In this paper, we conceptualize circular economy ecosystem emergence as the intersection of extant innovation, entrepreneurial, and industrial ecosystems. From our rich qualitative data in the circular textiles and apparel industry, we identify drivers behind emergence and uncover the pivotal role ecosystem orchestrators play in governing the interdependencies between actors and activities across the different intersecting ecosystems. From our findings, we theorize circular economy ecosystem emergence as a transitional phase or “real utopia” that, with purposeful orchestration, can potentially become a future desired state. In doing so, we make novel contributions to the literature on economic ecosystems, circular economy, and prospective theorizing, a nascent future-oriented perspective on theory building. Our research offers valuable insights for practitioners and policymakers aiming to accelerate circular economy transformation.
DOCUMENT
Paper presented at EURAM 2019: Exploring the Future of Management, Lisbon. Solution ecosystems can help to solve or minimize societal problems. A wide range of different actors are involved in co-creating a solution. Together, they form a ‘solution ecosystem’. They co-create different forms of value for different stakeholder groups. They create value at the ecosystem level, for different stakeholder groups. Moreover, they create system-resources. Value capture and distribution among ecosystem actors can therefore be challenging. Moreover, little is known on the role of ecosystem orchestration and goal-alignment of ecosystem actors. In this paper, we shed light on these aspects with a case study of an emerging solution ecosystem that develops a circular urban area in the Netherlands, with the aim of tackling a number of societal problems. We explore the challenges this solution ecosystem faces with regards to value creation, value capture and distribution, ecosystem orchestration and goal alignment. We conclude with avenues for future research on solution ecosystems that enable sustainability transitions. Submission to track ST13_08 - The inner life of business ecosystems, http://www.euramonline.org/annual-conference-2019.html
DOCUMENT
This article aims to uncover the processes of developing sustainable business models in innovation ecosystems. Innovation ecosystems with sustainability goals often consist of cross-sector partners and need to manage three tensions: the tension of value creation versus value capture, the tension of mutual value versus individual value, and the tension of gaining value versus losing value. The fact that these tensions affect all actors differently makes the process of developing a sustainable business model challenging. Based on a study of four sustainably innovative cross-sector collaborations, we propose that innovation ecosystems that develop a sustainable business model engage in a process of valuing value in which they search for a result that satisfies all actors. We find two different patterns of valuing value: collective orchestration and continuous search. We describe these patterns and the conditions that give rise to them. The identification of the two patterns opens up a research agenda that can shed further light on the conditions that need to be in place in order for an innovation ecosystem to develop effective sustainable business models. For practice, our findings show how cross-sector actors in innovation ecosystems may collaborate when developing a business model around emerging sustainability-oriented innovations.
DOCUMENT
This paper analyses co-creation in urban living labs through a multi-level network perspective on system innovation. We draw on the case House of Skills, a large, multi-stakeholder living lab aimed at developing a ‘skills-based’ approach towards labour market innovation within the Amsterdam Metropolitan Region. Ouranalysis helps understand stakeholder dynamics towards system innovation, drawing on an innovative living lab example and taking into consideration the multi-layered structures that comprise the collaboration. Our conceptual framework provides an important theoretical contribution to innovation studies and offers a practical repertoire that can help practitioners improve co-creation of shared value in living labs, towards orchestrating flexible structures that strengthen the impact of their initiatives.
