter in te schatten. Aldus wordt richting gegeven aan handelingsperspectieven. Het onderzoek voorziet in de oplevering van een high fidelity ontwerp en een handleiding plus training waarmee analisten van newsrooms en communicatieprofessionals daadwerkelijk aan de slag kunnen gaan.
In het project werken onderzoekers van het Lectoraat samen met publieke organisaties toe naar een tool waarmee onderstromen in het publieke debat rondom issues eerder kunnen worden opgemerkt. We exploreren met welk algoritme we patronen in geruchtvorming en mobilisatie kunnen opsporen, en tevens hoe we de interactie tussen newsroom-analisten en de output van een monitoring tool het beste kunnen vormgeven.Doel Het doel van dit project is een brede en structureel toepasbare aanpak van het issuemanagement: Hoe kunnen de communicatieprofessionals van publieke organisaties potentiële issues op sociale media vroegtijdig opmerken? Resultaten We willen dit bereiken door enerzijds kennis en inzicht te vergaren en anderzijds de uitkomsten daarvan voor publieke organisaties te vertalen in praktische handgrepen: tools, handleiding, training. Looptijd 01 oktober 2022 - 30 september 2024 Aanpak Via cases ingebracht door de praktijkpartners en focusgroepen staan we in nauw contact met het consortium. In de eerste werkpakketten onderzoeken we de verschillende cases aan de hand van discoursanalyse. De inzichten die we hierbij opdoen, gebruiken we vervolgens om te bekijken hoe we de interactie tussen mens en machine het beste kunnen vormgeven en wel zo dat er ten behoeve van de communicatie en het management van issues via interactieve visualisaties steeds weer triggers afgegeven worden. Op basis van de opgedane inzichten richten we een interface in. Deze maakt het analisten en communicatieprofessionals mogelijk om vroegtijdig issues te signaleren.
