In november 2018 overleed Frans Meijers; onderzoeker, lector, en levenspartner van Reinekke Lengelle. Reinekke en Frans werkten en schreven samen en hebben de narratieve methode Career Writing (loopbaanschrijven) ontwikkeld. In haar onlangs verschenen boek Writing the Self in Bereavement beschrijft ze haar leven met Frans. Ze vertelt ook over haar verdriet en combineert eigen ervaringen met huidig wetenschappelijk onderzoek over rouw. In dit artikel reageert ze op een aantal vragen die ze in eerdere interviews werd gesteld.
DOCUMENT
Het begrip levend verlies is in verband te brengen met de, soms moeizame, samenwerking tussen leerkrachten en ouders. Levend verlies is een term die de Belgische emeritus hoogleraar Rouw en Verlieskunde Keirse gaf aan verdriet om verlies dat nooit eindigt. Het is zijn vertaling van het begrip 'chronic sorrow'.
DOCUMENT
Topartikelen 2015. Dit is de vijfde bundel in de reeks Topartikelen met de winnende artikelen van de jaarlijkse artikelwedstrijd. De eerste en tweede prijs gaan dit jaar naar artikelen van studenten van de opleiding MWD. Eline Bröker: Samen kom je er wel. Eline schrijft over het Skejby halfway house; een initiatief uit Denemarken. In dit huis wonen exdelinquenten en studenten onder één dak. Het is uniek in zijn soort en met opmerkelijke resultaten: het recidive percentage ligt ruim 20% lager dan bij halfway huizen waar alleen delinquenten wonen. Marlieke Moors: Rouw mag er zijn. Marlieke gaat in haar artikel in op verouderde rouwmodellen en schetst de laatste ont - wikkelingen op dit gebied. De verouderde modellen gaan ervan uit dat rouw volgens bepaalde criteria verloopt en dat verlies uiteindelijk ‘verwerkt’ wordt. Deze modellen hebben een universeel en normatief karakter gekregen. Marlieke toont aan, met behulp van het nieuwe integratieve rouwmodel, dat het niet om verwerken van verlies gaat, maar juist om het integreren van verlies in iemands leven.
DOCUMENT
This text is structured as follows. Section 1 concerns the background to this public lecture: the fact that social participation is becoming increasingly important in our society. This is evident, for example, from the way we are evolving from a protective welfare state into an activational, participative society. This development has consequences for the social sector and therefore also for the professionals who work in it. Social work professionals are not necessarily expected to identify or solve participation problems; they are seen as intermediaries who enable citizens to take responsibility themselves. Social work professionals are therefore expected to provide the individual applicant with less direct support and to focus more on strengthening the social networks of people and the social contexts in which they find themselves. Section 2 connects sections 1 and 3, but may also be read independently. It is about the fact that social work professionals are not yet in the habit of providing systematic insight into the results of their actions, while policy makers, for example, are increasingly looking to them precisely for this. First of all, I set out the reasons why it is so important to make the products of their interventions more visible, not only to policy makers, but also to social work professionals themselves and to the customers/citizens who depend on them. Secondly, I set out how the results of social interventions can be made more visible than they are at present; and what research can contribute. In this, I advocate a change in thinking: from thinking in terms of the evidence to thinking in terms of the evident. This argument forms the basis of the type of research that is being taken up from within the research group. In section 3, I describe a number of research projects that will be conducted during my tenure. I also set out the main proposition of this address, which states that social work professionals should do more with the knowledge that peoples behaviour is determined to a significant degree by contexts. In particular, social contexts could play a bigger role in promoting citizen participation. At present, social work professionals normally intervene directly in peoples behaviour, such as with therapies for combating problem behaviour. Interventions in a broader, social, context are rare. Why is this? And couldnt citizen participation be more effectively promoted by these means than through direct behavioural interventions? I put forward four propositions in this regard, and explain each of them in reference to one of the current research projects within the research group. With this, in combination with the general outlines of the research presented in section 2, I hope to provide a clear and inspiring overview of the research that will be carried out within the research group in the coming years. Finally, in section 4, I will discuss the significance of the research group to the faculty of Society and Law at Hogeschool Utrecht University of Applied Sciences, and to parties outside of Hogeschool Utrecht University of Applied Sciences.
