There has probably never been such an intense debate about the layout of the countryside as the one that is currently raging. There are serious concerns about the landscape, which is being rapidly transformed by urbanization and everything associated with this process, and not only in the Netherlands but also far beyond its borders. Everyone has something to say in this society-wide debate, from local to national governments, from environmental factions to the road-user's lobby, and from those who are professionally involved to concerned private parties. In many cases it is a battle between idealized images and economic models, between agricultural reality and urban park landscapes, between ecological concerns and mobility. This issue of OASE explores the potential significance of architectonic design for transformation processes on the regional scale. Besides considering the instruments that are available to the designer to fulfil this task, the authors also consider how the design can exercise a 'positive' influence on such processes. The various contributions shed light on the potential significance of territory in contemporary design practice and offer critical reflection on the topical discourse that has evolved over recent years.
AchtergrondKlimaatverandering leidt steeds vaker tot overschrijding van acceptatiegrenzenvoor neerslag, hitte en droogte. Het creëren van een klimaatbestendige inrichtingin samenwerking met bewoners is essentieel voor gemeenten en waterschappen.Bewoners voelen zich vaak betrokken bij de inrichting van hun straat, en richten hun tuin in op een manier die bij hun leefstijl past. In de 10 onderzochte wijken beslaan tuinen ongeveer 10 -40% van het stedelijk oppervlak.VraagarticulatieVoorafgaand aan het onderzoek bleek dat professionals van gemeenten enwaterschappen vooral behoefte aan inzicht hadden in:• Effecten van extreem weer op het niveau van wijken, straten en gebouwen;• Lokale ervaringen, beleving van extreem weer en gedrag van burgers;• Hoe burgers betrokken kunnen worden bij een klimaatbestendige inrichting van wijken en straten.Hoofdvraag en doelstellingHoe kunnen professionals van gemeenten en waterschappen met inzet van burgers klimaatadaptatie in stedelijk gebied in praktijk brengen? Het doel is om een praktisch toepasbare werkwijze te ontwikkelen voor ‘burgerparticipatie in klimaatadaptatie’.AanpakHet onderzoek is uitgevoerd in 10 living labs waarin is geëxperimenteerd met metingen, beleving en participatie ten behoeve van klimaatadaptatie op wijkniveau. Hierbij zijn verschillende benaderingen uit de burgerwetenschap toegepast. Professionals en bewoners hebben samen metingen uitgevoerd (participatieve monitoring), gegevens verzameld over fysieke en sociale kwetsbaarheid en op diverse manieren inzicht gecreëerd voor een lokale aanpak.Door middel van een vergelijkingskader zijn Living labs tijdens het proces vergeleken, bijgesteld en geëvalueerd.ResultaatHet onderzoek heeft geresulteerd in nieuwe kennis over meten, beleven en doenten aanzien van klimaatadaptie in de wijk. Dit biedt handvatten voor professionals van gemeenten en waterschappen om effectiever samen met inwoners te werken aan klimaatadaptatie. Door metingen in een variëteit aan wijken is nieuwe kennis ontwikkeld over de betekenis van de buitenruimte (groen en grijs) voor het hitteeilandeffect. Samen met inwoners is de bijdrage van woningtype en gedrag op hittestress gemeten. De ontwikkelde vragenlijst over beleving van klimaateffecten biedt publieke professionals een instrument voor inzicht op wijkniveau en intenties voor maatregelen. Klimaatadaptatie blijkt echter nog beperkt te leven onder inwoners en er is nog weinig bereidheid is om zelf initiatief te nemen. Bewoners ervaren weinig kennis en capaciteit inde wijk om dit vraagstuk zelf op te pakken. Bewoners hebben een voorkeur voor initiatief vanuit de gemeente, maar worden wel graag betrokken. Tegelijkertijd nemen inwoners wel andere relevante initiatieven die raken aan klimaatadaptatie, zoals vergroening en verduurzaming van de wijk en woning. Klimaatadaptatie kan dan ook in cocreatie met andere thema’s in de wijk worden opgepakt. Om klimaatadaptatie daar een goede plek in te geven ligt er nog een uitdaging voor professionals op het uitwerken van kaders en doelen en het stimuleren van een sociale norm om inwoners actief invulling aan klimaatadaptatie te laten geven. Metingen zoals uitgevoerd in het onderzoek bieden publieke professionals daarbij concrete resultaten om in gesprek te gaan over wat acceptabel is en wat voor maatregelen nodig en mogelijk zijn.
LINK
Habitat fragmentation caused by urbanization and climate change are important drivers of biodiversity decline and ecosystem degradation (McKinney, 2002). Governmental inaction results in cascade effects, such as the extinction of species and the weakening of ecosystem services that citizens depend on. Alarming studies show the continuing loss of nature within European cities as they densify further to meet the demand for housing (Balikçi et al., 2022). The housing market is currently impacted negatively by economic factors and municipalities often respond by scaling back their sustainability ambitions. To avoid cosmetic greening of cities, the eco-social value of urban developments and their contribution to climate-change adaptation need to be made measurable. Developing nature-based urban areas offers opportunities to increase socio-ecological resilience (McPhearson et al., 2015; Spanjar et al., 2022).In the two-year Nature-Based Area Development study researchers at four Dutch universities collaborated with planning professionals in cities, regions and companies to investigate how nature-based urban development can become a forceful reality. The study applied a combination of methods such as co-research sessions with consortium partners, in-depth interviews with experts and a multiple case study analysis of best practices in the Netherlands and abroad. Malmö and Stockholm are frontrunners in applying innovative green planning instruments such as Green Area Factor to meet high environmental ambitions (Kruuse, 2011). These instruments were also analysed and compared with eco-city projects in the Netherlands to identify their effectiveness in fostering nature and ecosystem services.The analysis shows barriers in governance and spatiality between public and (semi-)private developments. Policy silos and ownership divisions often lead to standalone interventions that negatively impact social and ecological connectedness and projects’ potential for climate-change adaptation. Nature-based urban developments require a proactive effort to understand the precise ecological demands across scales and how they can be harnessed effectively in these complex planning processes. The results of the study provide key lessons and inspiration to enable authorities to implement more effective nature-based planning instruments.
MULTIFILE
