Search results

Greep op wraparound care

Wraparound care is een model voor het organiseren van integrale zorg aan gezinnen met een opeen-stapeling van problemen. Het benut hun oplossend vermogen, betrekt hun sociale netwerk en streeft hun empowerment na. Bovendien organiseert het samenwerking tussen verschillende sectoren. Ge-zinsbegeleiding en coördinatie van zorg liggen in één hand. In het kader van het programma Utrechtse Jeugd Centraal van de provincie Utrecht zijn in 2009 in de steden Utrecht en Amersfoort twee pilots wraparound care in het leven geroepen. Deze zijn vanaf de start door het Lectoraat Werken in Justitieel Kader van de HU met ontwikkelingsgericht handelingson-derzoek ondersteund. Daarnaast heeft zich in het najaar van 2010 een aantal initiatieven met elkaar verbonden die werken vanuit dezelfde ambities. Het gaat om de pilots wraparound care, de pilot ‘Eén kind, één plan’, ‘Talita’, een programma voor begeleid zelfstandig wonen voor tienermoeders en kwetsbare meisjes van stichting Timon, Hulp aan Huis, een samenwerkingsverband van instellingen die Intensieve Orthopedagogische Gezinsbehandeling (IOG) aanbieden, ‘Tien voor toekomst’ van het leger des Heils, Gezinscoaching’ van Vitras/CMD en Zuwe zorg, het project ‘Tussen-in’ van Al Amal, het project ‘Wisselgeld’ voor gezinnen met een Roma-achtergrond van de gemeente Nieuwegein. Sa-men met vertegenwoordigers van gemeentes en de provincie en onderzoekers en studenten van de HU vormden zij het ‘Kennisplatform Wraparound Care’ dat functioneerde als een ‘Community of Prac-tice’. Het is ondersteund met een door de provincie Utrecht gefinancierd onderzoeksprogramma

100 Jaar aan uitdagingen in de opvoedingsondersteuning

Het belang van voorlichting en ondersteuning aan ouders en opvoeders wordt al meer dan honderd jaar erkend. Een keur aan pedagogische initiatieven, met of zonder steun van de overheid, zijn in de afgelopen eeuw ontstaan. Zo ook de `Vereeniging Nationaal Reizend Museum voor Ouders en Opvoeders´ in april 1912, die uiteindelijk leidde tot de Vereniging Kinderverzorging en Opvoeding. Opgericht vanuit de behoefte aan richtlijnen voor de verzorging en opvoeding van kinderen door mevrouw M. E. H. Sandberg–Geisweit van der Netten (1871 - 1961). En in nauwe samenwerking met Dr. J. H. Gunning, een van de eerste hoogleraren in de pedagogiek in Nederland, werkte zij als pionier haar plannen voor een toegankelijke en functionele vraagbaak uit.

van Overleven naar Leven

Geen hulpvraag, wel hulp nodig Ontwikkelen van de hulpvraag in cluster 4 scholen met ouders en jeugdzorg

De ingewikkelde problematiek van leerlingen op een cluster 4-school vereist dat school, ouders en jeugdzorg samenwerken. Het begeleidingsteam van de school ziet het als zijn taak om met alle betrokkenen één plan van aanpak te maken. Als ouders geen enkel vertrouwen meer hebben in welke begeleiding dan ook, is dat moeilijk te realiseren. Om het vertrouwen te winnen van deze ouders is een stappenplan ontwikkeld. Daarbij wordt in vier stappen de gezamenlijke hulpvraag met ouders als deskundigen geformuleerd, en vastgesteld hoe de jeugdzorg hierbij betrokken kan worden. Aan de orde komt welke leden van het begeleidingsteam de gesprekken met de ouders en de leerling kunnen voeren en de wijze waarop. Ook de grenzen van de mogelijkheden van een cluster 4-school zijn onderwerp van gesprek met alle betrokkenen.

Cliëntervaringsonderzoek DelftSupport 2021

Gemeenten hebben de wettelijke plicht om onderzoek te doen naar de tevredenheid van gezinnen over de jeugdhulp. In het voorjaar van 2022 heeft het lectoraat Jeugdhulp in Transformatie van De Haagse Hogeschool met medewerking van tweedejaarsstudenten Pedagogiek cliënten van DelftSupport die in 2021 jeugdhulp hebben ontvangen geïnterviewd. Hoewel het kleine aantal interviews niet representatief is voor alle gezinnen en jongeren die hulp hebben ontvangen, zijn deze wel waardevol. Achter elke ervaring zit een verhaal, een gezin, een kind of jongere met een hulpvraag. Op basis van de interviews en de reflectie door het team adviseren we om te investeren in een betere samenwerking met de ketenpartners. Verlies daarbij vooral het gezin niet uit het oog en laat waar mogelijk de regie bij het gezin.