Search results

Dwarse processen. Hogeschool Utrecht als procesgeoriënteerde organisatie

Veel organisaties ontdekken dat organiseren veel meer is dan een organisatiestructuur inrichten met managers, afdelingen en functies. De ‘organisatiehark’ met ‘boven en onder’ heeft natuurlijk betekenis, maar het samenwerken wordt pas effectief door naar de collega’s ‘links en rechts’ te kijken: ‘Wat moet ik doen, zodat jij er goed mee verder kunt?’ Dan gaat het om horizontaal organiseren in processen die dwars op de organisatiehark staan (Bakker en Hardjono, 2011 en 2013). Die aandacht voor processen lijkt heel logisch en dat is het ook. Maar de invoering daarvan heeft vaak een dwars karakter: velen voelen zich thuis bij een hiërarchische baas die hiërarchisch medewerkers aanstuurt. Denken en werken in processen vraagt om een goede afstemming, een professionele houding en vooral ook vertrouwen ontwikkelen in elkaars vakmanschap. Dat weten ze bij Hogeschool Utrecht maar al te goed.

Artistieke sensitiviteit bij Levend Leren

In de kunsten wordt altijd geschapen, gecreëerd. Je kan met de kunsten leren je vaststaande gedachten en denkbeelden over je wereld en over jezelf te herzien. Bij muziek maken, toneel spelen, dansen en beeldend werken, ontdek je het spelen met je handen, je stem, je lichaam steeds weer op een nieuwe manier. Je herontdekt jezelf voortdurend en je verwondert je opnieuw over je wereld. Door doen, durven, gaan en maken leer je dat je een creatieve geest bent, ook al was je ervan overtuigd niet creatief te zijn. Creativiteit is geen gave, creativiteit is een keuze, een keuze voor het gaan, het doen, het maken, het toelaten van nieuwe energiestromen tot je zijn, tot je gedachten en tot je handelen. Je bevrijdt jezelf van je beperkingen, van je blokkades en van belemmerende overtuigingen. Veel heb je jezelf opgelegd of heb je je laten aanpraten dankzij het ‘genoten’ onderwijs. Zeker, het is moeilijk je te ontworstelen aan vertrouwde denkbeelden, maar je bent zelf degene die het besluit neemt om jezelf opnieuw te ontdekken. Door jezelf ruimte te gunnen bij kunstvakken help je jezelf plezier in je leren te krijgen, ga je je eigen wereld vorm geven en vernieuw je jezelf. Levend Leren krijgt een heel natuurlijke plaats in je leven. Vanuit die nieuw verworven vrijheid geef je jezelf de kans te worden wie je bent. Zelfrealisatie is een hoog goed. En het ligt binnen je bereik. Als je wilt en durft, gaat het loslaten en uitgroeien daarna moeiteloos. Door deze ervaring kun je kinderen ook begeleiden en ze zich laten ontwikkelen.

