Ondervoeding is een acute of chronische toestand waarbij een tekort of disbalans van energie, eiwit en andere voedingsstoffen leidt tot meetbare, nadelige effecten op lichaamssamenstelling, functioneren en klinische resultaten. Ondervoeding is een probleem dat niet alleen in derdewereldlanden voorkomt – waar het meestal samenhangt met armoede – maar ook in de westerse samenleving. In westerse landen is ondervoeding vrijwel altijd geassocieerd met ziekte maar ook bij endemische ondervoeding als gevolg van armoede is er vaak sprake van een combinatie van te weinig voeding en chronische ontstekingen, vooral in de darm. In de Engelse literatuur wordt dit ‘malnutrition’ genoemd, maar een vergelijkbare term bestaat niet in de Nederlandse taal zodat de combinatie van een tekort aan voeding en ziekte/ontstekingsactiviteit ook ‘ondervoeding’ genoemd wordt. Ondervoeding wordt echter vaak overschaduwd door het door de politiek veel breder belichte probleem van overgewicht, terwijl de economische gevolgen van ondervoeding net zo groot zijn. Berekeningen van het Erasmus Medisch Centrum (Institute for Medical Technology Assessment) laten zien dat de totale additionele kosten voor ziektegerelateerde ondervoeding in 2006 in Nederland 1683 miljoen euro bedroegen, wat gelijk staat aan (destijds) 2,8% van de totale zorgkosten en 5,8% van de kosten in ziekenhuizen, verpleeghuizen, verzorgingshuizen en thuiszorg. De helft van de totale kosten had betrekking op de ziekenhuissector. De aan ondervoeding gerelateerde kosten waren het hoogst voor patiënten ouder dan 60 jaar.
LINK
De ontwikkeling van de Verpleegkundige Revalidatierichtlijn Beroerte heeft geresulteerd in uitwerking van elf themas met in totaal 210 aanbevelingen die verpleegkundigen kunnen gebruiken in de dagelijkse zorg van patiënten met een beroerte. Met een groot deel van deze aanbevelingen kunnen verpleegkundigen meteen aan de slag in de praktijk, maar voor een aantal aanbevelingen zou een verdere vertaalslag moeten plaatsvinden naar de praktijk. In totaal 71 aanbevelingen zijn van redelijk hoog niveau (A of B). Meer dan de helft van de aanbevelingen (138) is van lagere niveaus. Uiteraard is er behoefte aan verdere ontwikkeling van verschillende interventies en is verder onderzoek nodig naar effecten van deze interventies. Door middel van de Verpleegkundige Revalidatierichtlijn Beroerte kunnen verpleegkundigen effectiever en efficiënter handelen. Op deze wijze zet deze richtlijn een nieuwe standaard voor verpleegkundigen en mogelijkerwijze andere professionals die dagelijks zorgen voor patiënten met een beroerte.
DOCUMENT
In 2010, the definition of cachexia was jointly developed by the European Society for Clinical Nutrition and Metabolism (ESPEN) Special Interest Groups (SIG) "Cachexia-anorexia in chronic wasting diseases" and "Nutrition in geriatrics". Cachexia was considered as a synonym of disease-related malnutrition (DRM) with inflammation by the ESPEN guidelines on definitions and terminology of clinical nutrition. Starting from these concepts and taking into account the available evidence the SIG "Cachexia-anorexia in chronic wasting diseases" conducted several meetings throughout 2020-2022 to discuss the similarities and differences between cachexia and DRM, the role of inflammation in DRM, and how it can be assessed. Moreover, in line with the Global Leadership Initiative on Malnutrition (GLIM) framework, in the future the SIG proposes to develop a prediction score to quantify the individual and combined effect(s) of multiple muscle and fat catabolic mechanisms, reduced food intake or assimilation and inflammation, which variably contribute to the cachectic/malnourished phenotype. This DRM/cachexia risk prediction score could consider the factors related to the direct mechanisms of muscle catabolism separately from those related to the reduction of nutrient intake and assimilation. Novel perspectives in the field of DRM with inflammation and cachexia were identified and described in the report.
DOCUMENT
