De zorgsector wordt in toenemende mate geconfronteerd met uitdagingen als gevolg van groeiende vraag (o.a. door vergrijzing en complexiteit van zorg) en afnemend aanbod van zorgverleners (o.a. door personeelstekorten). Kunstmatige Intelligentie (AI) wordt als mogelijke oplossing gezien, maar wordt vaak vanuit een technologisch perspectief benaderd. Dit artikel kiest een mensgerichte benadering en bestudeert hoe zorgmedewerkers het werken met AI ervaren. Dit is belangrijk omdat zij uiteindelijk met deze applicaties moeten werken om de uitdagingen in de zorg het hoofd te bieden. Op basis van 21 semigestructureerde interviews met zorgmedewerkers die AI hebben gebruikt, beschrijven we de werkervaringen met AI. Met behulp van het AMO-raamwerk - wat staat voor abilities, motivation en opportunities - laten we zien dat AI een impact heeft op het werk van zorgmedewerkers. Het gebruik van AI vereist nieuwe competenties en de overtuiging dat AI de zorg kan verbeteren. Daarbij is er een noodzaak voor voldoende beschikbaarheid van training en ondersteuning. Tenslotte bediscussiëren we de implicaties voor theorie en geven we aanbevelingen voor HR-professionals.
MULTIFILE
The point of this article is to explore the rationales for action of frontline social professionals who are dealing with marginal young people: What is actually done about marginality, beyond policy intentions and social practice? This question is addressed on the basis of a literature review into youth work in the Netherlands.ReferentieBaillergaud, E. en M. Hoijtink, (2010) ‘Youth work and ‘Youth at Risk’ in the Netherlands’ , in: Sociétés et Jeunesses en Difficultée, France: Federation de revues en Sciences Humaines et Sociales.
DOCUMENT
De flexibilisering van de arbeidsmarkt en de individualisering van de samenleving confronteren individuen met de eis om meer zelfsturend te worden. Zelfsturing is gebaseerd op het vermogen om aan zichzelf en aan anderen een verhaal te vertellen over de persoonlijke zin en de sociale betekenis van het eigen leven. Traditioneel was dit verhaal een afspiegeling van de verhalen die in de eigen familie werden verteld over hoe men een zin- en betekenisvol bestaan kon hebben. In onzekere omstandigheden hebben familieverhalen meestal echter maar een beperkte waarde. Veel mensen moeten daarom hun verhaal regelmatig updaten en soms zelfs een compleet nieuw verhaal ontwikkelen. Wij noemen dit identiteitsleren.
DOCUMENT
