This paper investigates whether encouraging children to become more physically active in their everyday life affects their primary school performance. We use data from a field quasi‐experiment called the Active Living Program, which aimed to increase active modes of transportation to school and active play among 8‐ to 12‐year‐olds living in low socioeconomic status (SES) areas in the Netherlands. Difference‐in‐differences estimations reveal that while the interventions increase time spent on physical activity during school hours, they negatively affect school performance, especially among the worst‐performing students. Further analyses reveal that increased restlessness during instruction time is a potential mechanism for this negative effect. Our results suggest that the commonly found positive effects of exercising or participating in sports on educational outcomes may not be generalizable to physical activity in everyday life. Policymakers and educators who seek to increase physical activity in everyday life need to weigh the health and well‐being benefits against the probability of increasing inequality in school performance.
DOCUMENT
Introduction: The health-promoting school (HPS) approach was developed by the World Health Organization to create health promotion changes in the whole school system. Implementing the approach can be challenging for schools because schools are dynamic organizations with each a unique context. Many countries worldwide have a health promotion system in place in which healthy school (HS) advisors support schools in the process of implementing the HPS approach. Even though these HS advisors can take on various roles to provide support in an adaptive and context-oriented manner, these roles have not yet been described. The current study aims to identify and describe the key roles of the HS advisor when supporting schools during the dynamic process of implementing the HPS approach. Methods: The study was part of a project in which a capacity-building module was developed for and with HS advisors in the Netherlands. In the current study, a co-creation process enabled by participatory research was used in which researchers, HS advisors, national representatives, and coordinators of the Dutch HS program participated. Co-creation processes took place between October 2020 and November 2021 and consisted of four phases: (1) a narrative review of the literature, (2) interviews, (3) focus groups, and (4) a final check. Results: Five roles were identified. The role of “navigator” as a more central one and four other roles: “linking pin,” “expert in the field,” “critical friend,” and “ambassador of the HPS approach.” The (final) description of the five roles was recognizable for the HS advisors that participated in the study, and they indicated that it provided a comprehensive overview of the work of an HS advisor in the Netherlands. Discussion: The roles can provide guidance to all Dutch HS advisors and the regional public health organizations that employ them on what is needed to provide sufficient and context-oriented support to schools. These roles can inspire and guide people from other countries to adapt the roles to their own national context.
DOCUMENT
Success at school determines future career opportunities. We described a time-of-day specific disparity in school performance between early and late chronotypes. Several studies showed that students with a late chronotype and short sleep duration obtain lower grades, suggesting that early school starting times handicap their performance. How chronotype, sleep duration, and time of day impact school performance is not clear. At a Dutch high school, we collected 40,890 grades obtained in a variety of school subjects over an entire school year. We found that the strength of the effect of chronotype on grades was similar to that of absenteeism, and that late chronotypes were more often absent. The difference in grades between the earliest 20% and the latest 20% of chronotypes corresponds to a drop from the 55th to 43rd percentile of grades. In academic subjects using mainly fluid cognition (scientific subjects), the correlation with grades and chronotype was significant while subjects relying on crystallised intelligence (humanistic/linguistic) showed no correlation with chronotype. Based on these and previous results, we can expand our earlier findings concerning exam times: students with a late chronotype are at a disadvantage in exams on scientific subjects, and when they are examined early in the day.
DOCUMENT
Kunstmatige intelligentie (AI) speelt een steeds grotere rol in ons dagelijks leven en heeft impact op alle werkvelden — van wetenschap en onderwijs tot dienstverlening en industrie. Ook in de creatieve sector laat AI zich steeds nadrukkelijker gelden: algoritmes genereren muziek, tekst en beelden op basis van eenvoudige beschrijvingen, zogeheten prompts. Hoewel deze algoritmes de creatieve gereedschapskist verrijken, vormen zij ook een existentieel risico voor makers: ze respecteren hun auteursrechten niet en nemen creatief werk van hen over. In dit project bundelen de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en de Universiteit van Amsterdam hun krachten met Sonic Acts en individuele kunstenaars om te onderzoeken hoe AI op een betekenisvolle manier geïntegreerd kan worden in het creatieve proces. In plaats van in te zetten op autonome AI-systemen die het werk van kunstenaars overnemen, experimenteren we met artistieke methodes die een intuïtieve, fysieke en gelijkwaardige samenwerking met AI mogelijk maken. We laten ons inspireren door documenterend onderzoek naar het werk van vroege AI-kunstenaars uit de twintigste eeuw om te exploreren hoe embodied en temporele interactie met AI kunnen leiden tot nieuwe expressievormen die ingezet kunnen worden in live-performances. Tegelijkertijd biedt dit experimenteren fundamentele inzichten in hoe AI leert en de wereld ‘waarneemt’. Zo ontwikkelen we een gelijkwaardige co-creatie tussen mens en AI die verder gaat dan de prompt. Het onderzoek laat zien hoe deze technologie een verrijking kan vormen — niet alleen voor kunstenaars en het kunstonderwijs, maar ook voor de bredere maatschappij, die hiermee een krachtig voorbeeld krijgt van een creatieve dialoog tussen mens en machine.