LINK
Recent economic crises, environmental problems and social challenges have urged us to drastically change our consumption and production patterns and transform organisations to contribute to socio-technical transitions that positively impact these challenges. Therefore, sustainable development and the transition towards a circular economy are gaining increased attention from academics and are being widely adopted by national and local governments, companies and other organisations and institutions. Since the implementation of more sustainable solutions lags behind expectations and technological possibilities, scholars and practitioners are increasingly seeing sustainable business model innovation as the key pathway to show the value potential of new sustainable technology and stress the importance of integrating the interests of multiple stakeholders and their economic, environmental and social value goals in the business model’s development. However, there is limited research that elucidates which stakeholders are actively involved, how they interact and what the effect is on the collaborative business modelling process for sustainability. This thesis addresses this research gap by building on the notion of business models as boundary-spanning activity-systems and studies stakeholder interaction from the level of a focal firm, as well as from the level of cross-sector actors collaborating in innovation ecosystems. Through four independent studies, three empirical studies and a design science study, this thesis aims to provide a better understanding of how stakeholder interaction affects collaborative business modelling for sustainability.The first study (Chapter 2) took a process perspective on interaction with network ties from the perspective of a focal firm. Based on two case studies of SMEs successfully introducing sustainable technology in the market, value shaping was identified as the operative mechanism describing the relation between networking and business modelling, from ideation to growth of the business. A stage model with five successive forms of value shaping describes how, in each stage, interaction with network ties help firms to clarify the types of economic, environmental and social value that a sustainable technology can deliver and who possible beneficiaries are. In return, changes in the business model clarify what other network ties are needed, demonstrating how the boundary-spanning function of business models spurs firms to expand and strengthen the value network.The second study (Chapter 3) focused on the commercialisation stage, in which a cognitive change in the manager’s mind was found during the development of a sustainable business model. Based on three empirical cases of business model innovations for sustainability, the study explored how stakeholder interaction may trigger and support managerial cognitive change and hence business model innovation. The findings suggest that the influence of stakeholders on the manager’s understanding of the business runs via three interrelated shaping processes: market approach shaping, product and/or service offering shaping and credibility shaping. In these shaping processes, new or latent stakeholders are found to have a bigger impact than existing ones. A research agenda is presented to further unravel the role of stakeholders affecting managerial cognition around business model innovation for sustainability.The third study (Chapter 4) examined innovation ecosystems’ processes of developing a collaborative business model for sustainability. Based on a study of four sustainably innovative cross-sector collaborations, this chapter studied how innovation ecosystems resolve the tensions that emerge from the collaborating actors’ divergent goals and interests. This study finds that innovation ecosystems engage in a process of valuing value that helps the actors to manage the tensions and find a balance of environmental, social and economic value creation and capture that satisfies all involved actors. The findings reveal that valuing value occurs in two different patterns – collective orchestration and continuous search – that open up a research agenda that can shed further light on the conditions that need to be in place in order for an innovation ecosystem to develop effective sustainable business models. The final study (Chapter 5) used a design science approach, developing a tool for innovation ecosystems’ actors to manage the degree to which stakeholders are involved throughout the process of collaborative business modelling for sustainability. The resulting ‘degree of engagement diagram’ and accompanying stepwise approach makes it possible to identify stakeholders from six cross-sector stakeholder groups that represent economic, social and environmental aspects of sustainable value and visualise their roles. By discriminating between four concentric and permeable circles of engagement, the tool integrates different degrees of involvement of stakeholders and enables users of the DoE diagram to accommodate changes that may occur in the evolving business model and its context. The tool enables innovation ecosystems’ actors to keep the collaboration manageable during the development of a joint and viable sustainable business model. Overall, this thesis extends the understanding of the dynamics of collaborative business modelling for sustainability and the role of stakeholder interaction therein. The research makes three key contributions to the sustainable business model innovation literature. First, it extends the literature by exploring the interplay between stakeholder interaction and business modelling over time. It establishes that stakeholder interaction and business modelling have a reciprocal relationship and contributes with two frameworks – value shaping and valuing value – that explain this reciprocal relationship for firms and innovation ecosystems. Second, the thesis unravels the micro-processes and mechanisms that elucidate how stakeholder interaction actually influences the direction into which the sustainable business model develops. Third, this thesis enriches the scholarly understanding of stakeholder interaction by identifying the main contributors to business model innovation for sustainability, by differentiating between stakeholders and their roles and by providing a tool that accommodates this. The research contributes to practice by offering practitioners useful insights on how they can increase, improve and effectuate stakeholder interaction in order to develop viable business models for sustainability and hence contribute to the desired socio-technical transitions.
DOCUMENT
Urban areas provide a promising context for upcycling due to the concentration of consumers and existence of bulky waste resources. Hence, upcycling initiatives emerge across European cities, but little is known about their manifestations. Building on interviews with twenty-four stakeholders from the urban upcycling ecosystem and three focus groups sessions, a morphological model was created with internal and external business model characteristics to analyse a database of 172 collected Dutch urban upcycling initiatives in the furniture and interior sector. The morphological analysis led to eleven urban upcycling manifestations with distinct business model characteristics that make up five generic categories and a landscape of urban upcycling which facilitate future research into the topic. A research agenda to study quantitative implications, regional differences, collaborative experimentation and scaling strategies of urban upcycling is proposed. Practically, the typology may facilitate policy makers and practitioners to create, scale or accelerate urban upcycling initiatives.
