Background Understanding the kinematic characteristics of relapse clubfoot compared to successfully treated clubfoot could aid early identification of a relapse and improve treatment planning. The usage of a multi segment foot model is essential in order to grasp the full complexity of the multi-planar and multi-joint deformity of the clubfoot. Research question The purpose of this study was to identify differences in foot kinematics, using a multi-segment foot model, during gait between patients with Ponseti treated clubfoot with and without a relapse and age-matched healthy controls. Methods A cross-sectional study was carried out including 11 patients with relapse clubfoot, 11 patients with clubfoot and 15 controls. Gait analysis was performed using an extended Helen Hayes model combined with the Oxford Foot Model. Statistical analysis included statistical parametric mapping and discrete analysis of kinematic gait parameters of the pelvis, hip, knee, ankle, hindfoot and forefoot in the sagittal, frontal and transversal plane. Results The relapse group showed significantly increased forefoot adduction in relation with the hindfoot and the tibia. Furthermore, this group showed increased forefoot supination in relation with the tibia during stance, whereas during swing increased forefoot supination in relation with the hindfoot was found in patients with relapse clubfoot compared with non-relapse clubfoot. Significance Forefoot adduction and forefoot supination could be kinematic indicators of relapse clubfoot, which might be useful in early identification of a relapse clubfoot. Subsequently, this could aid the optimization of clinical decision making and treatment planning for children with clubfoot.
MULTIFILE
Longitudinal criminological studies greatly improved our understanding of the longitudinal patterns of criminality. These studies, however, focused almost exclusively on traditional types of offending and it is therefore unclear whether results are generalizable to online types of offending. This study attempted to identify the developmental trajectories of active hackers who perform web defacements. The data for this study consisted of 2,745,311 attacks performed by 66,553 hackers and reported to Zone-H between January 2010 and March 2017. Semi-parametric group-based trajectory models were used to distinguish six different groups of hackers based on the timing and frequency of their defacements. The results demonstrated some common relationships to traditional types of crime, as a small population of defacers accounted for the majority of defacements against websites. Additionally, the methods and targeting practices of defacers differed based on the frequency with which they performed defacements generally.
PURPOSE: To compare the responses in knee joint muscle activation patterns to different perturbations during gait in healthy subjects.SCOPE: Nine healthy participants were subjected to perturbed walking on a split-belt treadmill. Four perturbation types were applied, each at five intensities. The activations of seven muscles surrounding the knee were measured using surface EMG. The responses in muscle activation were expressed by calculating mean, peak, co-contraction (CCI) and perturbation responses (PR) values. PR captures the responses relative to unperturbed gait. Statistical parametric mapping analysis was used to compare the muscle activation patterns between conditions.RESULTS: Perturbations evoked only small responses in muscle activation, though higher perturbation intensities yielded a higher mean activation in five muscles, as well as higher PR. Different types of perturbation led to different responses in the rectus femoris, medial gastrocnemius and lateral gastrocnemius. The participants had lower CCI just before perturbation compared to the same phase of unperturbed gait.CONCLUSIONS: Healthy participants respond to different perturbations during gait with small adaptations in their knee joint muscle activation patterns. This study provides insights in how the muscles are activated to stabilize the knee when challenged. Furthermore it could guide future studies in determining aberrant muscle activation in patients with knee disorders.
Hoogwaardig afvalhout van bewoners, bouwbedrijven en meubelmakers blijft momenteel ongebruikt omdat het te arbeidsintensief is om grote hoeveelheden ongelijke stukken hout van verschillende afmetingen en soorten te verwerken. Waardevol hout wordt waardeloos afval, tegen de principes van de circulaire economie in. In CW.Code werken Powerhouse Company, Bureau HUNC en Vrijpaleis samen met de HvA om te onderzoeken hoe een toegankelijke ontwerptool te ontwikkelen om upcycling en waardecreatie van afvalhout te faciliteren. In andere projecten hebben HvA en partners verschillende objecten gemaakt van afvalhout: een stoel, een receptiebalie, kleine meubels en objecten voor de openbare ruimte, vervaardigd met industriële robots. Deze objecten zijn 3D gemodelleerd met behulp van specifieke algoritmen, in de algemeen gebruikte ontwerpsoftware Rhino en Grasshopper. De projectpartners willen nu onderzoeken hoe deze algoritmen via een toegankelijke tool bruikbaar te maken voor creatieve praktijken. Deze tool integreert generatieve ontwerpalgoritmen en regelsets die rekening houden met beschikbaar afvalhout, en de ecologische, financiële en sociale impact van resulterende ontwerpen evalueren. De belangrijkste ontwerpparameters kunnen worden gemanipuleerd door ontwerpers en/of eindgebruikers, waardoor het een waardevol hulpmiddel wordt voor het co-creëren van circulaire toepassingen voor afvalhout. Dit onderzoek wordt uitgevoerd door HvA Digital Production Research Group, met bovengenoemde partners. HUNC heeft ervaring met stadsontwikkeling waarbij gebruik wordt gemaakt van lokaal gekapt afvalhout. Vrijpaleis biedt toegang tot een actieve, lokale community van makers met een sterke band met buurtbewoners. Powerhouse Company heeft ervaring in het ontwerpen met hout in de bouw. Alle drie kunnen profiteren van slimmere circulaire ontwerptools, waarbij beschikbaar materiaal, productiebeperkingen en impactevaluatie worden geïntegreerd. De tool wordt ontwikkeld en getest voor twee designcases: een binnenmeubelobject en een buitengevelelement. Bevindingen hiervan zullen leidend zijn bij de ontwikkeling van de tool. Na afronding van het project is een bètaversie gereed voor validatie door ontwerpers, bewonerscollectieven en onderzoek/onderwijs van de HvA.