Big data spelen een steeds grotere rol in de (semi)professionele sport. De hoeveelheid gegevens die opgeslagen wordt, groeit exponentieel. Sportbegeleiders (coaches, inspanningsfysiologen, sportfysiotherapeuten en sportartsen) maken steeds vaker gebruik van sensoren om sporters te monitoren. Tijdens trainingen en wedstrijden worden de hartslagen, afgelegde afstanden, snelheden en versnellingen van sporters gemeten. Het analyseren van deze data vormt een grote uitdaging voor het begeleidingsteam van de sporters. Sportbegeleiders willen big data graag inzetten om meer grip te krijgen op sportblessures. Blessures kunnen namelijk desastreuze gevolgen hebben voor teamprestaties en de carrière van (semi)professionele sporters. In totaal stopt maar liefst 33% van de topsporters door blessures met hun sportloopbaan. Daarnaast is uitval door blessures een belangrijke oorzaak van stagnatie van talentontwikkeling. Het lectoraat Sportzorg van de Hogeschool van Amsterdam heeft veel expertise op het gebied van blessurepreventie in de sport. Sportbegeleiders hebben het lectoraat Sportzorg benaderd om antwoord te krijgen op de onderzoeksvraag: Wat zijn op data gebaseerde indicatoren om sportblessures te voorspellen? Deze onderzoeksvraagstelling is opgesplitst in de volgende deelvragen: 1. Hoe kan met sensoren relevante data van sporters verzameld worden om de sportbelasting in kaart te brengen? 2. Welke parameters kunnen blessures voorspellen? 3. Hoe kunnen deze parameters op betekenisvolle en eenvoudige wijze naar sportbegeleiders en sporters teruggekoppeld worden? Het project resulteert in de volgende projectresultaten: - Een overzicht van nauwkeurige en gebruiksvriendelijke sensoren om sportbelasting in kaart te brengen - Een overzicht van relevante parameters die blessures kunnen voorspellen - Een online tool dat per sporter aangeeft of de sporter wel of niet training- of wedstrijdfit is Bij dit project zijn de volgende organisaties betrokken: Hogeschool van Amsterdam, Universiteit Leiden, VUmc, Rijksuniversiteit Groningen (RuG), Amsterdam Institute of Sport Science (AISS), Johan Sports, Centrum voor Topsport en Onderwijs (CTO) Amsterdam, Koninklijke Nederlandse Voetbalbond (KNVB), de Nederlandse Vereniging voor Fysiotherapie in de Sport (NVFS), VV Noordwijk (voetbalclub) en Black Eagles (basketbalclub).
Het project DALLAS onderzoekt de meerwaarde van intelligente dolly's in de behandeling van container transport, binnen een terminal omgeving. Een dolly is een voertuig dat gebruikt wordt voor koppeling van vrachtwagen en oplegger. Vaak zijn die dolly's conventioneel en dienen ze alleen voor de verbinding. Een intelligente dolly kan zelf aandrijven (per wiel), remmen, en sturen, Daarmee biedt het potentieel voordelen t.a.v. doorlooptijd, kosten, veiligheid, service en duurzaamheid. Het gaat om een eerste fase (voorstudie) als voorbereiding op een vervolgproject waarin een prototype wordt voorzien ter validatie van de praktische haalbaarheid. Het voorstel tot een vervolgproject is resultaat van dit RAAK-KIEM project. Deze fase resulteert in het voorstel tot een vervolgproject DALLAS ll. De analyse zal gericht zijn op verkenning t.a.v. haalbare kostenbesparing, tijdswinst, capaciteitsbenutting en logistieke stroom, flexibiliteit, serviceniveau, naast maatschappelijke incentives als hogere veiligheid en lagere emissies. Gebruik van dolly's voor voertuigcombinaties leidt tot eisen aan de besturing en eigen aandrijving (per wiel, naast intelligente remaansturing) om te komen tot acceptabele (wettelijk bepaalde) manoeuvreerbaarheid en stabiliteit. De performance dient dus beheersbaar te worden beïnvloed. Deze aspecten worden ook in de studie meegenomen. DALLAS benadert de haalbaarheid vanuit een logistieke context en vanuit het technische ontwerp, met steeds aandacht voor performance eisen (KPl's, technische ontwikkelingen, representatieve logistieke gebruikscondities), het ontwerp (dolly, logistieke proces), validatie (vooral in interactie met de markt), en de bijdrage aan het beoogde demonstrator projectvoorstel (DALLAS-Il). Binnen DALLAS zal gebruik worden gemaakt van een testomgeving op schaal, eerder ontwikkeld door de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen in nauwe samenwerking met de TU/e, Juist die koppeling van techniek met de logistieke context wordt door het bedrijfsleven gewaardeerd, omdat dat vaak ontbreekt.
