Introduction The provision of active parks/public open space is the key factor in promoting active living, because people and specially low-income and elderlies are being more interested in doing non-organized/informal, and no-cost sports/physical activities in outdoor spaces in recent decades (Borgers et al, 2013; Thiesen-Raaphorst, 2015; Sallis, Owen & Fisher, 2008; Humpel, Owen & Leslie, 2002). Giving the concern about low rate of physical activities among low-income minority, elderlies and over weighted people, the municipality of Groningen invested in renovation of parks/ open spaces, in order to encourage all people to become more physically active. To what degree park renovations accomplish this goal is unknown. Method We used the System for Observing Play and Recreation in Communities (SOPARC), to measure open space/park users and their physical activity levels after the renovation. We also surveyed parks users before and after renovation, and local residents about their use of the parks. Results All respondents were happy with the renovation that is increasing the social cohesion of the neighborhood. The users are mainly active young athletes and children, and the renovation significantly increased their park use. However, the improved parks/spaces do not attract inactive people. Weather condition and the different time of the day were not associated with using the park. Conclusion Park’s improvements can have a significant impact on increasing the frequency of park use, however, it is not enough to encourage inactive people to be physically active. Key words Physical activity, active living, open spaces, Groningen Reverences Borgers, J., Thibaut, E., Van der Meerschen, H., Van Reusel, B., Vos, S., & Scheerder, J. (2015). Sports participation styles revisited: A time-trend study in Belgium from the 1970s to the 2000s. International review for the sociology of sport, 50(1), 45-63. Bouckaert, G. (2006). Prestaties en prestatiemanagement in de publieke sector. Tijdschrift voor Economie en Management, 51(3), 237. Humpel, N., Owen, N., & Leslie, E. (2002). Environmental factors associated with adults’ participation in physical activity: a review. American journal of preventive medicine, 22(3), 188-199. Sallis, J. F., Cerin, E., Conway, T. L., Adams, M. A., Frank, L. D., Pratt, M., ... & Davey, R. (2016). Physical activity in relation to urban environments in 14 cities worldwide: a cross-sectional study. The Lancet. Tiessen-Raaporst, A. (2015). Rapportage sport 2014. The Hague, SCP.
Within paediatric palliative care, it is essential for families and providers to have open, equal, and trusting relationships. In practice, however, building relationships can be challenging. Investing in better understanding the differences in each other's frames of reference and underlying values seems important. Wonder Lab practices provide a space to explore these differences by focusing together on life phenomena in curious and Socratic ways. Wonder Labs were organised with parents, healthcare professionals, and students involved in Dutch paediatric palliative care. The aim of this study was to develop an understanding of how participants experienced participating in Wonder Labs. We conducted twenty in-depth interviews with Wonder Lab participants and used inductive thematic analysis for data interpretation. Five themes were identified: Slowing down, Appreciating stories, Becoming vulnerable, Opening up and diving in, and Reframing perspectives. Participating in Wonder Labs allowed mothers, healthcare professionals, and students to contribute to deepening experiences and gain an expanded understanding of what is at play in caring for children with life-limiting and life-threatening conditions. Through working in pluralised groups, frames of reference and understandings complemented each other and could change. Participants often adopted a more open attitude towards others involved in care after participating and adapted day-to-day practices. Deliberating within paediatric palliative care on sensitive issues and their underlying personal and professional beliefs and values must be part of working together, without specific care situations being the catalyst. This may foster the mutual understanding needed in searching for quality of life, death, and bereavement.
