Met nieuwe taken en rollen kan het beroep voor leraren aantrekkelijk en motiverend blijven. Maar in de meeste gevallen is niet iedere rol voor iedere leraar beschikbaar. Er kan nu eenmaal maar een beperkt aantal rekencoördinatoren of MR-leden in een school zijn. Bovendien vragen nieuwe rollen ook nieuwe competenties.Om te kijken welke rol voor welke leraar geschikt is, gebruiken scholen diverse vormen van evaluatie of beoordeling. Die kunnen summatief zijn, bijvoorbeeld wanneer er meer kandidaten zijn dan beschikbare plekken, maar ook formatief. In dat laatste geval is het geven van feedback een impuls voor verdere competentie-ontwikkeling.In dit hoofdstuk beschrijf ik hoe evaluatie, beoordeling en feedback een bijdrage kunnen leveren aan loopbaanontwikkeling van leraren. De term ‘evaluatie’ geldt hierbij als verzamelterm voor allerlei vormen van summatieve of formatieve beoordeling. Overigens is er nog weinig onderzoek beschikbaar waarin evaluatie van leraren expliciet in verband wordt gebracht met loopbaanontwikkeling en loopbaanbeslissingen door leraren of schoolleiders. Dit hoofdstuk is daarom grotendeels gebaseerd op de uitkomsten van een seminar van de Working Group Schools van de Europese Commissie over deze thematiek (ET2020 Working Group Schools, 2019).
MULTIFILE
Het magazine van Npuls Slimmer onderwijs met AI helpt docenten en onderwijsprofessionals met praktische tips voor in de klas, interviews met vooraanstaande experts, achtergrondverhalen en inspirerende voorbeelden van AI in het onderwijs. Associate lector Leren met ict Pierre Gorissen was lid van die redactieraad en schreef mee aan het magazine. Hij leverde de bijdragen ‘Zo dus niet’ (p. 46) en ‘Geen onderwijs zonder visie op AI’ (pp. 72-73). Ook is in het magazine een interview met Pierre te vinden.
LINK
Het magazine van Npuls Slimmer onderwijs met AI helpt docenten en onderwijsprofessionals met praktische tips voor in de klas, interviews met vooraanstaande experts, achtergrondverhalen en inspirerende voorbeelden van AI in het onderwijs. Associate lector Leren met ict Pierre Gorissen was lid van die redactieraad en schreef mee aan het magazine. Hij leverde de bijdragen ‘Zo dus niet’ (p. 46) en ‘Geen onderwijs zonder visie op AI’ (pp. 72-73). Ook is in het magazine een interview met Pierre te vinden.
LINK
Nederland ligt voor een groot deel onder de zeespiegel. Vele kilometers dijk beschermen het land tegen overstroming. Deze dijken worden gecontroleerd en onderhouden door het hoogheemraadschap. Controle van die dijken is op dit moment nog een arbeidsintensief proces waarbij twee inspecteurs gezamenlijk ter plaatse de dijk controleren. In dit project willen we een eerste stap zetten om deze visuele inspectie te automatiseren. Door middel van beeldmateriaal wordt met een neuraal netwerk gecontroleerd op scheuren en breuken. Worden scheuren of breuken ontdekt, of is er een verhoogd risico volgens het neurale netwerk, dan kunnen inspecteurs op dat moment de situatie bekijken. Laagrisicogebieden hoeven op deze manier helemaal niet meer bezocht te worden, waardoor meer tijd overblijft voor grondiger inspectie van de gebieden waar het risico groter is. In dit project ontwikkelen we niet alleen een proof of concept om de inspectie te automatiseren, maar ook kijken we naar mogelijkheden hoe we het ophalen van beeldmateriaal kunnen vereenvoudigen.
De kern van de paardensport is een harmonieuze interactie tussen paard en ruiter. Daarbij is paardenwelzijn van groot belang. Binnen het practoraat ‘Circulaire Maneges en Hippische Innovaties’ ligt de focus eveneens op het welzijn van het paard. In het verleden zijn regelmatig zorgen geuit omtrent paardrijden en paardenwelzijn, en de paardensport ligt vanwege het paardenwelzijn onder een vergrootglas. In het kader van paardenwelzijn is het essentieel dat ruiters goed opgeleid worden. Daarvoor is het noodzakelijk dat een instructeur weet waar hij op moet letten aangaande een harmonieuze interactie tussen paard en ruiter. Echter lijkt het erop dat de basiskennis van instructeurs over de bewegingen van het paard nog vaak ondermaats is, en dat zij hun instructie vaak baseren op basis van ervaring en gevoel. Doordat de objectieve beoordeling en instructie van de gang van het paard ontbreekt, is het tevens moeilijk om studenten te leren hoe ze juiste instructies kunnen geven. Dit kan erin resulteren dat paarden slecht bereden worden. Het is dan ook van groot belang om meer inzicht te verkrijgen de dynamiek tussen paard en ruiter, om zo het welzijn van het paard te kunnen vergroten. In dit project worden, door middel van bewegingsanalyses van meerdere beweegcombinaties, parameters onderzocht die indicatief zijn voor een harmonieuze interactie binnen de basisgang draf. Het doel is om deze biomechanische kennis te verwerken in een techniekbeschrijving. Het project zal leiden tot de ontwikkeling van opleidingsmateriaal, dat de belangrijkste parameters en een visuele representatie van kwalitatieve diagnose van techniek bevat. De verwachting is dat instructeurs beter in staat zijn om te herkennen wat wel of niet verkeerd gaat in de beweging en wat er eventueel verbeterd moet worden. Nieuwe instructeurs kunnen daardoor nog beter worden opgeleid, en bewegingspatronen die het welzijn van het paard in het geding brengen kunnen hierdoor doorbroken worden.
