Since 1990, natural hazards have led to over 1.6 million fatalities globally, and economic losses are estimated at an average of around USD 260–310 billion per year. The scientific and policy communities recognise the need to reduce these risks. As a result, the last decade has seen a rapid development of global models for assessing risk from natural hazards at the global scale. In this paper, we review the scientific literature on natural hazard risk assessments at the global scale, and we specifically examine whether and how they have examined future projections of hazard, exposure, and/or vulnerability. In doing so, we examine similarities and differences between the approaches taken across the different hazards, and we identify potential ways in which different hazard communities can learn from each other. For example, there are a number of global risk studies focusing on hydrological, climatological, and meteorological hazards that have included future projections and disaster risk reduction measures (in the case of floods), whereas fewer exist in the peer-reviewed literature for global studies related to geological hazards. On the other hand, studies of earthquake and tsunami risk are now using stochastic modelling approaches to allow for a fully probabilistic assessment of risk, which could benefit the modelling of risk from other hazards. Finally, we discuss opportunities for learning from methods and approaches being developed and applied to assess natural hazard risks at more continental or regional scales. Through this paper, we hope to encourage further dialogue on knowledge sharing between disciplines and communities working on different hazards and risk and at different spatial scales.
Through the commodification of nature, the framing of the environment as a ‘natural resource’ or ‘ecosystem service’ has become increasingly prominent in international environmental governance. The economic capture approach is promoted by international organizations such as the United Nations Environmental Program (UNEP) through Reducing Emissions from Deforestation and Forest Degradation (REDD), Payments for Ecosystem Services (PES) and The Economics of Ecosystems and Biodiversity (TEEB). This paper will inquire as to how forest protection is related to issues of social and ecological justice, exploring whether forest exploitation based on the top-down managerial model fosters an unequitable distribution of resources. Both top-down and community-based approaches to forest protection will be critically examined and a more inclusive ethical framework to forest protection will be offered. The findings of this examination indicate the need for a renewed focus on existing examples of good practice in addressing both social and ecological need, as well as the necessity to address the less comfortable problem of where compromise appears less possible. The conclusion argues for the need to consider ecological justice as an important aspect of more socially orientated environmental justice for forest protection. https://doi.org/10.1017/S0376892916000436 https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/
MULTIFILE
Biodiversity, including entire habitats and ecosystems, is recognized to be of great social and economic value. Conserving biodiversity has therefore become a task of international NGO’s as well as grass-roots organisations. The ‘classical’ model of conservation has been characterised by creation of designated nature areas to allow biodiversity to recover from the effects of human activities. Typically, such areas prohibit entry other than through commercial ecotourism or necessary monitoring activities, but also often involve commodification nature. This classical conservation model has been criticized for limiting valuation of nature to its commercial worth and for being insensitive to local communities. Simultaneously, ‘new conservation’ approaches have emerged. Propagating openness of conservation approaches, ‘new conservation’ has counteracted the calls for strict measures of biodiversity protection as the only means of protecting biodiversity. In turn, the ’new conservation’ was criticised for being inadequate in protecting those species that are not instrumental for human welfare. The aim of this article is to inquire whether sustainable future for non-humans can be achieved based on commodification of nature and/or upon open approaches to conservation. It is argued that while economic development does not necessarily lead to greater environmental protection, strict regulation combined with economic interests can be effective. Thus, economic approaches by mainstream conservation institutions cannot be easily dismissed. However, ‘new conservation’ can also be useful in opening up alternatives, such as care-based and spiritual approaches to valuation of nature. Complementary to market-based approaches to conservation, alternative ontologies of the human development as empathic beings embedded in intimate ethical relations with non-humans are proposed. https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/
Aanleiding Nieuwsuitgeverijen bevinden zich in zwaar weer. Economische malaise en toegenomen concurrentie in het pluriforme medialandschap dwingen uitgeverijen om enerzijds kosten te besparen en tegelijkertijd te investeren in innovatie. De verdere automatisering van de nieuwsredactie vormt hierbij een uitdaging. Buiten de branche ontstaan technieken die uitgeverijen hierbij zouden kunnen gebruiken. Deze zijn nog niet 'vertaald' naar gebruiksvriendelijke systemen voor redactieprocessen. De deelnemers aan het project formuleren voor dit braakliggend terrein een praktijkgericht onderzoek. Doelstelling Dit onderzoek wil antwoord geven op de vraag: Hoe kunnen bewezen en nieuw te ontwikkelen technieken uit het domein van 'natural language processing' een bijdrage leveren aan de automatisering van een nieuwsredactie en het journalistieke product? 'Natural language processing' - het automatisch genereren van taal - is het onderwerp van het onderzoek. In het werkveld staat deze ontwikkeling bekend als 'automated journalism' of 'robotjournalistiek'. Het onderzoek richt zich enerzijds op ontwikkeling van algoritmes ('robots') en anderzijds op de impact van deze technologische ontwikkelingen op het nieuwsveld. De impact wordt onderzocht uit zowel het perspectief van de journalist als de nieuwsconsument. De projectdeelnemers ontwikkelen binnen dit onderzoek twee prototypes die samen het automated-journalismsysteem vormen. Dit systeem gaat tijdens en na het project gebruikt worden door onderzoekers, journalisten, docenten en studenten. Beoogde resultaten Het concrete resultaat van het project is een prototype van een geautomatiseerd redactiesysteem. Verder levert het project inzicht op in de verankering van dit soort systemen binnen een nieuwsredactie. Het onderzoek biedt een nieuw perspectief op de manier waarop de nieuwsconsument de ontwikkeling van 'automated journalism' in Nederland waardeert. Het projectteam deelt de onderzoekresultaten door middel van presentaties voor de uitgeverijbranche, presentaties op wetenschappelijke conferenties, publicaties in (vak)tijdschriften, reflectiebijeenkomsten met collega-opleidingen en een samenvattende white paper.