MULTIFILE
What is a pop-up store and how can it be used for organisational counterspacing? The pop-up can be interpreted as a fashionable and hypermodern platform focusing on the needs of a younger generation of consumers that searches for new experiences and is prone to ad hoc decision-making. From this perspective, the pop-up is a typical expression of the experience economy. But it is more. The ephemeral pop-up store, usually lasting from one day to six months, is also a spatial practice on the boundary between place as something stable/univocal and space as something transitory/polyphonic. Organizational theory has criticized the idea of a stable place and proposed the concept of spacing with a focus on the becoming of space. In this article, the pop-up store is introduced as a fashionable intervention into organizational spacing. It suggests a complementary perspective to non-representational theory and frames the pop-up as co-actor engaging everyday users in appropriating space. Drawing on Lefebvre’s notions of differential space, festival and evental moment, theory is revisited and then operationalized in two pop-up store experiments. Apart from contributing to the ongoing theoretical exploration of the spacing concept, this article aims to inspire differential pop-up practices in organisations. https://www.linkedin.com/in/overdiek12345/
De, bijna oneindige, mogelijkheden van digitale (3D print)technieken prikkelen de geest en zetten aan tot creatief denken. Voorheen onmogelijke vormen worden mogelijk en kunnen op locatie en op maat worden gemaakt. Het (primair) onderwijs ziet grote potentie in 3D (print)technieken als onderwijsthema om structureel en actief mee aan de slag te gaan in de klas, om 21ste Century Skills te ontplooien bij zowel leerkrachten als leerlingen en om als thema in te zetten binnen Wetenschap & Technologie-onderwijs. De onderwijsketen is een cruciale partner in de Human Capital Agenda met haar taak om van jongs af aan kinderen op te leiden tot een moderne professional die kan uitblinken in een snel veranderende innovatie-economie. Met dat doel voor ogen zoekt het primair onderwijs structureel naar manieren om de lesprogramma’s actueel en effectief te houden. Door een toenemend aanbod van 3D (print)technieken en diensten zoeken directies, leerkrachten maar ook het team talentontwikkeling van de Gemeente Enschede naar betrouwbare experts die de scholen advies, begeleiding en (uiteindelijk) professionalisering op maat kunnen bieden. Saxion FabLab Enschede, een publieke moderne makerspace en verbonden aan Saxion Lectoraat Industrial Design, richt zich op de verbinding tussen (HBO) onderwijs, onderzoek en het bedrijfsleven. Sinds de oprichting in 2011 krijgt het FabLab ook structureel vragen vanuit het primair onderwijs (PO) om deze doelgroep hands-on in contact te brengen met moderne (3D) technieken. Waar mogelijk zijn bovengenoemde vragen opgepakt met in samenwerking met scholen en bedrijven. Knelpunten die hierbij naar voren zijn gekomen, zijn dat leerkrachten na de opstart niet weten hoe ze onvermijdelijke technische problemen moeten oplossen en/of het ontbreekt hen de kennis om een volgende verdiepende stap (zelf) te zetten. Gevolg is dat men niet verder komt dan het doen van demonstraties en/of een eerste (simpel) productje, of dat de printers stil in een hoek staan te ver-stoffen. Deze ervaringen uit Enschede zijn in lijn met conclusies van een eerder onderzoek in Flevoland (Van Keulen & van Oenen, 2015) Doel van het traject “3D in de klas” is de bundeling van krachten binnen het consortium rondom de ontwikkeling van uitdagend en uitnodigend Wetenschap & Techniek-onderwijs voor leerling en leerkracht in het primair onderwijs, door leerkrachten te scholen in 3D printen, door lesprogramma’s te ontwikkelen die verder gaan dan het ‘printen van de standaard sleutelhanger’ en door een didactische verbreding te bieden door het koppelen van kennisdomeinen. Het initiatief voor gezamenlijk onderzoek en 3D in de Klas is opgedeeld in drie delen: Deel 1) Mapping the state of the art: leren van eerdere initiatieven en de knelpunten. Deel 2) Doelgroep betrokkenheid in kaart brengen, van leerkrachten en leerlingen, inhoudelijk en organisatorisch. Deel 3) Structurele inbedding, door afstemming op en integratie in de PO-keten. Het voorliggende projectvoorstel beslaat deel 1 van dit traject. Resultaat van dit deelproject hiervan vormt de basis voor deel 2 en 3 in een vervolgtraject, mogelijk in een RAAK-publiek vorm. Saxion FabLab Enschede heeft de afgelopen jaren een actief consortium opgebouwd dat bovenstaande impasse wil doorbreken. Het consortium bestaat naast het FabLab o.a. uit: Saxion Lectoraat Industrial Design en Academie Pedagogiek en Onderwijs, ESV, Stichting Consent, Bètatechtniek, Gemeente Enschede (Team Talentontwikkeling) en het bedrijf LAYaLAY.