Effecten van een masteropleiding op leraren en hun omgeving

Met de publicatie van het eindrapport is een vierjarig onderzoek naar de effecten van masteropleidingen voor leraren en hun omgeving afgerond. Doel van dit onderzoek was om in kaart te brengen welke effecten het volgen en afronden van een post-initiële masteropleiding heeft voor leraren, voor het onderwijs dat ze verzorgen, voor hun collega’s en voor de school als geheel. Van alle mogelijke effecten die een masteropleiding kan hebben op leraren en hun omgeving, wordt door dit onderzoek een beperkt aantal aangetoond. Vrijwel alle aan te tonen effecten zijn positief en betreffen vooral het pedagogisch-didactisch handelen van leraren, de onderzoekende houding van leraren en de professionaliteit van de schoolorganisatie Deze effecten worden herkend door alumni van masteropleidingen en hun schoolleiders en veelal toegeschreven aan het geleerde binnen de masteropleidingen. Voor het kunnen toepassen van de geleerde kennis en vaardigheden door masteropgeleide leraren zijn cultuur, beleid en visie van de schoolorganisatie van wezenlijk belang.Met dit onderzoek wil het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) zicht krijgen op de effecten van meer masteropgeleide leraren in het primair, voortgezet en middelbaar beroepsonderwijs, op de werkzame mechanismen die daaraan ten grondslag liggen en de condities die daarbij gelden. Effecten zijn gemeten aan de hand van een ‘verschil-in-verschilmeting’, waarbij de ontwikkeling van leraren die een masteropleiding volgen is afgezet tegen de ontwikkeling van een vergelijkbare groep van leraren die geen masteropleiding volgen of hebben gevolgd. Daarnaast is gebruikgemaakt van een vragenlijst onder schoolleiders over de impact van masteropgeleide leraren. Ten slotte zijn enkele afgestudeerden en leidinggevenden geïnterviewd om meer zicht te krijgen op onderliggende mechanismen en stimulerende en belemmerende factoren.Het onderzoek laat zien dat masteropleidingen invloed hebben op de kwaliteiten van leraren, op de bijdrage die ze leveren aan het leren van leerlingen, op de aantrekkelijkheid van hun beroep en de uitdaging die ze daarin ervaren, op de betrokkenheid bij vak- en klas-overstijgende processen en op schoolculturen. De gevonden invloeden hangen af van het type masteropleiding dat gevolgd is en zijn met name als het gaat om invloeden op schoolniveau afhankelijk van de condities en de cultuur binnen de school.

Internationale standaarden voor orthopedische schoentechnologie

De standaarden voor de opleiding en diplomering voor de orthopedische schoentechniek lopen van land tot land sterk uiteen. Er is een nieuw initiatief opgezet dat moet leiden tot internationale standaarden.

Het achterblijvende studiesucces van mbo-instromers in het eerste jaar van het hbo: de rol van vaardigheden, leerstijl, studiekeuze en motivatie

Study Progression and Success of Autistic Students in Higher Education

In this PhD thesis, we aimed to improve understanding of the study progression and success of autistic students in higher education by comparing them to students with other disabilities and students without disabilities. We studied their background and enrollment characteristics, whether barriers in progression existed, how and when possible barriers manifested themselves in their student journey, and how institutions should address these issues. We found autistic students to be different from their peers but not worse as expected based on existing findings. We expect we counterbalanced differences because we studied a large data set spanning seven cohorts and performed propensity score weighting. Most characteristics of autistic students at enrollment were similar to those of other students, but they were older and more often male. They more often followed an irregular path to higher education than students without disabilities. They expected to study full time and spend no time on extracurricular activities or paid work. They expected to need more support and were at a higher risk of comorbidity than students with other disabilities. We found no difficulties with participation in preparatory activities. Over the first bachelor year, the grade point averages (GPAs) of autistic students were most similar to the GPAs of students without disabilities. Credit accumulation was generally similar except for one of seven periods, and dropout rates revealed no differences. The number of failed examinations and no-shows among autistic students was higher at the end of the first semester. Regarding progression and degree completion, we showed that most outcomes (GPAs, dropout rates, resits, credits, and degree completion) were similar in all three groups. Autistic students had more no-shows in the second year than their peers, which affected degree completion after three years. Our analysis of student success prediction clarified what factors predicted their success or lack thereof for each year in their bachelor program. For first-year success, study choice issues were the most important predictors (parallel programs and application timing). Issues with participation in pre-education (absence of grades in pre-educational records) and delays at the beginning of autistic students’ studies (reflected in age) were the most influential predictors of second-year success and delays in the second and final year of their bachelor program. Additionally, academic performance (average grades) was the strongest predictor of degree completion within three years. Our research contributes to increasing equality of opportunities and the development of support in higher education in three ways. First, it provides insights into the extent to which higher education serves the equality of autistic students. Second, it clarifies which differences higher education must accommodate to support the success of autistic students during their student journey. Finally, we used the insights into autistic students’ success to develop a stepped, personalized approach to support their diverse needs and talents, which can be applied using existing offerings.