This article aims to supplement the three “golden rules” of rewilding – or three Cs – the Cores, Carnivores, and Corridors – by a fourth C – Compassion, in discussing the case of Oostvaardeplassen in The Netherlands. The cores refer to large, strictly protected ecologically intact areas, carnivores refer to natural predators, and corridors connect passages for fauna movements. We propose a fourth requirement: Compassion. This fourth C would ensure that any active (re)introduction must be in the interests of the individual animals involved. This article briefly explains the history of the Oostvaardeplassen project and leads into a discussion of the scientific (biological requirements of the species, area, and species fit, etc. ) and ethical (animal welfare, ecocentrism, etc.) constraints and opportunities for rewilding. All four Cs, we argue, are absent from Oostvaardeplassen, which can be considered an example of how rewilding should not be undertaken. Against this background, we propose an alternative way forward. https://www.ecos.org.uk/ecos-406-the-golden-rules-of-rewilding-examining-the-case-of-oostvaardersplassen/ LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/
MULTIFILE
The first part of this paper provides a series of conceptual critiques to illustrate how the recent move to inaugurate a “post-nature” world works to vindicate anthropocentric perspectives and a techno-managerial approach to the environmental crisis. We contend with this premise and suggest that troubling nature has profound implications for education. In the second part, we provide case studies from nature-based programs in The Netherlands and Canada to demonstrate how anthropocentric thinking can be reinscribed even as we work towards “sustainability”. Despite the tenacity of human hubris and the advent of the Anthropocene, we suggest these troubled times are also rich with emerging “post-anthropocentric” perspectives and practices. As such we offer “rewilding” as a means to think about education that moves beyond the romantic vestiges of “Nature” without lapsing into delusions of human exceptionalism. http://dx.doi.org/10.13135/2384-8677/2334 https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/
MULTIFILE
The Dutch conservation area Oostvaardersplassen was initiated as a rewilding project within the Netherlands’ protected area network. It came under the spotlight when management strategies and practices were criticized by scientists, conservation practitioners, and the public, from a number of perspectives – not all of which were compatible. This article reviews the origin, evolution, and application of the rewilding concept and examines the Oostvaardersplassen project as a case study. Our assessment demonstrates that the area was never an appropriate site for rewilding, beset by rudderless management, and led to a situation that was ecologically and ethically untenable. The case study is used to illustrate humanity’s evolving role in environmental protection where advances in the understanding of ecological complexity, animal behavior, and sentience, cannot be ignored when addressing environmental protection, problem solving, and management. Finally, it lays out options for the future in the absence of the three Cs of rewilding, the Cores, Corridors, Carnivores, and introduces the concept of the fourth C, Compassion. https://ijw.org/learning-to-rewild/ LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/
MULTIFILE
Veranderd landgebruik en klimaatverandering zetten de natuur onder druk en leiden steeds vaker tot maatschappelijke vraagstukken die om duurzame oplossingen vragen. Antwoorden liggen vaak in de natuur om ons heen, maar de vraag is hoe we die vinden terwijl de natuur door ons onder druk wordt gezet. Het voorgestelde lectoraat ‘Ecologische Wijs: Insecten & Maatschappij’ maakt via ecologisch en praktisch onderzoek aan insecten verbanden inzichtelijk tussen organismen en hun omgeving, en tussen mens, omgeving en natuur. Het voorgestelde lectoraat verbindt de educatieve kracht van Aeres Hogeschool Wageningen (AHW) met natuurwetenschappelijke onderzoek van het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW). Deze verbinding zorgt voor synergie die nodig is om vooruitgang te boeken bij de transitie naar een maatschappij die duurzaam met natuur kan samenwerken. Het voordeel is tweeledig: onderwijs van AHW-studenten en hun toekomstige leerlingen in groen (V)MBO wordt verrijkt met het denken in verbanden en systemen terwijl fundamenteel onderzoek van het NIOO-KNAW sneller kan inspelen op praktijkvragen. De voorgestelde onderzoekslijn bestaat uit twee subthema’s: (1) het beheersen van insectenplagen en (2) het stimuleren van insectenbiodiversiteit. Hierbij snijdt het mes eveneens aan twee kanten: door biodiversiteit te bevorderen krijgen plaaginsecten minder kans, en door ecologische beheersing van plaaginsecten, kan biodiversiteit toenemen. De lector zal starten met onderzoek aan natuurlijke vijanden van de eikenprocessierups. Deze insecten veroorzaken in toenemende mate overlast in Nederland door veranderd landgebruik en klimaat-gerelateerde factoren. Het NIOO-KNAW heeft de unieke mogelijkheid om het hele scala aan natuurlijke vijanden (gewervelden, ongewervelden en micro-organismen) systematisch te onderzoeken. Het tweede subthema richt zich op de vraag hoe vegetatiebeheer kan worden ingezet om insectenbiodiversiteit te stimuleren. Deze thema’s spreken naast een breed publiek ook een breed scala aan stakeholders aan. Met dit lectoraat worden dan ook veel kansen gecreëerd om ecologische kennis te ontwikkelen en benutten met de groene beroepspraktijk en beroepsonderwijs.
