Dit proefschrift behandelt de vraag hoe maatschappelijke actoren (‘crisismakelaars’) een sluimerende crisis aan de orde stellen, en hoe, op grond van inzicht in dit soort processen, overheidscommunicatie kan bijdragen aan het eerder identificeren en beter interpreteren van een dergelijke crisis.
DOCUMENT
In deze contextanalyse voor het onderzoeksproject ‘The Next Level @ Crisis via Crossmedia’ worden vier cases uitgewerkt: 1. Aardgasbevingen in Groningen 2. De vermissingszaak Ruben en Julian 3. Overval op juwelier in Deurne 4. De Eindhovense ‘kopschoppers’ De cases worden eerst apart doorgelicht op de volgende onderdelen: Kenmerken case; crisistype, contextfactoren Contextontwikkeling; kaders, frames Kwesties en sociale media; dilemma’s, geruchten Leerprocessen; leren van en leren in crises Vervolgens wordt voor elk van deze onderdelen geanalyseerd welke verschillen en overeenkomsten er zijn tussen de cases, en welke conclusies kunnen worden getrokken op basis van case-overstijgende inzichten.
DOCUMENT
Hoewel de klimaat- en ecologische crisis de grootste bedreiging voor de volksgezondheid is, krijgt deze in geen van de Nederlandse zorginstellingen de hoogste prioriteit. Steeds meer zorgprofessionals doen vanuit hun beroepseed aan klimaatactivisme, ook als dit vreedzame burgerlijke ongehoorzaamheid omvat. Ze ondervinden vaak weerstand omdat dit als onprofessioneel wordt gezien. Dit betekent echter niet dat activistische zorgprofessionals onprofessioneel zijn, maar dat het idee van wat professionaliteit is moet worden aangepast aan het beroep dat wetenschap en wereld in tijden van klimaat- en ecologische crisis op de zorgprofessional doen. Zorginstellingen zouden klimaatactivisme daarom moeten faciliteren of zelfs toejuichen.
LINK
Nederland staat voor een aantal grote crisissen, een acute energiecrisis, maar ook een klimaatcrisis en een biodiversiteitscrisis. Het aanpakken van deze energiecrisis gaat leiden tot een wezenlijke verandering van de landschappelijke structuur van Nederland. Deze verandering brengt kansen mee voor de aanpak van de klimaat- en biodiversiteitscrisis door op zoek te gaan naar slimme combinaties van ecologische diensten in het landschap. In dit voorstel onderzoeken we met een trans-disciplinair team vanuit de visie van een natuur-inclusief energie landschap voor natte PV-systemen waar barrières zitten in de realisatie. Hierbij staat co-design van PV-systemen met inrichting van natuur- klimaat en belevingsfuncties van water centraal. Het onderzoek werkt vanuit deze visie terug naar concrete lacunes in kennis over techniek, ecologische impact en maatschappelijk draagvlak. Om multidisciplinariteit te garanderen zetten we in op multi-disciplinaire werkpakketten waarbinnen ten minste twee componenten van het SETs (Sociaal-Ecologisch-Technisch-systeem) denken belichaamd wordt. Hierbij denken we bijvoorbeeld aan PV-design op klimaatbufferzones voor waterberging, waarbij sun-tracking mogelijk wordt door drijvende constructies, klimaatmitigatie door het maximaliseren van opslag van koolstof in wateren waardoor ook meteen habitat aangelegd kan worden voor soorten of het gebruik van thin-film PV ontwerpen die minder zichtbaar zijn in het landschap en dus op minder weerstand stuiten. Om tot opschaling te komen gaan we met de verschillende zienswijzen kansenkaarten produceren waar vanuit technisch, ecologisch en maatschappelijk oogpunt de beste kansen liggen voor de aanleg van een nat energielandschap. Door maatschappelijke kosten en baten af te wegen wordt een integrale kansenkaart gemaakt die kan leiden tot een energielandschap met maximale baten voor mens, klimaat en natuur.
Militaire missies zijn sterk afhankelijk van externe bevoorrading, wat risico’s met zich meebrengt, zoals transportvertragingen en hoge kosten. Een efficiëntere waterlogistiek kan de inzetbaarheid verbeteren en de ecologische impact verkleinen. Dit onderzoek analyseert waterverbruik, bevoorradingsmethoden, opslagcapaciteit en juridische en operationele beperkingen. Water is een cruciale, maar vaak onderbelichte factor in militaire operaties. Betrouwbare watervoorziening is essentieel voor de effectiviteit en het welzijn van troepen. Toch zijn de behoeften, logistieke uitdagingen en duurzame oplossingen nog onvoldoende in kaart gebracht. Dit onderzoek richt zich op waterbeheer binnen de defensiesector, met een focus op tijdelijke operaties in de Baltische Staten, vooral Litouwen, en mogelijk Polen. Het lectoraat Logistiek van Hogeschool van Amsterdam (HvA) voert dit onderzoek uit samen met Defensie, waterbedrijven en Hogeschool Utrecht (HU). Studenten van de minor Watertechnologie van HU krijgen praktijkervaring in waterbeheer binnen een militaire context. Met deze KIEM brengen we in vier stappen in kaart: 1. Beschikbare waterbronnen: We onderzoeken locaties in de Baltische Staten en Polen en de seizoensgebonden beschikbaarheid. 2. Waterkwaliteit: We vergelijken de waterkwaliteit met militaire eisen om de geschiktheid te bepalen. 3. Opslag en transport: We analyseren de logistieke infrastructuur en innovatieve opslagmethoden. 4. Kennisdeling: Inzichten worden gedeeld via bijeenkomsten met Defensie en andere stakeholders. De resultaten worden vastgelegd in een eindrapport met concrete aanbevelingen voor duurzamer waterbeheer in militaire operaties, crisisrespons en humanitaire hulp. Voor Hogeschool van Amsterdam is dit onderzoek een startpunt. De bevindingen vormen de basis voor een mogelijke RAAK-aanvraag of een ander uitgebreider vervolgonderzoek, waarin we dit thema verder willen uitdiepen en de impact ervan vergroten.