DOCUMENT
De Toolkit ‘Palliatieve zorg in de ggz’ de toolkit palliatieve zorg in de ggz biedt hulpverleners in de ggz ondersteuning bij het bieden van goede lichamelijke, psychosociale en spirituele zorg in geval van een ernstige en levensbedreigende aandoening. De toolkit biedt specifieke handvatten voor zorg in de laatste levensfase. Daarbij wordt ook aandacht besteed aan begeleiding van familieleden. Verschillende bestaande methodieken voor het bieden van palliatieve zorg zijn in de toolkit geïntegreerd.
DOCUMENT
De Toolkit ‘Palliatieve zorg in de ggz’ de toolkit palliatieve zorg in de ggz biedt hulpverleners in de ggz ondersteuning bij het bieden van goede lichamelijke, psychosociale en spirituele zorg in geval van een ernstige en levensbedreigende aandoening. De toolkit biedt specifieke handvatten voor zorg in de laatste levensfase. Daarbij wordt ook aandacht besteed aan begeleiding van familieleden. Verschillende bestaande methodieken voor het bieden van palliatieve zorg zijn in de toolkit geïntegreerd.
DOCUMENT
Dit betreft een publicatie voor de doelgroep met wie ik onderzoek doe, ouders van kinderen met ZE(V)MB. Informatie van website: ZeldSamen biedt informatie, contact en herkenning voor ouders na de diagnose van een zeldzaam genetisch syndroom. We willen ouders, familieleden en ook de kinderen en volwassenen met een zeldzame genetische aandoening de handvatten bieden om hun weg in het leven verder vorm te geven. Onze activiteiten vertalen zich in het bieden van een netwerk van lotgenoten, vergroten van ervaringsdeskundigheid en verbinden van onderzoek en informatie. Dit doet ZeldSamen door het organiseren van familiedagen voor alle leden en per netwerk, het uitgeven van het magazine ZeldSamen, de website, sociale media, bijdrage aan projecten in het belang van de leden, ondersteunen van contacten met klinisch genetica en de leden van ZeldSamen.
DOCUMENT
In een eerder artikel introduceerden we de Toolkit en bijbehorende training 'Proactieve palliatieve zorg in de GGZ' en de stappen 1 en 2 ervan. Doel is de palliatieve zorg te laten aansluiten bij de zorgbehoeften van mensen met een ernstige psychiatrische aandoening (EPA) en hun naaste(n). In dit artikel belichten we de stappen 3, 4 en 5 uit de Toolkit.
DOCUMENT
We set out to bring into being a Creative Methods issue to inform and support researchers, practitioners, educators, and those they serve. We did so with what William Blake called “a firm persuasion” (Whyte, 2001, p. 3), and in the process of expanding the vidence-base for creative methods in guidance and counselling we are affirmed that this is both essential and rewarding. In our call for papers, we identified a number of reasons that creative methods are essential to guidance and counselling; for instance, they reintroduce playfulness, which is an often-undervalued capacity of humans that can help create space to respond to serious questions. Creative methods also allow us to be less resistant to so-called “negative” feelings and they let us break rank with the rational linear thinking, planning, efficiency and goal-orientation that has dominated policy and some practice discourses. In essence, this has supressed the creative, sensory and feeling side of human needs and behaviours. Indeed a common theme that appeared in all the articles is the importance of making room for the affective, before connecting that with more cognitive articulations. “This is an Accepted Manuscript of an article published by Taylor & Francis in "British Journal of Guidance and Counselling" on 05/14/16, available online: https://doi.org/10.1080/03069885.2018.1442917. LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/reinekke-lengelle-phd-767a4322/
MULTIFILE