MULTIFILE
Expectations are high for digital technologies to address sustainability related challenges. While research into such applications and the twin transformation is growing rapidly, insights in the actual daily practices of digital sustainability within organizations is lacking. This is problematic as the contributions of digital tools to sustainability goals gain shape in organizational practices. To bridge this gap, we develop a theoretical perspective on digital sustainability practices based on practice theory, with an emphasis on the concept of sociomateriality. We argue that connecting meanings related to sustainability with digital technologies is essential to establish beneficial practices. Next, we contend that the meaning of sustainability is contextspecific, which calls for a local meaning making process. Based on our theoretical exploration we develop an empirical research agenda.
MULTIFILE
‘Bedrijfsprocessen uit de cloud, business rules als succesfactor’ is een publicatie van het Platform Outsourcing Nederland en is het verslag van een onderzoek van de Hogeschool Utrecht, Lectoraat Extended Enterprise Studies, die tot stand is gekomen met een subsidie van het PON (Platform Outsourcing Nederland).
MULTIFILE
De Haagse economie is hersteld van de coronacrisis. De economie van het stadsgewest ‘s-Gravenhage is in 2021 met 3,5 procent gegroeid en liet het BBP per inwoner een groei zien van bijna 6 procent. Hiermee zet de groei van pre-corona door. Na een lange periode van matige economische groei en minder gecreëerde banen dan de andere drie grote steden laat Den Haag in de laatste paar jaar een beter economisch verhaal zien. Terwijl het economisch herstel verder doorzet in de eerste helft van 2022, is de Nederlandse economie in de laatste helft van het jaar afgekoeld. De ramingen van regionale cijfers laten een soortgelijke ontwikkeling zien voor Den Haag. De groei in economische bedrijvigheid heeft tot versnelde banengroei geleid in de gemeente. De werkgelegenheid in de regio is met bijna 3 procent gegroeid ten opzichte van het jaar ervoor. De werkloosheid in de stad ontwikkelt zich volgens de dalende trend die zich had ingezet voor de uitbraak van corona. Het werkloosheidspercentage bedroeg in het derde kwartaal van 2022 4,6 procent. Daarmee lag de werkloosheid in Den Haag opnieuw lager dan Amsterdam en Rotterdam. Den Haag heeft zoals andere Nederlandse steden veel last van de krappe arbeidsmarkt en er zijn veel onvervulde vacatures binnen de gemeente in vrijwel alle beroepsgroepen. De lage arbeidsdeelname is hierdoor een groter punt van aandacht voor de stad. Het biedt de stad kansen om de lage arbeidsparticipatie in de stad aan te pakken. De groei in werkgelegenheid in 2021 verklaart zich voornamelijk door startende ZZP’ers en het grootbedrijf. Daartegenover lieten kleine mkb-vestigingen een daling zien in het aantal banen. Begin 2022 telde Den Haag ruim 321.000 banen. De ZZP’er blijkt een steeds groter deel te worden van de werkgelegenheid in de stad en neemt bijna 18 procent van de banen voor haar rekening. In verhouding tot andere steden zijn er meer ZZP’ers in de agglomeratie’s-Gravenhage. De groei van de economie en de zeer krappe arbeidsmarkt heeft zich vertaald naar een lager niveau van bijstandsuitkeringen. Er is een dalende trend in het percentage van personen die na een beëindiging van hun WW-uitkering de bijstand instromen. Ook hebben Haagse ZZP’ers minder vaak een langdurig laag inkomen. Wanneer we verder kijken dan alleen ontwikkelingen in werk en inkomen wordt duidelijk dat de beleving van brede welvaart in de regio op een lager niveau ligt dan het gemiddelde van Nederland en Amsterdam en Utrecht. Den Haag blijft groeien. Wel is het binnenlandse migratiesaldo negatief: er vestigen zich minder Nederlanders uit andere gemeenten in Den Haag dan er vertrekken naar andere Nederlandse gemeenten. De stad trekt veel immigranten en studenten. Ongeveer een vijfde van de studenten aan de Haagse Hogeschool blijft ook in Den Haag wonen. Daarnaast vestigen zich vooral veel alumni uit Delft in Den Haag. Het aantal hbo/wo-studenten is na jaren van groei in 2021 vrij stabiel gebleven ten opzichte van 2020. De uitbraak van de coronapandemie heeft geleid tot minder aanmeldingen van buitenlandse studenten aan Nederlandse onderwijsinstellingen. Vooruitblikkend wordt duidelijk dat Den Haag wordt geconfronteerd met meerdere knelpunten. Inflatie, torenhoge energieprijzen