Sportverenigingen in Nederland dragen bij aan een gezonde leefstijl, sociale cohesie en inclusieve sportdeelname. Ondanks dat de sportparticipatie toeneemt, hebben de clubs het moeilijk om hun ledental op peil te houden. Diverse ontwikkelingen spelen daarbij een rol. De focus van het onderzoek in dit proefschrift richt zich op twee maatschappelijke ontwikkelingen, ‘individualisering’ en ‘digitalisering’. In zeven studies wordt antwoord gegeven op twee onderzoeksvragen: 1) hoe het clubgevoel van leden van sportvereniging kan worden geconceptualiseerd in termen van definitie, voorspellers en opbrengsten en 2) hoe sociaalnetwerksites van sportverenigingen kunnen bijdragen het ontwikkelen van het clubgevoel van leden? Die studies vormen samen een multimethode onderzoek. Resultaten laten zien dat clubgevoel verwijst naar de gevoelsband van leden met hun club op basis van participatie, relevantie en de sociale wereld van de club. Clubgevoel hangt samen met bindingsaspecten zoals de intentie om je in te zetten voor de club en te blijven. Sociaalnetwerksites van sportverenigingen kunnen helpen om dit clubgevoel te ontwikkelen, bij voorkeur door de kanalen in te zetten voor informatie en interactie over de club, de sport en de leden. De online kanalen vormen samen de virtuele community van de vereniging die, afhankelijk van de aanpak door de club en de leden, verschillende verschijningvormen kan hebben. Met hun virtuele community bieden sportverenigingen, naast de accommodatie, ook een ónline ontmoetingsplek voor sport en andere activiteiten waarmee ze het clubgevoel onder hun leden kunnen bevorderen. Met dit proefschrift geeft Nanny Kuijsters inzichten voor de ontwikkeling van virtuele community’s voor verenigingen, professionals en geïnteresseerden in de georganiseerde sport.
Introduction: Fall rates and fall-related injuries among community-dwelling older adults (≥65 years) are expected to increase rapidly, due to the aging population worldwide. Fall prevention programs (FPPs), consisting of strength and balance exercises, have been proven effective in reducing fall rates among older adults. However, these FPPs have not reached their full potential as most programs are under-enrolled. Therefore, this study aims to identify promising strategies that promote participation in FPPs among community-dwelling older adults. Methods: This is an exploratory qualitative study. Previously, barriers and facilitators for participation in FPPs by older adults had been identified. Next, six strategies had been designed using the Intervention Mapping approach: (1) reframing; (2) informing about benefits; (3) raising awareness of risks; (4) involving social environment; (5) offering tailored intervention; (6) arranging practicalities. Strategies were validated during semi-structured interviews with communitydwelling older adults (n = 12) at risk of falling. Interviews were audio-recorded, transcribed, and analyzed following a qualitative thematic methodology, with a hybrid approach. Results: All strategies were considered important by at least some of the respondents. However, two strategies stood out: (1) reframing ‘aging’ and ‘fall prevention’: respondents preferred to be approached differently, taking a ‘life course’ perspective about falls, and avoiding confronting words; and (2) ‘informing about benefits’ (e.g., ‘living independently for longer’); which was mentioned to improve the understanding of the relevance of participating in FPPs. Other strategies were considered important to take into account too, but opinions varied more strongly. Discussion: This study provides insight into potential strategies to stimulate older adults to participate in FPPs. Results suggest that reframing ‘aging’ and ‘fall prevention’ may facilitate the dialogue about fall prevention, by communicating differently about the topic, for example ‘staying fit and healthy’, while focusing on the benefits of participating in FPPs. Gaining insight into the strategies’ effectiveness and working mechanisms is an area for future research. This could lead to practical recommendations and help professionals to enhance older adults’ participation in FPPs. Currently, the strategies are further developed to be applied and evaluated for effectiveness in multiple field labs in a central Dutch region (Utrecht).