In veel Afrikaanse landen zien we een inperking van de maatschappelijke ruimte (‘civic space’). Deze ruimte is cruciaal om in democratische staten transparantie, vrijheid van meningsuiting en verantwoording van bestuur te realiseren. In een steeds sterke digitaliserende maatschappij wordt toegang tot digitale middelen een mensenrecht. Daar waar regeringen proberen hun burgers en organisaties dat recht tot digitale informatievoorziening en –uitwisselingen te ontnemen komen de Sustainable Development Goals in het gedrang. Doel African Digital Rights Network (ADRN) wil inzicht verkrijgen in de stakeholders ne technologieën die betrokken zijn net het openen of onderdrukken van de online maatschappelijke ruimte (‘civic space’). Het netwerk beoogt bij te dragen aam empowerment van burgers om hun digitale mensenrechten uit te oefenen. Resultaten ADRN heeft een vergelijkende studie van 10 Afrikaanse landen uitgevoerd naar het gebruik van digitale technologieën voor het openen of onderdrukken van de online maatschappelijke ruimte (‘civic space’). Het project heeft onder andere geleidt tot de volgende publicatie: Mapping the Supply of Surveillance Technologies to Africa: Case Studies from Nigeria, Ghana, Morocco, Malawi, and Zambia Looptijd 01 mei 2020 - 20 april 2021 Aanpak ADRN organiseert een netwerk van onderzoekers, analisten, digitale rechtenorganisaties en activisten om de dynamiek van het openen en onderdrukken van de digitale maatschappelijke ruimte in kaart te brengen. Het netwerk bouwt op een interdisciplinaire onderzoeksaanpak o.l.v. het Institute for Development Studies, een vooraanstaand onderzoeksinstituut. Relevantie van het project Het onderzoek leidt tot aanbevelingen voor o.a. beleidsmakers en maatschappelijke organisaties ter bevordering van de digitale maatschappelijke ruimte. Daarnaast worden digitale tools en trainingsmateriaal gefaciliteerd voor het monitoren van ontwikkelingen en dreigingen van de digitale maatschappelijke ruimte. CofinancieringDit onderzoek wordt gefinancierd door UKRI - GCRF Digital Innovation for Development in Africa (DIDA)Meer weten? UKRI GCRF: African Digital Rights Network Website ADRN
This project entails a feasibility study to assess the possibility of creating an open-access, community-based makerspace in the Vietnamese city of Can Tho. The aim of the project is to kickstart the community based circular economy by utilizing residual flows from the plastic catching process. Plastic catchers trap both plastic and biomass that will be converted into new products to strengthen both the local economy and providing Dutch SME-company Orange Star Solutions with the necessary raw materials to convert into produce. The project will make use of a plot of land bordering the Song Can Tho river. The owner proposed that the plot of land could be used in a way to generate income, preferable in a way that would show environmental awareness. This could be done by using the vast amounts of (in)organic waste that is littering the environment. The collection of the waste is mainly done by local waste pickers. The waste pickers, part of the informal economy, could unleash their full potential if there is a physical location where waste is upcycled and sold, circumventing the bury, burn or bale-and-export economy. The extracted plastic will be converted into pans, cups, pots and crockery. The biomass, predominantly water hyacinth, will serve as one of the ingredients for compost hence, reducing the reliance on chemical fertilizers.