en een tekort aan personeel en grondstoffen zorgen ervoor dat binnenlandse en buitenlandse vraag afneemt. Ook zijn ondernemers huiverig om te investeren. De meest recente landelijke cijfers laten zien dat de economie sterk is afgekoeld, het derde kwartaal kromp de Nederlandse economie met 0,2 procent ten opzichte van een kwartaal eerder. Het vierde kwartaal is er weer een kleine plus van 0,6 procent. Zeker is dat de groei beduidend lager zal zijn in 2023. Voor Den Haag betekent de aanwezigheid van een grote tertiaire sector een dempend effect op de gemiddelde economische groei omdat deze minder crisisgevoelig is. Daarbij is ook een pluspunt dat de economische activiteiten in de stad minder afhankelijk zijn van de toeleveringsproblematiek van grondstoffen en de zeer hoge gasprijzen dan steden met meer industrie. Daarentegen heeft de stad veel ZZP’ers die de effecten van het wegvallen van vraag sneller en heviger zullen ondervinden. Dit heeft als gevolg dat de werkloosheidscijfers in de stad sneller zullen reageren op dalende vraag. De grote uitdagingen om over te stappen naar een duurzame economie zullen veel vaker voelbaar worden voor de economische bedrijvigheid van de stad. Het energieverbruik in de regio is in vergelijking met de andere drie grote steden aanzienlijk lager. Dit wordt met name door de sectorstructuur gedreven, waarbij de zware industrie in Den Haag relatief minder vertegenwoordigd is. De stad heeft in de afgelopen jaren stappen gezet in verduurzaming, maar bevindt zich nog wel in de startblokken. Zo is het verbruik van hernieuwbare energie relatief laag. Dit verbruik is voor een groot deel afhankelijk van opwekking van binnen de regio. Daarnaast worden steeds meer gebouwen verduurzaamd. Het aantal vacatures in klimaatberoepen stijgt op vergelijkbaar niveau als de rest van de G4. Ondernemers ervaren steeds vaker belemmeringen in het voortzetten van hun bedrijfsactiviteiten. Inmiddels vormen de ervaren tekorten aan passend personeel een belemmering in het voortzetten van bedrijvigheid voor meer dan 40 procent van de ondernemers en ligt in Den Haag hoger dan de andere drie grote steden. De krapte breidt zich uit en is inmiddels een zorg voor vrijwel alle beroepsgroepen en sectoren. Ook ervaren ondernemers hinder van de tekorten aan grondstoffen om hun bedrijfsactiviteiten uit te voeren en vaker problemen met financiering. Dit heeft negatieve gevolgen voor de potentiële groei van de regionale economie. De stad heeft een krappe kantorenmarkt en weinig kwalitatief aanbod van bedrijventerreinen. Deze krapte heeft gevolgen voor de transactiedynamiek in de stad. Terwijl in Rotterdam en Amsterdam het opnamevolume flink is gestegen, blijkt er in Den Haag voor een tweede keer achter elkaar een dalende opnamevolume te zijn. Ook zijn grote bedrijventerreinen van goede kwaliteit schaars in de regio en is het aanbod in de laatste jaren gedaald. Dit vormt een beperking voor de (potentiële) ondernemer om zich uit te breiden of te vestigen in de stad. De arbeidsproductiviteit in het stadsgewest ‘s-Gravenhage blijft laag. De sectoren Industrie en Bouw moeten een duidelijke inhaalslag maken ten opzichte van de andere drie grote steden. Ook Logistiek, een belangrijke sector voor de Haagse werkgelegenheid, laat lagere productiviteit en productiviteitsgroei zien. Daarnaast is de productiviteit in de sectoren Overheid en Zorg, die oververtegenwoordigd zijn in Den Haag, sterk gedaald sinds de coronacrisis. Dit wordt gedreven door de hoge werkdruk in deze sectoren bij minder snel stijgende lonen. Recente ontwikkelingen in afspraken voor loonstijgingen in deze sectoren zou dit beeld kunnen veranderen.
DOCUMENT
Managing and supporting the collaboration between different actors is key in any organizational context, whether of a hierarchical or a networked nature. In the networked context of ecosystems of service providers and other stakeholders, BPM is faced with different challenges than in a conventional hierarchical model, based on up front consolidation and consensus on the process flows used in collaboration. In networked ecosystems of potential business partners, designing collaboration upfront is not feasible. Coalitions are formed situationally, and sometimes even ad-hoc. This paper presents a number of challenges for conventional BPM in such environments, and explores how declarative process management technology could address them, indicating topics for further research.
MULTIFILE