This project builds upon a collaboration which has been established since 15 years in the field of social work between teachers and lecturers of Zuyd University, HU University and Elte University. Another network joining this project was CARe Europe, an NGO aimed at improving community care throughout Europe. Before the start of the project already HU University, Tallinn Mental Health Centre and Kwintes were participating in this network. In the course of several international meetings (e.g. CARe Europe conference in Prague in 2005, ENSACT conferences in Dubrovnik in 2009, and Brussels in April 2011, ESN conference in Brussels in March 2011), and many local meetings, it became clear that professionals in the social sector have difficulties to change current practices. There is a great need to develop new methods, which professionals can use to create community care.
The impacts of tourism on destinations and the perceptions of local communities have been a major concern both for the industry and research in the past decades. However, tourism planning has been mainly focused on traditions that promote the increase of tourism without taking under consideration the wellbeing of both residents and visitors. To develop a more sustainable tourism model, the inclusion of local residents in tourism decision-making is vital. However, this is not always possible due to structural, economic and socio-cultural restrictions that residents face resulting to their disempowerment. This study aims to explore and interpret the formal processes around tourism decision-making and community empowerment in urban settings. The research proposes a comparative study of three urban destinations in Europe (The Hague in the Netherlands, San Sebastian in Spain and, Ioannina in Greece) that experience similar degree of tourism growth. The proposed study will use a design-based approach in order to understand tourism decision-making and what empowers or disempowers community participation within the destinations. Based on the findings of primary and secondary data, a community empowerment model will be applied in one the destinations as a pilot for resident engagement in tourism planning. The evaluation of the pilot will allow for an optimized model to be created with implications for tourism planning at a local level that can contribute to sustainable destinations that safeguard the interests of local residents and tourists.
Despite Dutch Hospitality industry’s significant economic value, employers struggle to attract and retain early career professionals at a time when tourism is forecasted to grow exponentially (Ruël, 2018). Universally, hospitality management graduates are shunning hospitality careers preferring other career paths; stimulating the Dutch Hospitality to find innovative ways of attracting and retaining early career professionals. Following calls from the Human Resource Management (HRM) community (Ehnert, 2009), we attribute this trend to personnel being depicted as rentable resources, driving profit’’ often at personal expense. For example, hotels primarily employ immigrants and students for a minimum wage suppressing salaries of local talent (Kusluvan, et al 2010, O’Relly and Pfeffer, 2010). Similarly, flattening organizational structures have eliminated management positions, placing responsibility on inexperienced shoulders, with vacancies commonly filled by pressured employees accepting unpaid overtime jeopardizing their work life balance (Davidson, et al 2010,). These HRM practices fuel attrition by exposing early career professionals to burnout (Baum et al, 2016, Goh et al, 2015, Deery and Jog, 2009). Collectively this has eroded the industry’s employer brand, now characterized by unsocial working hours, poor compensation, limited career opportunities, low professional standing, high turnover and substance abuse (Mooney et al, 2016, Gehrels and de Looij, 2011). In contrast, Sustainable HRM “enables an organizational goal achievement while simultaneously reproducing the human resource base over a long-lasting calendar time (Ehnert, 2009, p. 74).” Hence, to overcome this barrier we suggest embracing the ROC framework (Prins et al, 2014), which (R)espects internal stakeholders, embraces an (O)pen HRM approach while ensuring (C)ontinuity of economic and societal sustainability which could overcome this barrier. Accordingly, we will employ field research, narrative discourse, survey analysis and quarterly workshops with industry partners, employees, union representatives, hotel school students to develop sustainable HRM practices attracting and retaining career professionals to pursue Dutch hospitality careers.
