Self-regulation in the Netherlands: Journalists opening up to a more demanding public. In: The Trust factor report on self-regulation 2015
MULTIFILE
There has been limited adoption of Immersive Journalism (IJ) by the audience; simultaneously, the audience’s perspective is rarely considered in the production and research of IJ. At this point, however, it is crucial to incorporate an audience perspective to identify potentially unintended effects of IJ and improve on the innovation of IJ. This study investigates the audience’s experience and evaluation of IJ by qualitatively analyzing their thoughts after viewing two IJ cases. Our results indicate that the audience may pick up on intended effects, such as a sense of presence and an intense emotional experience, but some also express unease towards these effects. Furthermore, the audience struggles to comprehend this study’s two immersive journalistic cases as part of the journalistic genre. These findings provide insight into the gap between the initial hype and the current reality of IJ and provide the basis for propositions for future IJ productions.
MULTIFILE
The Utrecht School of Journalism has a long tradition in international higher education. The School’s European Culture & European Journalism (ED&EJ) programme is an example of a pedagogical practice in higher education where advanced students learn how to perform in an international context. Journalism students from Moscow to Ottawa and from Helsinki to Bilbao learn alongside Dutch students. It is not only the content of the programme and the reporting for the Web Magazine that makes the EC&EJ programme an inspirational educational experience. The programme demonstrates the importance of sharing different professional and cultural values. This sharing and confronting of professional standards contributes to an important new qualification for all higher educated professionals: awareness of cultural differences and similarities
Aanleiding Nieuwsuitgeverijen bevinden zich in zwaar weer. Economische malaise en toegenomen concurrentie in het pluriforme medialandschap dwingen uitgeverijen om enerzijds kosten te besparen en tegelijkertijd te investeren in innovatie. De verdere automatisering van de nieuwsredactie vormt hierbij een uitdaging. Buiten de branche ontstaan technieken die uitgeverijen hierbij zouden kunnen gebruiken. Deze zijn nog niet 'vertaald' naar gebruiksvriendelijke systemen voor redactieprocessen. De deelnemers aan het project formuleren voor dit braakliggend terrein een praktijkgericht onderzoek. Doelstelling Dit onderzoek wil antwoord geven op de vraag: Hoe kunnen bewezen en nieuw te ontwikkelen technieken uit het domein van 'natural language processing' een bijdrage leveren aan de automatisering van een nieuwsredactie en het journalistieke product? 'Natural language processing' - het automatisch genereren van taal - is het onderwerp van het onderzoek. In het werkveld staat deze ontwikkeling bekend als 'automated journalism' of 'robotjournalistiek'. Het onderzoek richt zich enerzijds op ontwikkeling van algoritmes ('robots') en anderzijds op de impact van deze technologische ontwikkelingen op het nieuwsveld. De impact wordt onderzocht uit zowel het perspectief van de journalist als de nieuwsconsument. De projectdeelnemers ontwikkelen binnen dit onderzoek twee prototypes die samen het automated-journalismsysteem vormen. Dit systeem gaat tijdens en na het project gebruikt worden door onderzoekers, journalisten, docenten en studenten. Beoogde resultaten Het concrete resultaat van het project is een prototype van een geautomatiseerd redactiesysteem. Verder levert het project inzicht op in de verankering van dit soort systemen binnen een nieuwsredactie. Het onderzoek biedt een nieuw perspectief op de manier waarop de nieuwsconsument de ontwikkeling van 'automated journalism' in Nederland waardeert. Het projectteam deelt de onderzoekresultaten door middel van presentaties voor de uitgeverijbranche, presentaties op wetenschappelijke conferenties, publicaties in (vak)tijdschriften, reflectiebijeenkomsten met collega-opleidingen en een samenvattende white paper.
Being objective as a journalist indicates a distance to your sources and maintaining the role of a neutral bystander. This principle echoes in journalism education; generally speaking, to call something objective is a compliment and to say something is subjective is a warning. This journalistic role perception faces criticism since the late twentieth century. There’s extensive scholarly research looking to bridge the gap between objectivism and subjectivism, but journalistic education still widely prioritizes a binary perception of these principles, putting a strong emphasis on objective reporting. This PD aims to integrate artistic practices into journalism education that advocate a more balanced approach of the assumed objective-subjective dichotomy. One such approach is live journalism, where the artistic method extends to productional outcome, usually in the form of a journalistic narrative brought before a live audience. Research shows that, whereas visitors still think such productions should be fact-based, the fact that journalists had (made) a personal connection to their subject was seen as essential to the credibility of their work. This presupposes that journalism in this context is not merely a profession, but rather a person carrying out a profession. This PD intends to not only accept a certain subjectivity, but to explore its potential in journalism education. It plays with the concept not as being or becoming personally opinionated as a journalist, but as subjecting the self as a reporter. Research shows that for journalists, such an active connection to a target audience and an attitude to want to hear more than an answer to a question leads to a more representative understanding of the position and predicaments of a social group. In this light, the objective and subjective do not present themselves as a T-junction where the journalist chooses either one or the other; they appear in mutuality.