Journalisten die veel interactie met hun publiek hebben (zoals consumentenprogramma’s) ontvangen via diverse, vaak besloten, kanalen (Facebook Messenger, WhatsApp, e-mail, fora) een grote stroom tips en/of berichten. Radio Dabanga, bijvoorbeeld, een op Soedan gericht radiostation in Amsterdam en ook een redactie met veel publieksinteractie, krijgt alleen al via WhatsApp 500-3000 berichten per dag. Met een redactie van twee mensen kan niet alles gelezen worden. Maar zelfs als dat kon, dan kan nog niet alles geverifieerd. Het gevolg is dat berichten gemist worden, dat Dabanga-journalisten vooral zoeken naar hun al bekende afzenders, en dat zij permanent het gevoel hebben belangrijke informatie te missen, waardoor zij hun contacten tekort te doen. Dit consortium onderzoekt of data science technieken hierbij kunnen helpen. Natural language processing technieken kunnen helpen de berichtenstroom beter te structureren waardoor tips over laag-frequente onderwerpen niet over het hoofd gezien worden. Recommender systemen kunnen ingezet worden om een betrouwbaarheidsindex te ontwerpen voor tot nog toe onbekende afzenders. Het resultaat is dan minder ondergesneeuwde tips en minder ondergesneeuwde afzenders. De uitkomsten worden getest met journalistenpanels. Bij goede resultaten uit bovenstaande onderzoeken, bouwt het consortium een prototype van de Berichtentemmer: een tool die helpt berichten uit diverse kanalen per onderwerp te structureren. Daardoor kunnen journalisten hun netwerken beter en efficiënter benutten. Bij het bouwen van deze tool hoort ook dat de gebruikte algoritmen transparant moeten zijn voor de journalist en de presentatie van de resultaten niet sturend mag zijn. Het consortium bestaat daarom uit een ‘Data science’-projectgroep voor het ontwerpen en testen van de algoritmen, en uit een ‘Ethiek & design’-projectgroep voor het ontwerpen van richtlijnen over transparantie van de algoritmen en de datavisualisatie. Tenslotte is er een ontwikkelgroep bestaande uit een combinatie van studenten en professional developers. Zij bouwen het prototype.
The project is a field study for several diverse hotel chains, including individual properties operated under the Marriott brand, Postillion Hotels. Each brand has unique values, missions, and visions. Therefore, this integration will lead to the development of company-specific sustainability strategies and processes. The study will use the model of levers of control to provide such tailor-made solutions and determine if a generic approach can be developed to match a corporate sustainability strategy with a corporate strategy and develop a supporting management control system for operationalizing the sustainability strategy. Research question: How can a hotel brand formulate and implement a sustainability strategy with a supporting management control system that not only complies with the new CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive) legislation but also emphasizes the creation of substantial value in financial and ESG (Environmental, Social, and Governance) aspects, based on double materiality, in line with the organization's corporate values and beliefs? Objective The aim is to develop a validated method, including tools, that hotels can use to create a sustainability strategy in line with the CSRD guidelines. This strategy should create value for the organization, the environment, and society, while aligning with the hotel's values and beliefs. Merely being compliant with the CSRD is not enough for hotels. Instead, they should view the implementation of the CSRD as an opportunity to stand out in terms of sustainability. By creating value in areas such as environment, safety, and governance, or through the six capitals (financial, manufactured, intellectual, human, social and relationship, and natural) that align with the UN-SDGs, and explicitly taking both an inside-out and an outside in perspective (double materiality), hotels can significantly enhance their sustainability reputation.