Dit programma, gefinancierd door de Europese Commissie, zal een nieuwe strategie voor ontwerp en adoptie van ICT-competenties ontwikkelen en vertalen naar een curriculum voor beroepsonderwijs en -opleidingen in Europa. Doel is om huidige en toekomstige competentietekorten in de Europese softwaresector aan te pakkenDoel De Europese Software Skills Alliantie (gefinancierd door de Europese Commissie) is een samenwerkingsverband met als doel het ontwerpen, implementeren en verspreiden van een nieuwe strategie voor het opstellen en adopteren van ICT-competenties om huidige en toekomstige competentietekorten in de Europese softwaresector aan te pakken. Resultaten Alle partners werken samen om ervoor te zorgen dat de nieuwe Software Skills-strategie voortkomt uit de vraag van het werkveld naar softwarevaardigheden. Hierbij speelt de combinatie van beroepsonderwijs en -opleiding en werkgebaseerde leerinitiatieven een rol om snelle bijscholing en omscholing te implementeren. De nieuwe strategie en onderwijsoplossing houden rechtstreeks verband met erkende Europese instrumenten, en normen die vaardigheden en loopbaanontwikkeling in het algemeen mogelijk maken. Bovendien zullen nieuwe mechanismen hierin worden opgenomen, voor een duurzame implementatie in de verschillende programmalanden. Looptijd 01 december 2020 - 31 december 2024 Meer nieuws Website ESSA softwareskills.eu Aanmelden ESSA nieuwsbrief LinkedIn groep ESSA Needs Analysis Rapport - Europe’s Most Needed Software Roles and Skills Presentatie Key Findings 2021 Needs Analysis Report Artikel: The Software Skills and Professionals You Need in Your Team Artikel: The Top 4 Skills for Software Professionals Artikel: 2021 Retrospective: The Good, the Bad, and the Merry Artikel: NL Case Studie - Digitale certificaten voor de erkenning van niet formele educatie Blog HU lector Pascal Ravesteijn: Towards an European Software Skills Strategy ESSA highlights Launch event ESSA Case Study Booklet - 12 ideas to tackle the shortage of Software Professionals in Europe Wetenschappelijk issue: Bridge the Gap: ICT Competences and Vocational Education and Training ESSA CommunityESSA heeft de ESSA Software Skills-community opgericht om individuen met elkaar te verbinden die ernaar streven te voldoen aan de bijscholings- en bijscholingsbehoeften van de softwaresector in Europa. De community richt zich op de volgende onderwerpen: software, ontwikkeling van software vaardigheden, lesgeven en leren, training, human resources, technologie en carrières. Aanpak Het project bestaat uit zes werkpakketten. Het lectoraat Procesinnovatie & Informatiesystemen is actief betrokken bij alle werkpakketten en co-lead voor werkpakket vier waarin doormiddel van een pilot het ontworpen curriculum wordt getoetst. Hierbij zijn de belangrijkste resultaten van dit werkpakket: modulaire opleidingsprogramma's om de nieuwe curricula voor beroepsonderwijs en -opleidingen te implementeren, die elk bestaan uit een reeks modules die samen de geformuleerde leerdoelen omvatten; proefprogramma's voor beroepsonderwijs en -opleidingen opzetten en uitvoeren voor verschillende doelgroepen in 7 EU-partnerlanden, de doeltreffendheid meten, feedback verzamelen en de opleidingsprogramma's herhalen en verbeteren; werkplek leren opnemen in de nieuwe opleidingsprogramma's met mogelijkheden om kennis toe te passen in praktische situaties die verband houden met elke rol en waar mogelijk transnationale leerervaring opnemen; een Train-the-Trainer-programma ontwikkelen om de bijscholing van docenten te vergemakkelijken waarbij zij de kennis, het vertrouwen en de hulpmiddelen verkrijgen om de training volgens de hoogste kwaliteitsnormen te geven. Relevantie beroepspraktijk ESSA heeft tot doel een innovatief en uitgebreid onderwijscurriculum te ontwikkelen dat is aangepast aan verschillende rol- en functieprofielen en onderliggende competenties, kennis en vaardigheden van de sector. Stap 1: Een analyse van de markt- en bedrijfsbehoeften worden uitgevoerd om een gefundeerde basis te leggen voor de ontwikkeling en implementatie van zowel de Software Skills Strategie als de onderwijsprogramma's. Een belangrijk element hierbij is het werkplek leren (bv. via stage of learning-on-the-job). Stap 2: In een pilot wordt het nieuw ontwikkelde onderwijsmateriaal getest om daarna een vaste plek te krijgen in het curriculum van zowel hoger onderwijsinstellingen als commerciële trainingsbureaus in Europa. Meer weten? www.softwareskills.eu/ DigitalEurope.org ESSA LinkedIn en Twitter
