Search results

Motivatie, leerstrategieën en voorkeur voor doceerbenadering van honoursstudenten in het HBO

Deze studie verkent wat hbo-honoursstudenten, vergeleken met reguliere studenten, belangrijk vinden in de benadering door hun docenten. Honoursstudenten vragen volgens de literatuur om een andere doceerbenadering dan reguliere studenten, omdat ze meer uitdaging willen en aankunnen. Vanuit de veronderstelling dat hbo-honoursstudenten beschikken over een relatief hoge motivatie en goed ontwikkelde leerstrategieën,is de relatie tussen motivatie, leerstrategie en docentvoorkeur onderzocht. Metvragenlijstonderzoek (N = 194) is nagegaan hoe tweedejaars honours- en reguliere studenten van de Hanzehogeschool Groningen zichzelf beoordelen op motivatie en leerstrategie en hoe zich dat verhoudt tot hun voorkeur voor een doceerbenadering.Honours- en reguliere studenten scoren zichzelf significant verschillend: honoursstudenten zeggen meer intrinsiek gemotiveerd te zijn, meer waarde aan hun studie te hechten en meer te vertrouwen op hun eigen kunnen. Daarnaast beoordelen ze hun vermogen tot kritisch denken en tot metacognitieve zelfregulatie hoger dan reguliere studenten dat doen. Honoursstudenten tonen een sterkere voorkeur voor docenten die in hun benadering kritisch en integratief denken, actief leren en zelfregulatie bevorderen. Er is geen overtuigend bewijs gevonden voor de verwachting dat motivatie en leerstrategieën van honoursstudenten de voorkeur voor een zelfregulatie-bevorderende docent voorspellen.

Kennisclip Leerstrategieen

Deze kennisclip biedt een helder overzicht van leerstrategieën en hun toepassing in het onderwijs. Met wetenschappelijk onderbouwde inzichten en praktische voorbeelden wordt uitgelegd hoe verschillende leerstrategieën effectief kunnen worden ingezet om het leren te verbeteren. De clip richt zich op de verschillende soorten leerstrategieën, ontkracht onderwijsmythes en geeft concrete handvatten voor de toepassing in de onderwijspraktijk. Dit materiaal is ontworpen voor onderwijsprofessionals die zich willen verdiepen in effectieve leerstrategieën en hun impact op leerlingen.

Impliciet of expliciet? Motorisch leren binnen de neuro-revalidatie

Mensen met een niet-aangeboren hersenletsel of een chronische neurologische aandoening moeten vaak dagelijkse activiteiten opnieuw leren, zoals lopen of opstaan vanuit een stoel. Fysiotherapeuten spelen een belangrijke rol bij het (opnieuw) leren van deze activiteiten en andere vaardigheden. Voor hen ligt de uitdaging om therapie voor de patiënt zo effectief en efficiënt mogelijk vorm te geven. Hierbij kunnen fysiotherapeuten gebruikmaken van verschillende leerstrategieën, zoals expliciet en impliciet motorisch leren.

Is er recent onderzoek gedaan naar de inzet van studieloopbaanbegeleiding binnen Competentiegericht Onderwijs?

Studieloopbaanbegeleiding wordt als trefwoord in de titel in géén van de 278 bijdragen genoemd. Studiebegeleiding komt wel één keer voor in de bijdrage van W. Jacquet et al (ME12, p. 62) over het funderen van studiebegeleiding op leerstijl en voorkennis gestuurd door risico-analyse. Daarbij wordt een voorspellingsmodel ontworpen om de slaagkans in te schatten in het eerste opleidingsjaar op basis van voorkennis, studiemotieven, leerstrategieën (de zogenaamde pre-entry kenmerken) en aanvullende gegevens over studiemotivatie en studie inspanning. Wat de resultaten zijn van de vergelijking van het voorspellingsmodel en de feitelijke studieresultaten van de eerstejaars vermeld de congresbundel helaas niet. Dit soort onderzoeken wijzen overigens meestal uit hoezeer studieresultaten al bepaald worden door de individuele verschillen van studenten voor aanvang van de studie.

Het achterblijvende studiesucces van mbo-instromers in het eerste jaar van het hbo: de rol van vaardigheden, leerstijl, studiekeuze en motivatie

Vocational education in the Netherlands: in search of a new identity

When the Netherlands developed a national system of vocational education at the end of the 19th century, it was a direct answer to obvious shortcomings in the technical and trade professions (De Jonge, 1968). It concentrated on training craftsmen for the traditional, mainly agrarian economy, and technicians for the new, industrial economy. The training being offered was closely related to actual professional practices. In the first place, there was a very stable occupational structure, in which professional knowledge and skills did not become obsolete quickly. This, in turn, made it possible that education was -and remained - up-to-date. Secondly, almost all teachers were also experienced craftsmen, who only started teaching after a long career. The teachers learned actual professional practices through direct experience. In addition, students were also frequently familiar with actual practice, because the occupational structure was so stable: they knew exactly for which profession they were being trained. A stable occupational structure, a clear occupational orientation by the students, and teachers with extensive firsthand work experience ensured that vocational education was a powerful learning environment. For this reason, a dual system had hardly any added value. A consequence is that the apprenticeship system in the Netherlands - as opposed to almost all surrounding countries - had a lower status and fewer students than full-time education (Teerling & Bijveld, 1982).